Kazuhira Millerکاملا درکت میکنم.من خودم دوره کارشناسی رو قم بودم.نه فقط شرایط خوابگاه که کل شرایط دانشگاه به نظرم همینه.معمولا هم بچه هایی که از محیط ها و خانواده های بسته تر میان،بیشتر اذیت می کنند.چون ظرفیت اون آزادی عملی که یه دفعه بهشون داده میشه رو ندارند.
قصد نصیحت ندارم ولی شخصاً بعد از این تجربه اعصاب خردکن،تو تصمیم گیری هام فقط به راحتی خودم فکر میکنم.مگه آدم چند بار بیست و پنج سالش میشه؟هیچ چیزی ارزش آرامش آدم رو نداره.