طرفداری | طی تمام قرعهکشیهای تاریخ این رقابت، اتفاقات و گروههای مختلف با شرایط خاصی رقم خورده است اما اتفاقی که تقریباً در تمام دورهها ثابت و همیشگی بوده «قرعههای آسان و حداقل متعادل کشورهای میزبان» است. حضور میزبانها در سید اول طی دورههای اخیر که باعث عدم رویارویی با قدرتهای بزرگ و اصلی دنیا شده است را میتوان مهمترین عامل فوتبالی این اتفاق دانست.
از طرفی حمایت مردم کشور میزبان از تیم خود و آشنایی با جو و شرایط حاکم بر محیط، عامل مهم دیگر است و بسیاری دیگر نیز به عنوان تیم دوم طرفدار تیم میزبان هستند و امیدوارند با حذف زودهنگام میزبان، یکی از عوامل جذابیت دهنده به تورنمنت کم نشود. قرعههای متعادل در این دوره هم برای میزبانان تداوم دارد و هر 3 کشور پذیرایی کننده از جام جهانی، با تیمهای اروپایی که از مرحلهٔ پلیآف صعود میکنند، همگروه شدهاند و شرایط مناسب و خوبی برای صعود از گروه خواهند داشت.
اگرچه حالا و طبق دانستههای فعلی میتوان قرعهکشی جام جهانی را واقعاً قرعهکشی دانست و دیگر حاصل چیدن و از پیش انتخابشدن نیستند، اما شرایط و عوامل بسیاری باعث میشود قرعهکشی جام جهانی تماماً اتفاقی نباشد و یکی از مصداقهای آن این است که در تاریخ «میزبان هیچگاه در گروه مرگ نبوده است» و حتی با ۲ قدرت اصلی هم همگروهی نداشته است. تمام میزبانهای تاریخ جام جهانی به جز ۲ استثنا، حداقل از اولین مرحلهٔ رقابتها عبور کردهاند و آخرین میزبان ناتوان در خلق این آمار موفق، قطر در جام جهانی اخیر بود. حالا برای دومینبار در تاریخ جام جهانی قرار است بیش از یک کشور از رقابت جام جهانی میزبانی کند و برای اولینبار، این رقابت بیش از ۲ میزبان دارد. دیدار افتتاحیه قرار است در مکزیک بین این تیم و آفریقای جنوبی برگزار شود و کانادا از دومین مسابقه تورنمنت پذیرایی میکند. باید دید حالا طبق قرعهکشی، کدام میزبان میتواند عملکرد بهتری داشته باشد و آیا از قرعههای مناسب خود توان بهرهمندی را دارد یا خیر.
قهرمانیهای پرتکرار، عملکرد جذاب
طی 22 دوره برگزار شده جام جهانی، ۱۸ کشور خاص از این رقابتها میزبانی کردهاند و کانادا در ۲۰۲۶، پرتغال و مراکش ۲۰۳۰ و البته عربستان ۲۰۳۴ کشورهایی هستند که در آینده برای اولینبار میزبان این رقابتهای مهم خواهند بود. در ۲ دوره اول یعنی جامهای جهانی ۱۹۳۰ و ۱۹۳۴، میزبانها یعنی اروگوئه و ایتالیا توانستند در خانه قهرمان شوند و بعد از آن تیمهای انگلیس در ۱۹۶۶، آلمانغربی ۱۹۷۴، آرژانتین ۱۹۷۸ و در آخرین مورد فرانسه ۱۹۹۸ توانستند جام را در خانه نگه دارند. این عملکرد یعنی ۶ قهرمانی میزبانان باعث شد پرتکرارترین نتیجه و عملکرد این کشورها قهرمانی باشد. با این حال از ۲۰۰۲، تیمهای میزبان حتی از رسیدن به دیدار نهایی هم عاجز بودند. سومین میزبان جام جهانی، فرانسه در ۱۹۳۸ بود که از بین ۱۶ تیم تنها به جمع ۸ تیم نهایی رسید و ۲ میزبان از ۳ میزبان بعدی یعنی برزیل ۱۹۵۰ و سوئد ۱۹۵۸، تنها میزبانهای بازنده در نبرد فینال این تورنمنت بودند.
