📝 درباره دانشگر و استوری عجیبش:
«ایشالا از ما بهتر بیاد!»
محمد دانشگر دوباره از استقلال اخراج شد و دیگر بخششی در کار نیست.
دانشگر نمیدانست کجاست.
از حساسیتهای هفته آخر لیگ بی اطلاع بود.
اهمیت شهرآورد را نمیفهمید.
از اینکه اسم باشگاه و رویای هوادار در اولویت است آگاهی نداشت (یا بی تفاوت بود)
"ایشالا از ما بهتر بیاد" را ستارگانی با دستکم شصت هفتاد بازی ملی به زبان میآورند، نه بازیکنی بدون پیشینه.
هرکس بیاید بهتر از دانشگر است. موقع رفتن باید بداند همه مدافعین میانی تاریخ استقلال از او بهتر بودهاند. به مجموعهای از آنها اشاره میکنم:
عزت جانملکی تمام عمرش را در تاج بازی کرد و خسروانی پیراهن شماره سه را یک فصل به احترام او بازنشسته کرد.
اکبر کارگرجم از معدود مدافعان مرکزی تاریخ فوتبال ایران است که مرد سال شد.
آندرانیک اسکندریان علاوه بر جام جهانی، در تیم منتخب دنیا هم بازی کرد.
استقلال با کاپیتانی شاهین بیانی ستاره دوم آسیا را گرفت.
رضا رجبی، مصطفی اردستانی، فرشاد فلاحتزاده یا مهدی هاشمینسب که هم پرسپولیس بازی کرد و هم استقلال اما هر دو جا با نهایت تعصب.
رضا حسنزاده در قلب دفاع فوقالعاده بود.
هفته پیش برومند از سرناآگاهی پرسید: «محمد نوری کجای تاریخ استقلال بوده؟»
سال ۷۵ استقلال در بازی رفت جام باشگاههای آسیا ۴-۱ به نوبهار ازبکستان باخت.
پیش از بازی برگشت مادر محمد نوری از دنیا رفت. پورحیدری به خانهاش رفت و ضمن عرض تسلیت گفت تیم به تو نیاز دارد.
نوری آمد بازی کرد و استقلال ۳-۰ برد تا صعود کند. همان شب، مایلی کهن مدافع سوگوار را به تیم ملی فراخواند.
پست آرمانی جواد زرینچه دفاع راست بود اما در قلب دفاع هم درخشید.
سهراب بختیاریزاده در جام جهانی گل زد.
مهدی پاشازاده بخشی از حماسه ملبورن است.
پیروز قربانی از نمادهای تعصب بدون شوآف.
پژمان منتظری و امیرحسین صادقی در جام جهانی ۲۰۱۴ فوقالعاده بودند. همین روزبه چشمی در جام جهانی ۲۰۱۸ مقابل مراکش.
برای عضویت در تیمهای مردمی علاوه بر قابلیتهای فنی، ادب و اخلاق و ظرفیت نیز ضروری است.
وقتش رسیده تیمهای پرطرفدار در ایران هنگام جذب بازیکنان کم نام و نشان علاوه بر تست پزشکی، تست فرهنگی + پاس کردن دو واحد تاریخ باشگاه را مدنظر قرار دهند.
م.رستم پور