دنیای فوتبال در عین جذابیت، بارها نشان داده بی رحم است و عدالت در آن به درستی اجرا نمی شود. بازیکنانی هستند که با وجود نام بزرگ هرگز فاتح مسابقات لیگ نشده اند، اما بازیکنانی وجود داشته اند که صرفاً به دلیل حضور در یک تیم مطرح بارها موفق به کسب جام های معتبر داخلی و بین المللی شده اند.
در این مقاله به بررسی 50 بازیکنی که هرگز موفق به کسب یک لیگ داخلی اروپایی (در هیچ کدام از کشورهای قاره سبز) نشده اند، می پردازیم.
- بازیکنان بدون هیچ ترتیب خاصی در این لیست قرار گرفته اند.
- بازیکنانی در این لیست قرار گرفته اند که حداقل چهار فصل در لیگ های اروپایی حضور داشته اند.
ابتدا به بررسی بازیکنان مطرح آلمانی و ایتالیایی که هرگز فاتح لیگ های اروپایی نشده اند (شامل 17 بازیکن) می پردازیم.
بازیکنان مطرح آلمانی که هرگز فاتح لیگ های داخلی اروپا نشده اند
1. یورگن گرابووسکی: این مهاجم سابق تیم ملی آلمان، بین سال های 1965 تا 1980 و در تمامی طول دوران فوتبالش عضو آینتراخت فرانکفورت بود. او دو بار همراه با فرانکفورت قهرمان دی اف بی پوکال شد و یک بار نیز قهرمانی در جام یوفا را کسب کرد. در سطح ملی نیز همراه با آلمان قهرمان یورو 1972 و جام جهانی 1974 شد، اما با وجود هشت بار حضور در تیم منتخب فصل بوندسلیگا، هرگز قهرمان مسابقات نشد.
1972: یورگن گرابووسکی مهاجم بزرگ آینتراخت فرانکفورت
2. برنارد دیتس: کاپیتان تیم ملی آلمان در یورو 1980 که 495 بار در بوندسلیگا برای تیم های دویسبورگ و شالکه 04 بین سال های 1970 تا 1987 به میدان رفت و 78 بار نیز موفق به گلزنی شد. برنارد دیتس هفت بار در تیم منتخب بوندسلیگا قرار گفت، همراه با آلمان قهرمان یورو 1980 شد، اما هرگز قهرمانی در بوندسلیگا را تجربه نکرد.
1976: برند هولزنباین (فرانکفورت)، برنارد دیتس (دویسبورگ)
3. رودی فولر: مهاجم مطرح فوتبال آلمان در دهه های 80 و 90 میلادی، حضور در تیم های مونیخ 1860، وردربرمن و بایرلورکوزن در بوندسلیگا، آاس رم در سری آ و مارسی در لیگ 1 فرانسه را تجربه کرد. او قهرمانی در کوپا ایتالیا و لیگ قهرمانان اروپا را نیز تجربه کرد و همراه با آلمان قهرمان جام جهانی 1990 شد، اما تنها قهرمانی که در لیگ فرانسه در سال 1993 همراه با مارسی کسب کرد، به دلیل رسوایی تبانی و رشوه از این تیم پس گرفته شد، تا وی هرگز فاتح مسابقات لیگ نشده باشد.
1984: رودی فولر در جریان دیدار وردربرمن و بایرلورکوزن در بوندسلیگا
4. پیر لیتبارسکی: ستاره مطرح فوتبال آلمان در دهه های 80 و 90 میلادی که جزو معدود بازیکنان تاریخ فوتبال است که حضور در سه فینال جام جهانی را تجربه کرده است، هرگز قهرمانی در لیگ را تجربه نکرده است. 14 فصل حضور در کلن و سه بار حضور در تیم منتخب بوندسلیگا و دو فصل حضور در آر سی اف پاریس، هیچ قهرمانی برای لیتبارسکی در مسابقات لیگ به همراه نداشت. وی فقط یک بار قهرمانی در جام حذفی آلمان و یک قهرمانی در جام جهانی را تجربه کرد.
1978: زیگفرید هلد (دورتموند) و پیر لیتبارسکی (کلن)
5. توماس برتولد: توماس برتولد نیز در طول دوران فوتبالش در تیم های مطرحی عضویت داشت، اما قهرمانی در لیگ را تجربه نکرد. مدافع سابق تیم ملی آلمان علی رغم پنج فصل حضور در آینتراخت فرانکفورت، دو فصل حضور در هلاس ورونا، دو فصل حضور در آاس رم، دو فصل حضور در بایرن مونیخ و هفت فصل حضور در اشتوتگارت قهرمانی در لیگ را به چشم ندید. قهرمانی در کوپا ایتالیا و دی اف بی پوکال و جام جهانی 1990 در کارنامه او دیده می شود، هر چند در جام یوفا 1991، جام در جام اروپا 1998 و جام جهانی 1986 به نایب قهرمانی اکتفا کرد.
