به نام خدا
یه چیزی هست ک کاملا بهش اعتقاد دارم و اونم اینه ک کیفیت واقعی یک بازیکن زمانی مشخص میشه ک شرایط برای درخشش اون فراهم نباشه وگرنه همه ی بازیکنا توی شرایط مطلوب توانایی بازی کردن و درخشش رو دارن و حتی بازیکنی مثل پدرو ک ستاره ی بزرگ به حساب نمیومد زیر نظر پپ بارها به بزرگای فوتبال گل زد و بازی های مهمی رو با گل هاش دراورد . نمونه های بارزش گل توی نیمه نهایی اروپا به رئال مادرید و توی فینال به منچستر یونایتد ک مثل اب خوردن این دو گل رو زد .
عیار واقعی یک بازیکن زمانی مشخص میشه ک شرایط سخت باشه و هیچ چیز سر جای خودش نباشه مثل بارسای دو فصل اخیر ک واقعا فاجعه بود و هر بازی تیم بدتر از بازی قبلش بازی میکرد و تنها امید تیم به نمایش انفرادی مسی بود . برای مثال فصل قبل لیگ قهرمانان ک هر بازی مستقیما روی عملکرد مسی ما نتیجه میگرفتیم .
این فصل به مراتب از فصل قبل بدتر بودیم و به جرات میگم هیچ تیم بزرگی توی ۵ لیگ معتبر وجود نداره ک از بارسای این فصل هردنبیلی تر و گتره ای تر بوده باشه و بجز بازی برگشت مقابل دورتموند عملا بارسا توی این فصل هیچ نمایش مطلوبی نداشت و کار این اواخر به جایی رسید ک توی نیوکمپ هم‌برای گل زدن به تیم های ته جدولی اشکمون در میومد .
مسی توی این فصل بخاطر مصدومیت توی اولین تمرین های پیش فصل بدون امادگی وارد مسابقات شد و اون مصدومیت باهاش بود تا اینکه توی بازی مقابل ویارئال کاملا داغون شد و دو ماه از بازیها دور بود و زمانی برگشت ک تیم رسما فاجعه بود اما مسی علیرغم شرایط نامطلوب فیزیکی و شرایط اسفناک تیم تونست بهترین گلزن لالیگا _ بهترین پاسور گل ۵ لیگ معتبر در کنار توماس مولر _ بهترین دریبل زن ۵ لیگ معتبر اروپا با ۱۸۲ دریبل _ و ایجاد بیشترین موقعیت بزرگ گلزنی بالاتر از هافبک های بزرگی مثل دی بروین ک توی بهترین شرایطش هست قرار بگیره .
اینکه مسی این فصل نتونست برای کفش طلایی رقابت کنه کاملا قابل پیش بینی بود چون مدت زیادی مصدوم بود و زمانی هم ک برگشت رسما داشت توی باتلاق گوهی ک بارتومئو و والورده و ستین درست کرده بودن دست و پا میزد و تلاش میکرد ک از نجات پیدا کنه و اگه کوچکترین شانسی هم این فصل برای کسب لالیگا داشتیم فقط و فقط بخاطر این بازیکن بود .
مسی این فصل برای هفتمین بار اقای گل لیگ شد و برای ششمین بار بهترین پاسور گل لیگ شد ، محاله ک روزی بازیکنی بیاد ک همزمان بتونه به این دو رکورد دست پیدا کنه . توی تاریخ فوتبال تنها رقیب جدی مسی توی این دو فاکتور پله هست ک آمار رسمی از پاس گل های پله موجود نیست و از زمانی ک این امار محاسبه میشه فقط مسی چنین ویژگی ای داشته .
مسی توی بازی مقابل آلاوز ۱۰۰۰ گل و پاس گل رسمی رو رد کرد و به عدد ۱۰۰۱ رسید ک اولین بازیکنی توی تاریخ فوتبال هست ک به صورت رسمی به این تعداد گل و پاس گل میرسه ، البته از نظر ترانسفر مارکت مسی خیلی وقته به این امار رسیده ولی خب نحوه ی محاسبه ی پاس گل های ترانسفرمارکت بیشتر به جوک شبیه هست و به شخصه اوپتا رو معتبر ترین میدونم .
مسی این فصل علیرغم شرایط نامطلوب بدنی تونسته +275 دوئل رو پیروز بشه ک برای بازیکنی توی این سن آماری مافوق تصور هست و شاید توی تاریخ فوتبال تنها رقیب جدی مسی توی این فاکتور دیگو مارادونا باشه ، البته مرکز ثقل پایین و استیل بدنی این دو نفر توی قدرت درگیری فیزیکیشون بسیار تاثیر گذار بوده و حتی فیزیکی ترین و خشن ترین مدافعا شانس زیادی برای بردن دوئل ها از این دو نفر ندارن و تنها راهی ک بشه چنین بازیکنایی رو متوقف کرد بستن فضاهاست نه یارگیری مستقیم با اون ها .
پ.ن : قصدم از این پست اصلا قیاس مسی با رقبا نیست و فقط شرایط مسی و بارسا و رکورد های اون رو بررسی کردم ، به شخصه بر این باورم ک رقبای مستقیم و بازیکن های مشابه مسی ،دی استفانو_ پله _کرویف _ مارادونا _پلاتینی و زیکو هستن و من نه شباهتی بین کریس رونالدو و مسی میبینم و نه فکر میکنم ک بشه بین این دو نفر قیاس عقلانی و منطقی انجام داد چون نه ویژگی های مشابهی دارن و نه پست و وظیفه ی اون ها یکسان هست مثل قیاس ژاوی با مسی ک نهایتش بن بست هست و پست شماره ی ۸ با پست شماره ی ۱۰ وظایف کاملا متفاوتی داره و نمیشه با صراحت گفت ک کدوم یکی توی فوتبال اهمیت بیشتری داره ، کنترل ریتم و تسلط بر بازی یا گلزنی و ایجاد موقعیت گلزنی .چون اسپانیا و آلمان بدون بازیکنایی مثل مسی و رونالدو به هر چیزی ک خواستن توی فوتبال رسیدن
