تقریبا یک سالی می‌شد که مورینیو سرمربی هیچ تیمی نبود و نه تنها ما بلکه خودش عادت نداشت روی صندلی برنامه‌های تلویزیونی بنشیند و بازی‌ها را تحلیل کند. صندلی‌ای که برای بازنشته‌ها و یا مربیان جوانی است که می‌خواهند دیده شوند و تجربه کسب کنند.
اما داستان مورینیو متفاوت است. کسی که در هر کشوری که پا گذاشته است قهرمان شده است، هم لیگ قهرمانان و هم لیگ اروپا را برده است و می‌توان ادعا کرد حتی کسانی که فوتبال را به طور جدی دنبال نمی‌کنند هم نام او را شنیده‌اند. پس همانطور که خودش می‌گفت جای او در تلویزیون نیست؛ جای او در کنار زمین است.
تیم‌های زیادی برای جذب مورینیو اقدام کردند و حتی گهگاهی برای ترساندن مربیان و بازیکنان تیم‌های دیگر اسم خوزه به زبان‌ها می‌افتاد، تا اینکه تاتنهامی که به نظر می‌رسید بعد از موفقیت‌های چشمگیر پوچتینو با این تیم و رسیدن به فینال لیگ قهرمانان اروپا به بن بست رسیده است، در یک خبر ناگهانی و در حالی که سرمربی پرتغالی به تیم‌هایی مثل آرسنال، بایرن مونیخ و حتی دو تیم شهر مادرید لینک شده بود، مورینیو را با قراردادی ۴ ساله به خدمت گرفت.
حال سوال این است که هدف تاتنهام چیست؟ تاتنهام بعد از ساخت ورزشگاه و معرفی بازیکنانی که ناشناخته بودند و تبدیل آنها به سوپراستار تصمیم گرفت پا را فراتر گذاشته و سرمربی‌ای را به خدمت بگیرد که تنها هدفش کسب جام و بردن بازی‌ها است. از طرفی تجربه نشان می‌دهد هر تیمی که مورینیو را به عنوان سرمربی به خدمت گرفته یک نسل سازی و تغییر بازیکنان اساسی در باشگاه را تجربه کرده است و ما خوب می‌دانیم که چقدر تاتنهام به عوض کردن نسل (با توجه به بالا رفتن سن بازیکنان و افت کیفیت) نیاز دارد. پس انتخاب مورینیو برای تاتنهام به هیچ وجه انتخابی عجولانه و اشتباه نیست ولی در کنار مورینیو بودن سه شرط دارد که زمان مشخص می‌کند که سران تاتنهام می‌توانند با آنها کنار بیایند یا نه:
۱- هزینه دستمزد بسیار بالای مورینیو
۲- اعتماد کامل به سرمربی (ترجیح دادن سرمربی به رختکن و بازیکنان)
۳- سرمربی پرخرج (مورینیو با ۱ میلیارد و ۷ میلیون یورو هزینه برای خرید بازیکن بالاتر از گواردیولا پر خرج ترین سرمربی از این نظر است)
باید دید که نقطه اختلاف پوچتینو و سران باشگاه برای خرج کردن بیشتر در زمان مورینیو چگونه پیش می‌رود.
حال باید دید مورینیو در تیم جدیدش می‌تواند کیفیت خود را دوباره به دنیای فوتبال نشان دهد یا خیر؟ فعلا که همان طور که خودش می‌گوید، است:
«تاتنهام خوش شانس است که مربی با تجربه‌ای مثل من دارد».