از leeds city به leeds united
بیش از یک قرن پیش یورکشایرغربی و به خصوص لیدز به عنوان یک rugby town شناخته می شد و تعداد زیادی باشگاه های راگبی در شهر وجود داشت. با پیشرفت فوتبال به خصوص در منطقه لانکشایر که رقیب قدیمی یورکشایر در صنعت نساجی محسوب می شد، در شهر لیدز نیز اولین باشگاه فوتبال به نام leeds city در سال 1904 افتتاح شد ، اما تنها 15 سال بعد از آن به دلیل بی نظمی های مالی و پراخت های مالی غیر قانونی به بازیکنان در طی جنگ جهانی اول منحل شد.
پس از منحل شدن leed city تعدادی از بازیکنان قبلی تیم ، باشگاه جدیدی به نام leeds united تشکیل دادند و از زمین تیم ذخیره قبلی خود نیز برای بازی ها استفاده کردند.حدود یکسال بعد لیدز به لیگ دسته دوم راه یافت و پس از چهار سال حضور در این دسته با قهرمانی در لیگ توانست به سطح اول فوتبال انگلیس راه یابد.
دوران Football League Division
در طی سالهای 1923 الی 1962 لیدز به عنوان یکی از باشگاه های آسانسوری شناخته می شد ، برا مثال در طی این دوره آنها 8 فصل متوالی در لیگ دسته دوم و برای 7 فصل متوالی نیز در لیگ دسته اول حضور داشتند اما هنوز هیچ جام معتبری در سطح اول فوتبال کسب نکرده بودند.پس از اینکه لیدز در لیگ دسته دوم در فصل 1964-1963 قهرمان شد به لیگ دسته اول انگلس راه یافت.
بعد از راه یافتن دوباره به لیگ دسته اول لیدز در طی سالهای 1982-1964به طور متوالی در مسابقات حضور داشت و نتیجه این حضور 2 قهرمانی و 5 نایب قهرمانی در لیگ ، برد اولین جام حذفی و اولین لیگ کاپ که هر دو مقابل آرسنال اتفاق افتاد ، و چنیدین حضور در مسابقات اروپایی که موجب دو قهرمانی در Inter-Cities Fairs Cup شد.
بیلی برمنر بازیکن اسکاتلندی لیدز با 772 بازی با پیرهن لیدز که از ارکان اصلی اولین قهرمانی لیدز در بالاترین سطح فوتبال انگلیس بود.
لیدز در فصل 1983-1982 دوباره به سطح دوم انگلیس سقوط کرد و پس از 8 سال حضور در این دسته به سطح اول فوتبال انگلیس برگشت و تنها پس از دوسال حضور در این سطح از رقابت ها با غلبه بر منچستریونایتد فرگوسن جوان به سومین و آخرین قهرمانی خود در سطح اول فوتبال رسید و به آخرین تیمی تبدیل شد که در رقابت های Football League First Division به مقام قهرمانی می رسد.
بازیکنان لیدز در حال جشن گرفتن پس آخرین دوره مسابقات Football League Division
دوران Premier League
در دهه 70 و اوایل 80 میلادی با اینکه تیم های انگلیسی به موفقیت های زیادی در رقابت های بین الملی رسیده بودند اما در میانه دهه 80 دوران افول این باشگاه ها شروع شد.ورزشگاه ها فرسوده و هولیگانیسم افزایش پیدا کرده بود ، فاجعه ورزشگاه هیسل هم آخرین تیر را با محرومیت پنج ساله انگلیسی ها از رقابت های اروپایی بر پیکر لیگ نیمه جان انگلیس زد. درنتیجه باشگاه های انگلیسی برای کاهش فاصله خود با لیگ های اسپانیا و ایتالیا ساختار جدیدی تحت عنوان لیگ برتر تشکیل دادند.
در سال 1992 و اولین فصل از لیگ برتر لیدز یونایتد به عنوان مدافع عنوان قهرمانی سال قبل ، لیگ را در رتبه 17 ام به پایان رساند به طوری که آنها در آن فصل هیچ یک از مسابقات خارج از خانه خود را نبرده بودند و تنها به واسطه پیروزی های خود در الاند رود یکی از قدیمی ترین ورزشگاه های جهان توانستند از سقوط به دسته پایین تر جلوگیری کنند،البته حضور لیدز یونایتد برای اولین بار در لیگ قهرمانان نیز باعث تضعیف آنها در لیگ و فشار بیشتر بر روی بازکنان تیم شده بود.