طی قرن جدید و با افزایش تعداد تیمهای جام جهانی، عملکرد خوب و قابل قبول میزبانها باز هم تداوم داشتهاست؛ در تاریخ ۵ بار تیمهای میزبان در تقابل نیمه نهایی از صعود به فینال بازماندند که در ۳ مورد آن که آخرین مورد آلمان در ۲۰۰۶ بود، به مقام سومی رسیدند. کرهجنوبی ۲۰۰۲ و برزیل در جام جهانی ۲۰۱۴ تنها میزبانهایی هستند که هر دو جدال نیمه نهایی و ردهبندی را به رقبا واگذار کردند و به چهارمی رسیدند. بعد از قهرمانی که پرتکرارترین نتیجه برای میزبانها بوده است، حضور در یکچهارم نهایی یا ۸ تیم نهایی، پرتکرارترین عملکرد میزبانان بوده و تیمهای میزبان در جامهای جهانی ۱۹۳۸، ۱۹۵۴، ۱۹۷۰، ۱۹۸۶ و ۲۰۱۸ یعنی فرانسه، سوئیس، مکزیک (۲بار) و روسیه تا این مرحله رسیدند. آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۴ و ژاپن در ۲۰۰۲، تنها میزبانهایی هستند که تا مرحله یکهشتم رسیدند و وداعی زودهنگام با تورنمنت خانگی داشتند.
بدترین عملکردهای میزبانها در ادوار جام جهانی مربوط به قارههای غیر از اروپا و آمریکا است و طی ۲ دهه اخیر رقم خورده است. در جام جهانی ۲۰۱۰، میزبان یعنی آفریقای جنوبی، با اروگوئه، مکزیک و فرانسه همگروه بود و در رده سوم قرار گرفت تا تفاضل کمتر، مکزیک را به مراحل حذفی بفرستد. اگرچه اولین و تنها میزبان آفریقایی جام جهانی تاکنون حذف شد اما گل شابالالا به مکزیک، پیروزی مقابل فرانسه و مهمتر از همه آنها «شیپور معروف وو وو زلا و صدای آن» بر جذابیت رقابتها افزود و میزبانی آفریقای جنوبی باعثشد جام جهانی ۲۰۱۰ یکی از ماناترین رقابتهای تاریخ شود.
در جام جهانی اخیر، میزبان آسیایی یعنی قطر، با هلند، سنگال و اکوادور همگروه شد تا یکیاز سختترین قرعهها بین تمام میزبانها را تجربه کرده باشد و حاصل آن نیز ۳ باخت با تنها یک گل زده توسط محمد مونتاری بود. به طور کلی، پذیراییکنندگان جامهای جهانی معمولاً همواره در گروههای آسان یا حداکثر متوسط بودهاند؛ همگروهی فرانسه با دانمارک، آفریقایجنوبی و عربستان در دوره ۱۹۹۸، ژاپن در ۲۰۰۲ که با بلژیک، روسیه و تونس همگروه بود و البته آلمان ۲۰۰۶ که با تیمهای اکوادور، لهستان و کاستاریکا در یک گروه قرار گرفت، نمونههایی از قرعههای هموار و قابل قبول برای میزبانان است. آخرین میزبان که از قرار گرفتن در گروهی نسبتاً دشوار فرار کرد، روسیه ۲۰۱۸ بود که با اروگوئه، عربستان و مصر همگروه شد اما قرعههای سخت نیز معمولا نصیب آسیاییها شده است و یکی از دلایل آن اختلاف سطح قاره کهن با قاره سبز و آمریکایجنوبی است. ۲ گروه کرهجنوبی در جام جهانی ۲۰۰۲ که در کنار آمریکا، پرتغال و لهستان قرار گرفت و البته صدرنشین شد و گروه قطر در دوره اخیر که با هلند، سنگال و اکوادور در یک گروه قرار گرفت را میتوان سختترین قرعهها برای میزبانان این رویداد مهم دانست.
