اتحادیه بلک ممبا تقدیم میکند........
لری برد افسانه ای در تیم بوستون سلتیک........
لری جو برد (به انگلیسی: Larry Joe Bird) بسکتبالیست مشهور دهه ۸۰ میلادی تیم بوستون سلتیکس است .از برد به عنوان یکی از برترین‌های ورزش بسکتبال در قرن بیستم یاد شده‌است.برخی از صاحب نظران معتقدند وی از بالاترین درصد شوت سه امتیازی در تاریخ بسکتبال برخوردار بوده و هست. او سه مرتبه (سالهای ۱۹۸۱، ۱۹۸۴ و ۱۹۸۶) به همراه تیم بوستون سلتیکس به قهرمانی ان بی ای رسید.او در سال 1992 به همراه مایکل جردن, چارلز بارکلی, اسکاتی پیپن, مجیک جانسون با تیم ملی بسکتبال آمریکا قهرمان رقابت‌های المپیک شدند.
لری به دلیل قامت بلند خود برای پست اسمال فوروارد کمی بنظر نامناسب می امد در اوایل دوران بازی اش اما در ادامه و زمانی که او تبدیل به لری برد افسانه ای شد مهارت هایی از شوتزنی در خودش نشان داد که همه را محو خود کرد.لری برد یکی از بهترین 3 زنان nba بوده و هست بازیکنی که با استایل شوت عجیب و نسبتا سخت خود درصد بالایی از شوت های خود را داخل سبد می نشاند.او در پست های 4 و 3 مهارت کامل داشت و یکی از بهترین faceup کننده ها در زیر سبد بود و امتیازات و فیلدگل های زیادی در ان نقطه به ثبت رسانده بود.
پیوستن به بوستون:
برد به عنوان پیک ششم راند اول درفت NBA در سال 1978 به تیم بوستون سلتیکس پیوست. او بلافاصله به عضو تیم سلتیکس در نیامد. به جای آن، تیم سلتیکس با استفاده از قانون شایستگی یا همان Eligibility Rules (قانونی که به بازیکن اجازه می‌دهد تا برای اخذ مدرک دانشگاهی خود یک سال وقت برای انتخاب شدن در درفت داشته باشد. این قانون بعدها به خاطر برد به نام Bird Collegiate Rule تغییر یافت) به او اجازه داد تا به عنوان آخرین فصلش در لیگ NCAA برای ایالت ایندیانا بازی کند و با امضایی قراردادی پنج ساله با مبلغ 3.25 میلیون دلار او را به جمع بوستونی‌ها آوردند. این کار او را به بزرگترین Rookie در تاریخ لیگ تبدیل کرد.
خیلی ها هنوز هم معتقد هستند بوستون کار بسیار خوبی در درفت برد انجام داده و همین اتفاق باعث کسب اعتماد به نفس از سوی لری شد.
پیشرفت عجیب بعد از پیوستن به سلتیک:
بلافاصله بعد از حضور برد در بوستون سلتیکس، این تیم به یکی از مدعیان قهرمانی NBA در فصل 1979-80 تبدیل شد. لری برد در اولین فصل حضورش در بوستون سلتیکس موفق شد با این تیم صدرنشین کنفرانس شرق شود و شروع فوق العاده‌ای داشته باشد. او در این فصل میانگین 21.3 امتیاز، 10.4 ریباند، 4.5 پاس منجر به گل و 1.7 توپ ربایی در هر بازی را به ثبت رساند و به عنوان بهترین بازیکن تازه وارد سال (Rookie of the Year) انتخاب شد. آن‌ها در فینال کنفرانس شرق با شکست مقابل فیلادلفیا سونی سیکسرز از رقابت‌های لیگ NBA حذف شدند. پیش از آغاز فصل 1980-81 لیگ NBA، تیم سلتیکس با انتخاب کوین مک هیل در درفت و به خدمت گرفت سنتر فصل قبل گلدن استیت واریورز، یعنی رابرت پریش تیم خود را تقویت کرد. بوستون که نسبت به فصل گذشته قوی تر شده بود، بار دیگر در فینال کنفرانس شرق حریف فیلادلفیا سونی سیکسرز شد. ابتدا تیم سلتیکس در مجموع 3 - 1 از سیکسرز عقب افتاد اما بوستونی‌ها به مسابقات برگشتند و با سه برد پیاپی موفق شدند در مجموع 4 - 3 از سد فیلادلفیا سونی سیکسرز عبور کنند و علاوه بر صعود به فینال NBA، انتقام