ویلکینسون که لیدز را به سطح اول فوتبال انگلیس رسانده بود نتوانست در ادامه عملکرد خوبی از خود نشان دهد ، او لیگ کاپ را در فصل 96-95 به استون ویلا واگذار کرد و در یک فصلی که تیم در لیگ قهرمانان و یک فصلی که در لیگ اروپا حضور داشت از دور دوم جلوتر نرفت. انتقال اریک کانتونا ستاره تیم ملی فرانسه به رقیب دیرینه لیدز یونایتد یعنی منچستریونایتد با رقم قابل توجه 1.2 میلیون پوندی در دوران ویلکینسون اتفاق افتاد. در اوایل فصل 1997-1996 ویلکینسون بعد از شکست خانگی مقابل منچستر یونایتد که با گل دقیقه 90 بازیکن قدیمی تیم یعنی کانتونا همراه بود ، قرار داد خود را بعد از نزدیک به 8 سال فسخ کرد.
بعد از ویلکینسون ، لیدز جورج گراهام را که سابقه مربیگری آرسنال را داشت به عنوان مربی انتخاب کرد.گراهام با خرید های حیرت انگیز و استفاده از جوانان ، خون تازه ای به پیکر لیدز تزریق کرد و توانست سهمیه لیگ اروپا را کسب کند اما ماجراجویی جورج گراهام پس از 2 به پایان رسید.
قمار بزرگ
بازی لیدز یونایتد در مرحله گروهی لیگ قهرمانان مقابل بارسلونا
کمک مربی جورج گراهام ، دیوید اویلری سرمربی لیدز شد و در دوران حضور او لیدز توانست به لیگ اروپا و به لیگ قهرمانان راه یابد اما در لیگ به رتبه ای بهتر از 3 نرسید. اویلری یکی از بهترین دوران های لیدز را رقم زد اما برای اینکار هزینه های زیادی هم انجام شد به طوری که بدهی آنها در سال از 9 میلیون به 119 میلیون هم افزایش پیدا کرد.میانگین تماشاگران در الاند رود در طول سال به بالاترین میزان یعنی 39,460 خود رسید اما این دوران با وجود اینکه تیم را چند سال متوالی در رقابت های اروپایی نگه داشت اما ضربه ای به تیم وارد کرد که تا بیش از دو دهه هنوز نقشش بر پیکر تیم باقی مانده است.اویلری با هزینه هایی که انجام داد تنها توانست به نیمه نهایی لیگ قهرمانان برسد و از والنسیا قدرتمند و پدید آن سال ها شکست خورد.
بازیکنان لیدز در نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل والنسیا
پیتر ریدزدال که در آن سال ها مدیریت باشگاه را برعهده داشت قمار بزرگی برای لیدز انجام داده بود. او میلیون ها دلار وام گرفته بود تا به واسطه آن بتواند تیم را در لیگ قهرمانان حاضر کند و با پیشرفت و رسیدن به مرحله های بالاتر لیگ قهرمانان بتوند درآمد حق پخش تلویزیونی و اسپانسری لیدز را افزایش دهد و در نتیجه یک تراز مثبت مالی برای باشگاه ایجاد کند.اما لیدز دو فصل متوالی نتوانست به لیگ قهرمانان صعود کند و در نتیجه درآمد کافی برای بازپرداخت های وام ها را نداشت. فروش ریو فردیناند به مبلغ قابل توجه 30 میلیون پوند به منچستریونایتد باز هم مثل فروش کانتونا به مزاق طرفدار ها خوش نیامد ، اما دیگر چاره ای جز فروش باقی نمانده بود.
ریو فردیناند رکورد گرانترین خرید باشگاه با قیمت 18 میلیون پوند و گرانترین فروش باشگاه با 33 میلیون پوند را همزمان در اختیار دارد
پیتر ریدزدال ، اویلاری را اخراج کرد و تری ونبلز مربی سابق تیم ملی انگلیس را جایگزین آن کرد. لیدز زیر نظر مربی جدید دوران فاجعه ای را گذراند که به یکسال هم نرسید.در این دوران بازیکنان دیگر تیم هم مثل جاناتان وودگیت که پیتر ریدزدال به مربی قول داده بود به فروش نمی روند ، فروخته شدند.در نهایت تری ونبلز نیز اخراج شد و پیتر رید که سابقه مربیگری نا موفقی در ساندرلند و منچستر سیتی را در کارنامه داشت ،به صورت موقت مربی تیم شد. پیتر رید توانست به سختی تیم را در لیگ نگه دارد ، و به این دلیل به عنوان سرمربی دائمی تیم برگزیده شد.