این میزبانهای آشنا و ناکام!
از ۳ میزبان جام جهانی آتی، مکزیک و آمریکا تجربه این افتخار را داشتهاند و تنها کانادا اولین تجربه میزبانی خود را سپری خواهد کرد. مکزیکیها ابتدا از جام جهانی ۱۹۷۰ که برزیل قهرمان شد، میزبانی کردند و در آن دوره ۱۶ تیمی با شوروی، بلژیک و السالوادور در یک گروه بودند. آغاز کار آنها با تساوی بدون گل مقابل شوروی بود و ۲ پیروزی مقابل السالوادور و بلژیک آنها را به عنوان تیم دوم و بدون گل خورده، به جمع ۸ تیم نهایی فرستاد. در این مرحله مقابل ایتالیا صفآرایی کردند و متحمل باخت سنگین ۱-۴ شدند. ایتالیا با پیروزی مقابل مکزیک و آلمان در مراحل حذفی، به فینال رسید و در نهایت مغلوب برزیل شد.
دومین میزبانی مکزیک، ۱۶ سال بعد در ۱۹۸۶ رقم خورد تا آنها اولین کشوری باشند که ۲ بار میزبان این تورنمنت بوده است. در آن دوره هم با بلژیک همگروه شدند و ۲ تیم دیگر گروه پاراگوئه و عراق بودند. در این دوره ۲۴ تیم در ۶ گروه ۴ تیمی حاضر بودند و مکزیک به واسطه پیروزی مقابل بلژیک و عراق و تساوی با پاراگوئه، با ۵ امتیاز صدرنشین گروه شد. در مرحله یکهشتم مقابل دیدگان حدود ۱۱۵.۰۰۰ نفر در ورزشگاه آزتکا مکزیک مقابل بلغارستان به پیروزی با ۲ گل رسیدند و در مرحله ماقبل نیمه نهایی به سد آلمان برخوردند. در یکچهارم و در حالی که هر دو تیم دقایق زیادی ۱۰ نفره بودند، به تساوی بدون گل رسیدند و در ضربات پنالتی آلمانیها از ۴ ضربه، همه را گل کردند و تنها یک ضربه از ۳ پنالتی مکزیک گل شد تا آلمان مسیر صعود خود را تا فینال هموارتر کند. در نهایت در جام جهانی معروف، دیگو مارادونای آرژانتین در مکزیک فاتح این رقابتها شد. مکزیک حالا در کنار آفریقایجنوبی، کرهجنوبی و یکیاز تیمهای دانمارک، مقدونیهشمالی، چک و ایرلند در گروه اول است و کانادا هم با پلیآف اول اروپا که مطرحترین تیم آن ایتالیا است و البته قطر و سوئیس همگروه شده است.
میزبان جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا بود و حضور ۲۴ تیم باعث صعود بهترین تیمهای سوم نیز شد؛ تساوی آمریکا مقابل سوئیس، پیروزی مقابل کلمبیا به لطف گل به خودی اسکوبار که منجر به قتل او شد و باخت به رومانی باعث شد آمریکا ۴ امتیازی شود. آنها به عنوان یکی از ۴ تیم برتر سوم صعود کردند و رقیب برزیل در یکهشتم شدند. تنها گل ببتو، عامل حذف آمریکای میزبان و هموارتر شدن راه قهرمانی برزیل شد تا آمریکا و مکزیک طی ۳ دوره میزبانی تنها یکبار و آن هم مکزیک از اولین مرحله حذفی فراتر رفته باشد.
حالا آمریکاییها در جامی که میزبان اصلی آن هستند، در گروه 4 با پاراگوئه، استرالیا و یکی از بین ترکیه، رومانی، اسلواکی و کوزوو در یک گروه قرار گرفتهاند و شانس خوبی برای چهارمین صعود متوالی از گروه دارند.