فصل گذشته خود را از این تیم بگیرند. بوستون سلتیکس در فینال با مجموع 4 بر 2 هیوستون راکتس را شکست داد تا لری برد و دومین فصل حضورش در سلتیکس به قهرمانی NBA دست پیدا کند. البته او نتوانست در این سال برنده جایزه بهترین بازیکن فینال (Finals MVP Award) شود و این جایزه به هم تیمی او، سدریک مکسول داده شد. در بازی ستاره‌ها (All Star Game) سال 1982، لری با کسب 19 امتیاز به عنوان بهترین بازیکن این مسابقه انتخاب شد. در پایان همین فصل هم او در تیم اول دفاعی لیگ NBA قرار گرفت و در نهایت پس از موزس ملون که بهترین بازیکن فصل 1982-83 لیگ NBA شد، دومین بازیکن برتر فصل لقب گرفت. برد به همراه سلتیکس برای سومین سال پیاپی در مرحله فینال کنفرانس شرق با فیلادلفیا سونی سیکسرز روبرو می شد که این بار آن‌ها با شکست در بازی هفتم از گردونه مسابقات خارج شدند. بدشانسی سلتیکس فصل آینده هم ادامه داشت و این تیم در نیمه نهایی کنفرانس شرق مغلوب میلواکی باکس شد. در این فصل باز هم لری برد بعد از موزس ملون در جدول انتخاب بهترین بازیکن فصل قرار گرفت و دوم شد.
رقابت با مجیک جانسون در لیگ ماجرا بود:
در فصل 1983-84 لری برد با کسب میانگین 24.2 امتیاز، 10.1 ریباند، 6.6 پاس منجر به گل و 1.8 توپ ربایی در هر بازی برای اولین بار به عنوان بهترین بازیکن لیگ NBA یا همان MVP برگزیده شد. او به همراه سلتیکس با شکست دادن میلواکی باکس در فینال کنفرانس شرق به فینال NBA رسید و حریف لس آنجلس لیکرز شد. جایی که وی باید با مجیک جانسون رقابت می‌کرد (مراجعه شود به توضیح دربارهٔ دوران کالج لری برد). تیم سلتیکس با شکست دادن حریف لس آنجلسی خود در دیدار هفتم و نهایی توانست قهرمانی لیگ NBA را در این فصل کسب نماید. لری برد هم با میانگین 21.9 امتیاز، 14.0 ریباند، 6.1 پاس منجر به گل و 2.3 توپ ربایی در این هفت دیدار، به عنوان بهترین بازیکن سری فینال NBA در فصل 1983-84 رسید. لری برد در دیدار مقابل آتلانتا هاکس که 12 مارس 1985 برگزار گردید با کسب 60 امتیاز موفق شد بیشترین امتیاز دوران حرفه‌ای خود را کسب کند. در این سال با اینکه بوستون سلتیکس در دیدار ششم فینال لیگ NBA مغلوب لس آنجلس لیکرز شد و نتوانست برای دومین سال پیاپی قهرمان مسابقات شود، اما برد موفق به کسب عنوان بهترین بازیکن فصل (MVP) برای دومین سال متوالی شد. او در این فصل میانگین 28.7 امتیاز، 10.5 ریباند و 6.6 پاس منجر به گل در هر بازی را به دست آورد. در دهه 80 مجیک جانسون 5 قهرمانی و لری برد 3 قهرمانی کسب کرده بوند که روی هم موفق به کسب 8 قهرمانی در NBA شده بودند. در اصل دهه 80 را رقابت بین لیکرز و بوستون سلتیکس نامید. در اولین بازی فصل عادی که بین دو تیم لیکرز و سلتیکس در فصل 1987-88 برگزار شد، تیم لس آنجلس لیکرز با شوت ثانیه آخر (Buzzer Beater) مجیک جانسون از پشت خط سه امتیازی با نتیجهٔ 115 - 114 از سد حریف نام دار و معروف خود عبور کرد. ضمن اینکه در این دهه، شرکت کانورس تبلیغی برای کفش بسکتبال Weapon خود با حضور برد و جانسون ساخت که شاید آغاز تولید کفش‌های حرفه‌ای و نسل جدید برای بسکتبال به این کفش‌ها بر می گردد. با وجود اینکه این دو رقابت شدیدی با هم داشتند اما آن‌ها بیرون از زمین بسکتبال با هم بسیار دوست بودند. دوستی این دو در کلیپ تبلیغاتی کانورس کاملاً مشخص است.