به دنبال مشکلات این فصل پیتر ریدزدال از هیت مدیره استفعا داد و پرفسور جان مک کنزی جایگزین او شد.لیدز سرانجام پس از فصل فاجعه بار 2003-2002 وارد دوران جدیدی در تاریخ خود شد. آنها در فصل بعد با اینکه هنوز در لیگ جزیره حضور داشتند اما بودجه کمتر و تیم مدیریتی ضعیف تری نسبت به تیم های چمپینوزشیپ داشتند ، دیگر در تیم مدیریتی باشگاه مدیران فوتبالی حضور نداشتند بلکه متخصصان مالی و متخصصان ورشکستگی باشگاه را کنترل می کردند. لیدز در نهایت قبل از شروع فصل جدید 2004-2003 بازیکنان تیم خود را با بازیکنانی که رایگان و با دستمزد کم جذب کرده بودن جایگزین کردند
سقوط به سطح 3 فوتبال انگلیس برای اولین بار در تارخ
پس از ورود لیدز به چمپیونزشیپ آنها زمین تمرین و استادیوم خود را فروختند اما اینها کافی نبود و در نهایت هیت مدیره ، باشگاه را به مبلغ 10 میلیون پوند به کن بیتس مالک سابق چلسی فروخت.اما مشکلات لیدز تمام نشد و در نهایت پس از سه فصل حضور در چمپیونزشیپ در فصل آخر با اعلام ورشکستگی و کسر 10 امتیاز تیم برای اولین بار در تاریخ خود به سطح سوم فوتبال انگلیس سقوط کرد.
با رفتن لیدز به دسته سوم انگلیس لیدز دوباره مجبور به فروش بازیکنان خود شد چایگزین کردن بازیکنان آزاد با آنها شد.در فصل اول حضور در لیگ یک (لیگ دسته سوم انگلیس ) بالاخره بین طلبکاران و باشگاه توافق هایی صورت گرفت و پیشنهاد کن بیتس هم قبول شد و باشگاه در نهایت توانست به مرور در طی فصل بخشی از بدهی های خود را پرداخت کند.در دو فصل اول حضور در لیگ یک لیدز به مسابقات پلی آف رسید اما در هر دو بار از صعود به مرحله بعد باز ماند .درنهایت در فصل 2010-2009 لیدز مجوز بازگشت به چمپیونزشیپ را کسب کرد.
بازگشت دوباره به چمپیونزشیپ
در فصل اول حضور در چمپیونزشیپ لیدز زیر نظر سیمون گریسون تا انتهای فصل بین رتبه های 4 تا 7 جابه جا می شد ولی در نهایت فصل را با رتبه 7 به پایان رساند.فصل بعد هم سیمون گریسون با رفتن جدا شدن چند عضو کلیدی تیم مثل کاسپر اشمایکل نتوانست سهمیه لیگ برتر را بگیرد و لیدز یونایتد فصل را با رتبه ای دو برابر فصل بعد یعنی 14 ام تمام کرد. سیمون گریسون اخراج شد و نیل وارنوک جای آن را گرفت.
نیل وارنوک در جام حذفی و لیگ کاپ به خوبی عمل کرد اما در دو شکست یکی مقابل چلسی و دیگری منچستری سیتی آن هم در ضربات پنالتی از رسیدن به مراحل پایانی باز ماند و وارنوک قبل از پایان فصل در حالی که تیم در خطر سقوط قرار داشت استفعا داد و برایان مک‌درموت جایگزین آن شد.علاوه بر اینها کن بیتس به دلیل اختلاف در مشکلات مالی از مدیریت باشگاه و هیت مدیره کناره گیری کرد و دوباره مشکلات مالی لیدز از سر گرفته شد. در طی فصل های 2013 تا 2017 لیدزیونایتد با تغیر مداوم مالک و سرمربی هیچگاه چمپیونزشیپ را در رتبه ای بهتر از 13 تمام نکرد.
