پل پوگبا:
📌میدوارم بتوانم به این بازیکنان جوان کمک کنم. منچستریونایتد یکی از بزرگترین باشگاه های دنیا و شاید بزرگترین باشگاه تاریخ است و آنها فرصت بودن در این باشگاه را دارند. بنابراین به آنها میگویم: فرصت طلب باشید و بازی کنید، شما جوان هستید، کیفیت لازم را دارید و چیزی برای ترسیدن وجود ندارد. امیدوارم در داخل و خارج زمین، بتوانم الگوی خوبی برایشان باشم. با این که آنقدر هم مسن نیستم اما امیدوارم که وقتی دوران بازیگری من تمام شد، این جوان ها جای مرا بگیرند. البته که نمیتوانم تا ابد بازی کنم. همه ما در زمین همه توانمان را به کار میگیریم، امیدوارم این بچه ها به افسانه های باشگاه تبدیل شوند. آنها باید قدر این موقعیت را بدانند و از آن لذت ببرند.
📌این که بازیکنان آکادمی از سال ۱۹۳۷ در تیم اصلی حضور دارند، باورنکردنی است و نشان دهنده تاریخ و فرهنگ غنی این باشگاه است. ما همیشه درباره بازیکنان جوانی که به تیم اصلی راه پیدا میکنند، صحبت کرده ایم، این موضوع تا امروز ادامه داشته است و منحصر به این باشگاه است. باور نکردنی است که از سال ۱۹۳۷ تاکنون این روند ادامه پیدا کرده است و هدف این است که این نسل و نسل های بعدی بازیکنان جوان هم به تیم اصلی برسند و بازی کنند.
📌وقتی به اولین بار اینجا آمدم، همه چیز با عظمت به نظر رسید. زمین تمرین، ورزشگاه و بازیکنان، همه بزرگ و با عظمت بودند و تمام مدت چشمانم را باز نگه داشته بودم. اولین بار پیراهن باشگاه را به تن کردم و گفتم: واو! من به منچستریونایتد آمده ام. نمیتوانستم باور کنم. وقتی تمرین با تیم اصلی را شروع کردم ۱۷ سالم بود و به یاد دارم که نمیانیا ویدیچ و جی سون پارک اینجا بودند، ویدیچ بازیکن قدرتمندی بود و مرا بسیار تحت تاثیر قرار داد. بعد از ان فهمیدم که برای بودن در تیم اصلی باید سخت تلاش کرد. آمدن به اینجا و دیدن این عظمت و این بازیکنان و مربی سطح بالا برای یک بازیکن جوان ۱۶ ساله تجربه ای عالی بود. بودن در اینجا و نشستن با این بازیکنان در کنار زمین تمرین، رویایی بود که تحقق پیدا کرد.
📌 مربیانی مثل جیم رایان و پل مکگینز و هم چنین وارن جویس داشتم که کمک زیادی به من کردند. به عنوان یک بازیکن فرانسوی ۱۶ ساله برای آمدن به اینجا و درک یک فرهنگ و سبک بازی جدید، به زمان نیاز داشتم تا خودم را با آن وفق بدهم و مربیان و بازیکنان واقعا به من کمک کردند. تمرین کردن زیرنظر آنها حس خوبی داشت، فکر میکنم آخرین بار با هدایت پل مکگینز و جیم رایان فاتح جام جوانان شدیم، آنها کمک زیادی به پیشرفت ما کردند.
📌جیم زیاد درباره تاریخ باشگاه با من صحبت میکرد. او به بازی کردن برای یونایتد عادت داشت و همیشه به من میگفت: در این باشگاه بازیکنان جوان این شانس را دارند که به تیم اصلی برسند و این موضوع بخشی از هویت باشگاه است. جیم درباره تمرین زیاد، پاس کاری، پاس دادن و همزمان فرار کردن و همه این چیزها با من صحبت کرد.پاریس اِورا، ریو فردیناند و حتی برباتوف هم اینجا حضور داشتند و در این مورد زیاد با من صحبت کردند. پاتریس فرانسوی بود و بیشتر باهم گفتگو میکردیم. البته رئیس سر الکس فرگوسن هم با من صحبت کرد و وقتی برای تیم ذخیره ها یا در جام حذفی جوانان بازی میکردیم به دیدن ما می آمد. طبق عادتی که داشت برای ما پیام می فرستاد و در سفرهایی که برای جام های مختلف می رفت ما را همراه تیم می برد. این موضوع نشان میدهد که چگونه این باشگاه همیشه به بازیکنان جوان اهمیت داده است.
📌به نظرم میسون، برندون، گارنر، گومز، چانگ و سایر بازیکنان جوان از همان اولین تمرینی که با هم داشتیم شایستگی حضور در تیم اصلی را داشتند. اکسل و تیموتی هم همینطور بوده اند، اگرچه من آنها را به چشم بازیکن جوان نمیبینم، چون از مدت ها قبل در تیم اصلی بودند. اما جوان تر ها هم تمام خصوصیات لازم برای بازی کردن در تیم اصلی را دارند. البته چندین بار به میدان رفته اند و باید از حضور در زمین لذت ببرند و سخت تلاش کنند. میسون گلزن خوبی است، برندون چند بازی به میدان رفته اما اینطور به نظر میرسد که شیش ماه اینجا بوده. این چیزی است که باشگاه و مربی آن را میخواهند.
(یونایتد فنز)