1996: توماس برتولد، فردی بوبیچ و جیووانی البر سه بازیکن مطرح اشتوتگارت
6. توماس هسلر: هافبک تکنیکی فوتبال آلمان در دهه 90 میلادی در سطح باشگاهی هیچ قهرمانی کسب نکرده است. او با وجود شش فصل حضور در کلن، یک فصل در یوونتوس، دو فصل حضور در آاس رم، چهار فصل حضور در کارلسروهه، یک فصل حضور در دورتموند، چهار فصل حضور در مونیخ 1860 و یک فصل حضور در ردبول سالزبورگ هیچ گاه هیچ قهرمانی کسب نکرد و با کسب هفت نایب قهرمانی در رقابت های مختلف، یک ناکام صرف در رقابت های باشگاهی بود، هر چند با قهرمانی در جام جهانی 1990 و یورو 1996 در سطح ملی پرافتخار بود. هسلر چهار بار در تیم منتخب بوندسلیگا بود و دو بار نیز بهترین بازیکن سال آلمان شد.
1997: توماس هسلر از کارلسروهه در کنار اوتمار هیتسفیلد سرمربی مطرح دورتموند
7. آندریاس کوپکه: دروازه بانی که در تیم های هرتابرلین، نورنبرگ، آینتراخت فرانکفورت و مارسی را تجربه کرد و برخلاف نامش هرگز در باشگاهی بزرگ عضویت نداشت. او سه بار در تیم منتخب بوندسلیگا عضویت داشت و قهرمانی در جام جهانی 1990 و یورو 1996 را تجربه کرد، اما در سطح باشگاهی طعم هرگز قهرمانی در هیچ رقابتی را نچشید.
1998: سیریل دوموراد و آندریاس کوپکه بازیکنان مارسی
8. برند اشنایدر: برند اشنایدر یکی از هافبک های مطرح فوتبال آلمان در دهه 2000 میلادی، یکی از فوتبالیست هایی است که هرگز قهرمانی در هیچ رقابت باشگاهی و ملی را تجربه نکرد. او که بیشتر سال های فوتبالش را در بایرلورکوزن سپری کرد و دو بار نیز در تیم منتخب فصل بوندسلیگا قرار گرفت، دو بار در بوندسلیگا، دو بار در دی اف بی پوکال، یک بار در لیگ قهرمانان اروپا و یک بار در جام جهانی دوم شد و یک بار در جام جهانی و یک بار در جام کنفدراسیون ها سوم شد.
2004: بازیکنان بایرلورکوزن از راست به چپ: هانس یورگ بوت، برند اشنایدر، دیمیتار برباتوف، پل فریر، یاتسک کشینووک و مارکو بابیچ
9. مارکو رویس: مارکو رویس پس از سه فصل حضور در بروسیا مونشن گلادباخ، در سال 2012 به دورتموندی پیوست که دو فصل متوالی قهرمان بوندسلیگا شده بود، اما پس از آن دورتموند طی هشت فصل متوالی قهرمانی بوندسلیگا را به بایرن مونیخ واگذار کرد. رویس در دورتموند فقط یک دی اف بی پوکال و سه سوپرجام آلمان را کسب کرد. او با وجود اینکه سه بار بهترین بازیکن فصل بوندسلیگا شد و شش بار نیز در تیم منتخب فصل بوندسلیگا عضویت داشت، اما هرگز قهرمان این مسابقات نشد.
2020: مارکو رویس کاپیتان دورتموند پس از گلزنی مقابل کلن
بازیکنان مطرح ایتالیایی که هرگز فاتح لیگ های داخلی اروپا نشده اند
10. سیلویو پیولا: سیلویو پیولا بدون شک یکی از مطرح ترین بازیکنانی است که هیچ وقت فاتح لیگ نشده است. بهترین گلزن تاریخ سری آ با 274 گل، که دو بار نیز آقای گل مسابقات شد، با وجود پنج فصل حضور در پروورچلی، 9 فصل حضور در لاتزیو، دو فصل حضور در یوونتوس و شش فصل حضور در نوارا، هرگز قهرمانی در سری آ را تجربه نکرد. او قهرمان جام جهانی 1938 شد و دومین بازیکن برتر و دومین گلزن برتر مسابقات نیز شد.