دوران آندره آ رادریتزانی
پس از آنکه آندره آ رادریتزانی 100% از سهام باشگاه را خرید دوره ای جدید را در لیدز پایه گذاری کرد او با توانست ورزشگاه باشگاه را که از سال 2004 به باشگاه تعلق نداشت دوباره به اموال باشگاه اضافه کند و با حفظ ستاره ها و فروختن 10% از سهام خود و جذب سرمایه دوباره هواداران لیدز را به سمت ورزشگاه بکشاند به طوری که بعد از نزدیک به 14 سال میانگین تماشاگران در یک فصل به بیش از 30 هزار نفر رسید.
el loco وارد می شود
آندره آ رادریتزانی برای اینکه هرچه سریعتر لیدز را به لیگ بازگرداند مارچلو بیلسا ، یکی از بزرگترین مربیان حال حاضر دنیا که سابقه مربیگری در تیم ملی آرژانتین ، لالیگای اسپانیا و لوشامپیونه ی فرانسه و حضور به عنوان مربی در مسابقات اروپایی و جام لیبرتادادوس را دارد به عنوان سرمربی لیدز یونایتد منصوب کرد.
بیلسا به لیدز رفت چون با پیشینه باشگاه آشنایی داشت، چون این باشگاه در انگلیس بود، سرزمینی که همیشه میخواست تواناییهای خودش را در آن محک بزند و مهمتر از همه چون رادریتزانی به او اطمینان داده بودند لیدز به هر قولی که بدهد، عمل می‌کند.
حالا بیلسا اینجاست نه فقط برای اینکه لیدز را به لیگ برتر بیاورد ، بیلسا در حال کار بزرگتری است او استاندارد های لیدز را فراتر از حد تصور بالا برده و میخواهد این استاندارد ها را به گونه ای در لیدز نهادینه کند که حتی سال ها پس از رفتن او هم باقی بمانند، تغیرات مهم در آکادمی ، زمین بازی و تغیر سبک رفتار بازیکنان مثل وادار کردن بازیکنان به جمع کردن آشغال های کنار زمین نمونه ای از این فرهنگی است که بیلسا در حال پیاده کردن در لیدزیونایتد است.
بیلسا شاید پیشرفته ترین روش های مربیگری را نداشته باشد اما بسیار نکته بین و سخت گیر و در عین حال برای بازیکنان مثل یک دوست است.
پپ گواردیولا چند سال پیش برای دیدن بیلسا و صحبت کردن با او درباره فوتبال به آرژانتین رفته و کیلومتر ها رانندگی کرده بود. او درمورد بیلسا می گوید :
"بازیکنان و تیمهایی که زیر دست او باشند، بهتر میشوند. این او را به یک مربی خاص و انسانی استثنایی تبدیل کرده. تعداد مربیانی که مثل او بازی را میشناسند و درک میکنند در جهان انگشتشمار است."
سطل های مشابه سطلی که بیلسا روی آن مینشیند در بعضی از فروشگاه های باشگاه لیدزیونایتد به فروش می رسند.
لیدز یونایتد بیلسا فصل قبل با 6 امتیاز کمتر از شفیلد شگفتی ساز این فصل لیگ جزیره سوم شد و به پلی آف مسابقات رفت و با اینکه مسابقه رفت را 1-0 از دربی کانتی برد ولی در برگشت 4-2 مغلوب آنها شد تا لیدز برای بازگشت به لیگ یک فصل دیگر هم صبر کند.
حالا تنها 8 بازی دیگر از رقابت های چمپیونزشیپ باقی مانده و لیدز یونایتد و وستبرمویچ شانس اول قهرمانی هستند و طبق پیش بینی های بنگاه های شرط بندی صعود لیدزیونایتد به لیگ برتر تقریبا قطعی شده است پس سال دیگر تیم های لیگ جزیره باید آماده یک رقابت سخت باشند زیرا که لیدزیونایتد پس از 16 سال دوباره به سطح اول فوتبال انگلیس بر می گردد و قرار نیست حالا حالا ها از آن دل بکند.
لطفا نظرتونو بگید. هرجاش بد نوشتم یا اشتباه نوشتم برام بنویسید. بگید کجا ها باید بیشتر مینوشتم یا کجا ها کمتر.
دوستان مقاله اونقدر بلند نیست که کل تاریخ باشگاه پر از داستان لیدزیونایتد رو توضیح بده مثلا من رقابت های سنتی با تیم های مثل منچستر یونایتد رو درموردش اصلا ننوشتم و نه در حدی هست که فقط افرادی که با تیم از قبل آشنا هستن بفهمنش یه جور نوشتم همه استفاده ببرن حتی اون هایی کهتا حالا تیمو نمی شناختن و بیتشر تمرکز من هم روی فصل ها و صعود و سقوط این تیم بوده.در مقاله های بعدی سعی میکنم تاریخچه رقابت های سنتی لیدز یونایتد رو براتون شرح بدم و کم کم برای بقیه باشگاه های انگلیسی که زیاد درموردشون نوشته نمیشه پست میزارم
