پدر بزرگ میگفت «کسی که فقط یک روز زندگی می کند صدها سال در زندان، زنده است و خاطره بازی میکند، اما طاووس من صد سال پادشاهی کرده است پرنده ی زیبای من رویین تن است.» لیدز را میگفت، به نصیحتت عمل میکنم پدربزرگ، تا ابد در قلبم نامش را حک میکنم، در الاند رود آرامش می یابم و در جستجوی شکوه و افتخار همه جا را زیر و رو میکنم.
لیدز یونایتد، ستاره ایی درخشان که آسمان یورک‌شر غربی را همیشه جذاب میکند.
لیدز نمرده است ، همیشه جاودانه است لیدز همان بذری است که ۱۶ سال پیش در زمین کاشته شده است امروز برگشته و تا وقتی که قامت تنومندش به عرش نرسد آرام نمیگیرد.
در کوچه به کوچه ی شهر هنوز هم صحبت از قهرمانی لیدز. هست
آوازه‌ی مردان جنگی در کل شهر پیچیده و عطر جام هایشان فضای یورک‌شر را پر کرده است.
چشمانتان را باز کنید درختی که ریشه های محکمی در قلب زمین دارد روزی میوه خواهد داد، روزی سبز خواهد شد، دوباره مردمان تنه‌ی تنومندش را با دست نشان خواهد، روزی میرسد که شاخه هایش سراسر زمین را پر می کند.
مردمان این شهر کماکان در دهه ی 60_70 سیر میکنند، آنها برای آرامش دلشان به الاند رود می آیند و چشم به نیمکت میدوزند امیدوارند دان ریوی مثله همیشه معجزه ایی کند و ورق را برگرداند. در صندلی هایشان هیجان زده اند، هنوز چشمشان به مغز متفکرشان ریوی بزرگ است.
(در فینال جام خیریه کانتونای جوان با هتریک برابر لیورپول موجب برتری 4_3 طاووس ها در برابر لک لک ها شد.)
رز های سفید منطقه یورک هنوز چشمشان به دنبال اریک کانتونای جوانشان می گردد منتظرند تا مهاجم آینده دار شان با هتریک در فینال نام لیدز را به عنوان قهرمان طنین انداز کند. آنها هنوز جدایی اریک را باور نکرده‌اند.
تصویر «جانتل جاینت لیدز »در و دیوار شهر را مزین کرده است، زمانی که در فوتبال اکثر بازیکن ها در یک پست به مستطیل سبز پا می نهادند این جان چارلز معروف بود که در دو پست دفاع و حمله بازی میکرد مهم نبود کدام پست را به چارلز میدادند، همین که هواداران چشمشان به جان می افتاد دلشان قرص میشد جان چارلز نه تنها برای لیدز خوش یمن بود بلکه برای یوونتوس هم خوش درخشید و در سال 1997 به عنوان بهترین فوتبالیست خارجی تاریخ فوتبال ایتالیا و یوونتوس شناخته شد.
جانتل جاینت ولزی فقید با به ثمر رساندن 153 گل در رقابت های داخلی نامش را درون قلب هواداران جاویدان کرد.
پسران قدیم هرگز بازی کینگ بیلی را فراموش نمیکنند، مرد مو قرمز همیشه با غرور و علاقه در زمین حاضر میشد در آن زمان بیلی همیشه پس از اتمام بازی کبود میشد ، مفهوم دیگری از تعصب و غیرت را برای رز های سفید تعریف میکرد و دائما در حال تلاش بود بیلی برای لیدز تنها یک کاپیتان نبود یک ستاره بود یک اسطوره. در قلب دفاع جا داشت، کاملا سر بالا و هوشمندانه عمل میکرد، پاس های دقیق بر روی پای دیگر بازیکنان از ویژگی های مشهور این بازیکن بود او طی 16 سال حضور در لیدز 90 بار با گل هایش هواداران را غرق خوشی کرد او در لیدز طوری غوغا کرد تا اسکاتلند مرد جنگنده اش را کاپیتان کند. مجسمه ی یادبود کینگ بیلی برمر فقید زیارتگاه طرفداران لیدز در سراسر دنیا است.
یورک‌شر نشینان هیچگاه به پسری که القاب (hotshot) و (lash) داده اند را فراموش نمیکنند. پسر ۱۶ ساله ایی که به خاطر شوت های آتشینش چنین القابی را از هواداران کسب نموده است پسر بچه ایی که با سرعت 90MPH شوت میکرد پسری عادی نبود علاوه بر شوت های استثنایی استعداد بازی در پست وینگر را دارا بود. 238 گل پسر 16 ساله‌ی شوتزن خنده های زیادی را بر لب لیدز فن ها آورد. بلندگوها در اواسط دهه ی هشتاد خبر از خداحافظی شوکه کننده ی پیتر لوریمر دادند.
در روزهای طلایی (دهه‌ی 60 و 70) لیدز این ادی گری بود که بهترین مدافعان اروپا از دیدنش میترسیدند. در مدت 19 سال بازی برای طاووس ها 68 گل به ثمر رساند.
هیچ یک از آنها بهتر از پیروزی مقابل برنلی در جاده ایلند نیست ، دریبل شگفت انگیز او در حدود 7 مدافع قبل از گلزنی ، با سکوت کامل 30 ثانیه ای روبرو شد - طرفداران لیدز با عظمت آنچه که تازه دیده بودند ، لال شدند! بازیکنان در حال بازگشت به دایره مرکز بودند ، که جاده ایلند فوران کرد! فقط یکی از موارد بی شماری که این وینگر چپ با استعداد ، هواداران لیدز را سرخوش کرده است.