پیش از آغاز فصل 1985-86 لیگ NBA، تیم سلتیکس در یک انتقال شجاعانه بیل ولتون، سنتر تیم لس آنجلس کلیپرز را به خدمت گرفت. این ریسک بوستون سلتیکس جواب داد و آن‌ها در این فصل موفق به پیروزی در 67 دیدار شدند و تنها 15 شکست را در فصل عادی متحمل شدند. برد در این فصل موفق به قهرمانی در مسابقه پرتاب سه امتیازی آخر هفته ستاره‌ها (NBA All-Star Weekend Three-Point Shootout) شد. سر انجام لری در پایان فصل با ثبت میانگین 25.8 امتیاز، 9.8 ریباند، 6.8 پاس منجر به گل و 2 توپ ربایی در هر بازی موفق شد بهترین بازیکن فصل (MVP) شود و به تنها بازیکنی در تاریخ NBA تبدیل شود که توانسته سه بار متوالی برنده جایزه MVP شود. در مرحله حذفی (Playoffs) این فصل تیم سلتیکس تنها با شکست خوردن در یک بازی و پیروزی در سایر دیدارهای این مرحله، توانست به فینال برسد. آن‌ها در دیدار نهایی مقابل هیوستون راکتس قرار گرفتند و با شکست دادن این تیم در مجموع 4 - 2 قهرمان لیگ NBA در فصل 1985-86 شدند. تیم بوستون سلتیکس فصل 1985-86 یکی از بهترین تیم‌های تمام تاریخ لیگ NBA به حساب می‌آید و همه از این تیم به عنوان یک تیم کامل، بزرگ و افسانه‌ای یاد می‌کنند. ضمن اینکه لری برد در این فصل برنده جایزه بهترین ورزشکار از دید مطبوعات (AP Athlete of the Year) شد. او اولین بسکتبالیستی بود که برنده این جایزه می شد.
پایان کار لری در بوستون:
در سال 1987، لری برد آخرین فینال دوران حرفه‌ای خود را پشت سر گذاشت. جایی که آن‌ها در یک سری سخت مقابل میلواکی باکس و دیترویت پیستونز موفق شده بودند به فینال برسند و در آنجا با توجه به اینکه چند تن از بازیکنان تیمشان مصدوم بودند، در دیدار ششم مغلوب لیکرز شدند و نائب قهرمان لیگ NBA لقب گرفتند. لری برد در این فصل به باشگاه 50-40-90 (افرادی که در یک فصل عادی NBA موفق می‌شوند میانگین 50 درصد شوت، 40 درصد سه امتیازی و 90 درصد پنالتی را ثبت کنند به این باشگاه می پیوندند) در فصل 1988 هم این تیم در دیدار ششم کنفرانس شرق مغلوب دیترویت پیستونز شد و از رسیدن به فینال NBA بازماند. البته برد در این فصل برای دومین بار به عنوان قهرمانی مسابقات پرتاب سه امتیازی آخر هفته ستاره‌ها (NBA All-Star Weekend Three-Point Shootout) دست یافت.
pحضور در dream team:
در سال 1992 لری برد، مجیک جانسون و مایکل جردن به همراه تیم ملی آمریکا در المپیک 1992 بارسلونا به عنوان قهرمانی مسابقات بسکتبال این المپیک رسیدند. این تیم بعدها به نام تیم رویایی (Dream Team) بسکتبال آمریکا معروف شد.
او و مجیک در بازی خداحافظی لری لقب دوستان ابدی را به هم دادند.
پایان
ممنون از همه
