طرفداری - در 17 بازی این فصل لیگ برتر، روبرتو فیرمینو تنها 4 گل و 4 پاس گل ثبت کرده است. سه هم تیمی او در لیورپول از جمله دو فولبک آنها، شانس های بیشتری نسبت به او خلق کرده اند و وقتی دیگر آمار او را نیز آنالیز می کنیم، چیز خاصی به دست نمی آوریم. دلیلش این است که سنجش اهمیت بابی فیرمینو در تیم یورگن کلوپ با آمار غیرممکن است.
مهاجم برزیلی در لیورپول به عنوان مهاجم 9 کاذب کار می کند. در سیستم های 4-3-3 و 4-4-2 لوزی او مدام در خط طولی مرکزی عقب و جلو می رود و فضا را برای سادیو مانه و محمد صلاح بهتر و مناسب تر می کند. نقش او طوری است که آمار فوق العاده ای بجا نمی گذارد اما برای سبک بازی لیورپول، حضور او حیاتی است.
مشکل لیورپول در غیبت فیرمینو، پیدا کردن جانشین برای حرکات و جابجایی های او در زمین است. مهاجم برزیلی به سرعت در فضاهای خالی قرار می گیرد. تایمینگ دوندگی او فوق العاده است و به همین دلیل اغلب اوقات در محوطه جریمه حریف بدون یارگیری رها شده است. او همچنین به خوبی مدافعان مرکزی حریف را از محوطه بیرون می کشاند. به همین دلیل است که لیورپول در ژانویه تصمیم گرفت تاکومی مینامینو را از ردبول سالزبورگ خریداری کند. او بازیکنی است که باعث می شود کلوپ بتواند بدون آنکه ضربه سختی به تیمش بزند، کمی به فیرمینو استراحت بدهد.
با حضور مینامینو، برای لیورپول بسیار مهم است که فیرمینو در فرم بدنی خوبی باشد زیرا علی رغم حضور در تمام بازی های لیگ برتر و لیگ قهرمانان در این فصل، غیبت او بیش از تمام بازیکنان دیگر ترکیب به چشم می آید. بدون او، لیورپول اغلب خودش را مقابل یک دیوار نفوذ ناپذیر می بیند. دیواری که کلید آن را ندارد و آنها در دام افتاده اند. هر بار فیرمینو از روی نیمکت برای لیورپول در این فصل به میدان رفته، یا گلزنی کرده و یا پاس گل فراهم کرده است (برای بیش از 2 دقیقه).
در سوپرجام، او به عنوان یار تعویضی وارد میدان شد و با پاس گلی که داد باعث شد بازی مقابل چلسی به تساوی 2-2 برسد و آنها در نهایت در پنالتی پیروز شدند. او همچنین در 17 دقیقه حضورش مقابل اورتون نیز پاس گل داد و در جام باشگاه های جهان، در نیمه نهایی و فینال گل برتری تیمش را به ثمر رساند. مقابل مونتری او تنها 5 دقیقه بازی کرد و تاثیرگذار ظاهر شد. اینطور نیست که بگوییم فیرمینو تعویض طلایی کلوپ است، بلکه لیورپول بدون او، لیورپول همیشگی نیست.
در آستانه دیدار مقابل لیورپول در باکسینگ دی، برندان راجرز باید مشکلات تاکتیکی زیادی را حل کند. سختی بازی کردن مقابل لیورپول این است که به محض آنکه شما یک تهدید مستقیم را متوقف می کنید، یک تهدید دیگر از پشت بوته ها بیرون می پرد! اگر بخواهید با فیرمینو به طور مستقیم یارگیری کنیم، او مدافعان مرکزی را با خود از محوطه بیرون می کشاند. اگر بخواهید دفاع منطقه ای را پیاده کنید، او به سرعت از عقب تر، به فضاهای خالی محوطه حرکت می کند. در هر دو حالت، شما تضمینی برای موفقیت ندارید.
کلوپ می خواهد مطمئن شود تیمش را آن دیوار نفوذناپذیر مواجه نشود. فولبک های لیورپول بیشترین شانس های گلزنی را در این تیم خلق می کنند اما وقتی دیگر مربیان، با یک وینگ بک یا هافبکی که به کناره ها متمایل است، آنها را متوقف کنند، یکی از هافبک ها باید به گوشه زمین برود و کار فولبک ها را انجام دهد.
دو راهی دیگر راجرز و لستر این است که آیا به دنبال همان سیستم مالکیت توپ باشند؟ با پایه ریزی سیستم مالکیت توپ، لستر نتایج فوق العاده ای گرفته و در رده دوم قرار گرفته است. راه دیگر آنها این است که دفاعی تر کار کنند و سعی کنند در ضد حمله و انتقال توپ سریع به حریف خود ضربه بزنند.
کلوپ تیمی بدون نقطه ضعف را گردآوری کرده است. دروازه بان به طور مستمر با سایر هم تیمی ها ارتباط برقرار می کند. مدافعان در حالی که در کار دفاعی خوب هستند، بسیار روان بازی می کنند. سادیو مانه و محمد صلاح گلزنی می کنند و هافبک ها انرژی لازم را در زمین اضافه می کنند. فولبک ها شانس گلزنی خلق می کنند. در همین حین،بابی فیرمینو بی سر و صدا کارش را انجام می دهد. سبک بازی او توام با یک فرکانس همیشه در نوسان است و دقیقا در لحظات مناسب، این فرکانس با دیگر هم تیمی ها تنظیم می شود. او نابغه پنهان‌کاری است که سختی ها را به چشم ما آسان جلوه می دهد.
*ترجمه یادداشت جی جی بول در تلگراف