الاند رودی‌ها عاشقش بودند.
چرا؟
چون فوتبالش را با قوانین خودش بازی می کرد.
نورمن دیگراسطوره لیدز بود، شنیدن نام نورمن هانتر سبب ترس هر بازیکنی در اروپا میشد، او استخوان را را می شکاند، بازیکنان را از خودش فراری می داد، نورمن استثنایی بود، یک نماینده ی مستحکم از هواداران داخل مستطیل سبز که بیش از 700 بار بل لباس مقدس به میدان رفت و 21 بار تور حریفان را لرزاند. هانتر یکی بازیکنان برتر تاریخ انگلستان نیز محسوب میشود، او از ستون های اصلی تیم در کسب تنها مدال جام جهانی بود.
نورمن سرانجام در سن 76 سالگی به علت ابتلا به بیماری کووید 19 چشم از جهان فروبست تا چشم میلیون ها نفر گریان شود. نورمن هانتر در قلب فوتبال دوستان همیشه زنده است همیشه میدرخشد، همیشه مقابل هجوم مهاجمان می ایستد. هیچوقت فراموشت نمیکنم، خداحافظ نماد ایستادگی.
گاهی برای هدفت تلاش میکنی، نمیشود
هدفت را کوچک نکن ، دوباره تلاش کن، دوباره بجنگ، دوباره بلند شو، به تری کوپر فکر کن، کسی که همین کار را کرد همین راه را رفت و سرانجام نتیجه گرفت.
کوپر به عنوان وینگر جذب شد وقتی که نظر دان ریوی بزرگ را جلب نکرد، ناامید نشد، تا اینکه 6 سال بعد به عنوان دفاع چپ برای طاووس ها به میدان رفت، ابتدا سختی هایی در فاز دفاعی حس میکرد که با کمک هانتر حملات حریف خنثی می شد آرام آرام جا افتاد، کم کم رشد کرد، تا دفاع چپ لیدز به کمک مهارت هایش به عنوان پست وینگر به حملات لیدز سروسامان ببخشد علاوه بر موقعیت سازی برای مهاجمان، کوپر مهارت گلزنی را هم آموخته بود و با گلش در 1968 قهرمان لیگ شد سرانجام در سال 1972 با مصدومیت وحشتناک شکستگی پایش، کم فروغ تر از قبل ظاهر شد و آهسته آهسته کم نور تر از گذشته میتابید.
مردم چنین اسطوره ایی را میخواهند.
در بیرون از جهنم الاند رود فیلم هنرنمایی تری کوپر بین هواداران دست به دست می شود.
میک جونز یک قهرمان ناشناخته‌ی تیم بود، یک مهاجم میانی که سهم او در موفقیت باشگاه را نمیتوان فقط با اهداف سنجید، کسی که تمام بازی فداکارانه میدوید و موقعیت سازی می کرد. ثمره ی 7 فصل پوشیدن پیراهن سفید 77 گل به یاد ماندنی از جمله هتریک 15دقیقه ایی مقابل شیاطین سرخ بود و سوغات وی از دوران لیدز شامل مدال های قهرمانی لیگ دسته اول فوتبال ، دو بار بود. جام حذفی ؛ جام لیگ فوتبال؛ FA Charity Shield؛ و جام نمایشگاه های بین شهرها که محموعا دو بار بود. مشارکت وی با آلن کلارک یک تشکیلات کشنده بود اما هرگز در سطح بین المللی امتحان نشد. سبک های متضاد این جفت ، دویدن شدید بدون توقف تهاجمی جونز و مهارت های ظریف کلارک ، یک ترکیب هجومی برجسته را ثابت کرد. او در سال 1967 به لیدز پیوست و اولین بازیکن 100000 پوندی آنها شد. پس از 308 بازی و 111 گل، در آخر فقط مصدومیت هستند که میتوانند معشوق ها را از تیم هایشان جدا کنند.
اظهار نظر های جالب بزرگان راجع به میک جونز:
نیل بارکلی:«او یک فوتبالیست عالی بود، او یک اسب کار بود، او از یک دیوار آجری عبور میکرد، در یک کلام او افسانه بود».
اندرو هاچسون:« مهاجم عالی، میزان کار درخشان، همین»
کیت جانسون:«مرد درخشان تیم، و او بدن خود را دور توپ می پیچد تا اینکه شخص دیگری ظاهر شود، او یک اسب کاری باهوش است».
امروزه دیگر از ریوی فقید فقط جایگاهش مانده است همان جایگاه مقدس، قبله ی طاووس هاست.
الاند رود هنوز هم بوی جام میدهد و به شدت استقبال میکند از قهرمانانش برای افتخار آفرینی.
دیگر نه دان ریوی مانده است، نه نورمن هانتر،نه بیلی برمر،نه جانتل جاینت و نه دیگر اساطیر امروز لیدز با تکیه بر دانش مارچلو بیلسا و بازیکنان توانای خود دوباره بازگشته، از نو متولد شده است.
پیراهنت قلب بیرونی توست
بجنگ برای پیراهنت
بجنگ برای قلبت
💛تا ابد لیدز💛
