دیدار تیم های استقلال ایران و الاهلی عربستان باعث شد تا مطلبی درباره یکی از مسن ترین بازیکنان تاریخ فوتبال آسیا بنویسیم. حسین عمر عبدالغنی سلیمانی اسمی است که بسیاری از فوتبال دوستان ایرانی او را می شناسند. برای شناخت این بازیکن با نام کوتاه شده حسین عبدالغنی، باید فلش بک بزنیم به 22 سال پیش، زمانی که تیم های ملی ایران و عربستان با یک پوست اندازی تاریخی، رنسانسی به پا کردند و آغاز دورانی جدید را در فوتبال خود کلید زدند.
به گزارش طرفداری، یکی از تغییر یافته ها در ترکیب تیم ملی عربستان در دوره جدید دفاع چپ این تیم بود. حسین عبدالغنی از جمله بازیکنانی بود که توانست نظر مثبت سرمربی پرتغالی وقت تیم ملی عربستان، ادواردو نلو وینگادا را به دست بیاورد. او در بازیهای جام ملت های آسیا 96 برای دقایقی و در دیدارهای مقدماتی جام جهانی 98 فرانسه به عنوان یکی از بازیکنان ثابت برای تیم ملی کشورش به میدان رفت. اتفاقی که تقریبا مشابه آن برای مهدی مهدوی کیا مدافع راست تیم ملی فوتبال ایران رقم خورد. مهدی هم در جام ملتهای 96 امارات خیلی کم به میدان رفت اما از آغاز بازی های مقدماتی جام جهانی 98 و همزمان محرومیت نعیم سعداوی باعث شد محمد مایلی کهن ریسک کرده و هافبک جوان فوتبال ایران را در قسمت راست دفاعی تیم ملی به میدان برود.
تیم ملی ایران که از قضا در آن دوره با تیم ملی عربستان نیز همگروه بود، همیشه در رقابت با این تیم، یک دوئل دیدنی داشت. مدافع چپ تیم ملی عربستان برای موفقیت در دیدارهای این تیم با تیم ملی ایران باید 90 دقیقه بسیار سخت را در مقابل موشک تیم ملی فوتبال ایران از سر می گذراند و با توجه به سن و سال مشابه عبدالغنی و مهدی مهدویکیا رقابت این دو بازیکن همیشه دیدنی می شد.
هر آنچه که هست عبدالغنی در تیم ملی عربستان موفق شد سال های زیادی دوام بیاورد و 134 بازی برای این تیم به انجام برساند و در سه دوره از رقابت های جام جهانی یعنی 1998، 2002 و 2006 نیز برای تیم ملی کشورش به میدان برود.
عبدالغنی که در تیم جوانان الاهلی موفق شده بود بدرخشد و خود را مطرح کند، زمانی که به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی عربستان به میدان میرفت نیز به پیراهن الاهلی پشت نکرد و با این تیم به مدت 13 فصل در لیگ حرفه ای عربستان توپ می زد تا این که با پیشنهادی نجومی از این تیم جدا شده و به بازیکنان تیم النصر عربستان اضافه شد. او سال 2008 از الاهلی جدا شد تا سال 2017 یعنی 9 فصل برای تیم متمول النصر به میدان رفت.
او پس جدایی از النصر باز هم راهی تیم سابق خود یعنی الاهلی شد و در حدود سه فصل است که برای تیم به میدان می رود. نکته جالب درباره عبدالغنی این که او با توجه به سن و سالی که این روزها دارد یعنی 43 سال، در بسیاری از بازی ها به عنوان یکی از یازده بازیکن اصلی پا به میدان میگذارد. البته عبدالغنی هرچه سن و سالش بیشتر شد بازی در پست های دیگر را نیز تجربه کرد. او که به عنوان مدافع تیم ملی عربستان مطرح بود، علاوه بر حضور در قسمت چپ دفاعی، در برخی بازی ها نیز به عنوان بال و دیدارهایی نیز با توجه سیستم سرمربی تیم، در پست هافبک دفاعی به میدان می رود.
عبدالغنی در دیدار برابر استقلال میدان رفت و جالب این که 90 دقیقه با بازوبند کاپیتانی و البته قیافه ای تغییر یافته(ریش و موی بلند) در زمین حضور داشت. حضوری که با توجه به سن و سال بازیکن مورد نظر ما، خیلی عجیب به نظر می رسد. این در حالی است که عبدالغنی حدود یک سال پیش گفته بود از فوتبال خداحافظی کرده و دیگر به میدان نخواهد رفت اما حالا می بینیم که برای تیم الاهلی به میدان می رود و مشخص هم نیست تا کی می خواهد به این روند خود ادامه دهد! اصلا شاید او دلش بخواهد رکورد اسطوره فوتبال ژاپن یعنی کازایوشی میورا را بزند که با 53 سال هنوز هم در لیگ دسته اول فوتبال ژاپن به میدان می رود! این تصمیم عبدالغنی یعنی ادامه دوران بازی در حالی اتفاق می افتد که تقریبا همه ستاره های هم نسل او که در تیم ملی عربستان به میدان می رفتند خداحافظی کردند! بازیکنانی مانند سامی جابر، خالد مسعد موالید، عبدالله زبرماوی، خالد تیماوی، عبید الدوساری، حمزه ادریس فلاته، ابراهیم الشهرانی و ...
همچنین بخوانید:
استقلال 3-0 الاهلی عربستان / استقلال، قدرتمندانه صعود کرد