مطلب ارسالی کاربران
معماری فرد گرا
ز ديگر آثار معماري سکولار، فردگرايي و فردي شدن خانه و محيط زندگي مي‌باشد. يکي از چيزهايي که در فرهنگ غرب وجود دارد اين است که هر فرد به دنبال جدايي گزيني است به گونه‌اي که افراد يک خانواده در يک خانه از هم جدا زندگي مي‌کنند و فقط وقت غذا دور هم جمع مي‌شوند. يا از ارتباط با همسايگان طفره رفته و از حال همسايه‌هاي خود بي‌خبرند، خصوصاً در زندگي آپارتمان نشيني که همه به فکر خود هستند و کمتر از حال ديگر همسايه‌ها خبر دارند.
شايان توجه است که خانه نه تنها يک محل براي آرميدن است بلکه يک مکاني است که هويّت فردي يا جمعي افراد را تشکيل مي‌دهد از اين رو به خانه مي‌گويند حريم خصوصي، زيرا در آن حرمت افراد نگه داشته مي‌شود. در جوامع غربي مهم‌ترين دغدغه در امر خانه‌سازي شيوه توزيع فضاها و تقسيم بندي آن براي همه افراد خانواده آن هم بصورت جداگانه(اتاق خصوصي) پذيرايي، اتاق خواب و. . . اما در فرهنگ‌هايي که ارزش اجتماع گرايانه در آن‌ها بيشتر باشد، مفهوم حريم خصوصي متفاوت است و به خانه و خانواده با ديد حريم و حفظ و صيانت نگاه مي‌شود.