سیلویو پیولا بهترین گلزن تاریخ سری آ
11. سالواتوره اسکیلاچی: بهترین بازیکن و بهترین گلزن جام جهانی 1990، فقط پنج فصل در سری آ به میدان رفت که سه فصل با پیراهن یوونتوس و دو فصل با پیراهن اینتر بود و در این مدت فقط یک قهرمانی در کوپا ایتالیا و دو قهرمانی در جام یوفا را تجربه کرد. هر چند او بعداً با حضور در جوبیلو ایواتا قهرمانی در جی لیگ ژاپن را کسب کرد.
1991: روبرتو باجو و سالواتوره اسکیلاچی زوج خط حمله یوونتوس در فصل 1990/91 سری آ
12. جوزپه سینیوری: جوزپه سینیوری مهاجم مطرح ایتالیا در دهه 90 میلادی با تیم های فوجا (یک فصل)، لاتزیو (شش فصل)، سمپدوریا (یک فصل) و بولونیا (شش فصل) در سری آ حضور داشت، اما قهرمانی در جام اینترتوتو تنها افتخار باشگاهی اش بود. او همراه با تیم ملی ایتالیا نیز نایب قهرمان جام جهانی 1994 شد. سینیوری سه بار آقای گل سری آ شد، اما قهرمان این مسابقات نشد.
2001: جوزپه سینیوری مهاجم بولونیا و روبرتو باجو مهاجم برشا
13. دینو باجو: هافبک مطرح تیم ملی ایتالیا در دهه 90 میلادی با وجود عضویت در تیم های مطرحی همچون تورینو، اینتر، یوونتوس، پارما، لاتزیو و آنکونا و یک فصل حضور در بلکبرن انگلیس قهرمانی در لیگ را کسب نکرد. او سه بار قهرمان جام یوفا شد و یک نایب قهرمانی در جام جهانی را نیز کسب کرد. دقیقا فصل بعد از جدایی باجو از یوونتوس، این تیم قهرمان اسکودتو شد.
1993: جدال دینو باجو از یوونتوس و اشتفان افن برگ از فیورنتینا در سری آ
14. سیمونه پروتا: هافبک تیم ملی ایتالیا در راه قهرمانی در جام جهانی 2006، هر چند دو فصل عضو یوونتوس بود و 9 فصل نیز در آاس رم عضویت داشت، فاتح اسکودتو نشد. او پنج فصل نیز در تیم های باری و کیه وو حضور داشت.
2004: جدال سیمونه پروتا از کیه وو و سینیشا میهایلوویچ از لاتزیو در سری آ
15. آلبرتو جیلاردینو: این مهاجم مطرح ایتالیایی حضور در تیم های زیادی در سری آ را تجربه کرد. از پیاچنتزا، ورونا و پارما گرفته تا میلان، فیورنتینا، جنوا، بولونیا، پالرمو، امپولی و پسکارا که حاصل آن 188 گل در 502 بازی بود قهرمانی برایش در سری آ نداشت. او در سال 2014 قهرمان سوپرلیگ چین شده و قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، سوپرجام اروپا، جام باشگاه های جهان و جام جهانی 2006 را در کارنامه دارد و یک بار نیز بهترین بازیکن فصل سری آ شد، اما هرگز قهرمان مسابقات نشد.
2004: جدال آلبرتو جیلاردینو و فابیو کاناوارو در جریان دیدار پارما و اینتر
16. دنیله ده روسی: این هافبک متعصب ایتالیایی دقیقا فصل بعد از قهرمانی آاس رم در سری آ به این تیم اضافه شد و طی 18 فصل حضور در این تیم و 459 بازی در سری آ قهرمان نشد. دو کوپا ایتالیا، یک سوپرجام ایتالیا و قهرمانی در جام جهانی 2006 در کارنامه ده روسی دیده می شود.
2003: بازیکنان آاس رم از راست به چپ: آنتونیو کاسانو، دنیله ده روسی، امرسون و فرانچسکو توتی
17. چیرو ایموبیله: ایموبیله نیز در تیم های مطرحی عضویت داشته اما هرگز قهرمان لیگ نشده است. یوونتوس (2 فصل)، تورینو (2 فصل)، جنوا، دورتموند و سویا (هر کدام یک فصل) و لاتزیو (4 فصل) قهرمانی برای وی در لیگ همراه نداشته است. ایموبیله فقط قهرمانی در کوپا ایتالیا، دو بار سوپرجام ایتالیا و سوپرجام آلمان را کسب کرده و با وجود دو بار آقای گلی سری آ که امسال می تواند برای سومین بار آن را کسب کند، قهرمان لیگ نشده است.
2020: هت تریک چیرو ایموبیله مقابل هلاس ورونا در سری آ
