روز گذشته پنجره نقل و انتقالاتی در بایرن در اروپا بسته شد و دراین بین بایرن مونیخ یکی از تیم هایی بود که روز شلوغی را پشت سر گذاشت.
باواریایی ها سه خرید در روز گذشته انجام دادند : چوپوموتینگ بعنوان بازیکن آزاد، بونا سار از مارسی با قراردادی 4 ساله، داگلاس کاستا بصورت قرضی و بدون بند خرید از یوونتوس.
بایرن دو روز قبل هم مارک روکا از اسپانیول را جذب کرده بود بود تا در کنار لروی سانه (منچستر سیتی) ، تانگای نیانزائو (پاری سن ژرمن) و الکساندر نوبل (شالکه) به کار خود با 7 خرید و صرف 64 میلیون پایان دهند.
اما باواریایی ها چندی از بازیکنان فصل پیش خود را نیز از دست داده اند. تیاگو بعنوان سرشناس ترین آن ها راهی لیورپول شد و اسون اولرایش گلر سوم تیم به هامبورگ پیوست.
میشل کوئیزانس نیز بصورت قرضی راهی مارسی شد و پریشیچ، کوتینیو و اودریوزولا با توجه به اتمام قرارداد قرضی شان به تیم های خود(اینتر، بارسلونا، رئال مادرید) بازگشتند.
بایرن 22 میلیون از فروش بازیکنان دریافت کرد تا در مجموع 42 میلیون بابت خرید بازیکن در این پنجره خرج کرده باشد.
اما سوالی که پیش می آید این است که کفه ترازو در سمت بازیکنان ورودی سنگین تر است یا خروجی؟
طبیعتا بر روی کاغذ بازیکنان خروجی کمی بزرگتر به نظر می آیند اما نباید فراموش کرد که پریشیچ و کوتینیو نیز پیش از پیوستن به بایرن شرایط کیفی مناسبی نداشتند اما تحت نظر فلیک به سطح مورد نظر رسیدند.
حتی مولر و بواتنگ بازیکنان فعلی باواریایی ها نیز در زمان کواچ شرایط خوبی نداشتند و با جادوی فلیک به روزهای خوبشان بازگشتند، پس باید قضاوت به روزهای آخر و پس از دیدن عملکرد بازیکنان موکول شود.
تقسیم بندی بازیکنان خروجی و ورودی با توجه به پست بازی
بازیکنان ورودی
گلر = الکساندر نوبل
مدافع = تانگی کواسی - بونا سار
هافبک = مارک روکا
وینگر = داگلاس کاستا - لروی سانه
مهاجم = اریک ماکسیم چوپوتینگ
بازیکنان خروجی
گلر = اسون اولرایش
مدافع = آلواراو اودریوزولا
هافبک = تیاگو آلکانترا - میکائیل کویسانس - فیلیپه کوتینیو
وینگر = ایوان پرشیچ
در پست دروازبانی، نوبل اگرچه بعنوان استعداد برتر از او یاد می شود، اما از بابت تجربه با اولریش قابل قیاس نیست. اولرایش در زمان حضورش در بایرن هم در عرش بود و هم در فرش. عملکرد او در برهه ای به قدری خوب بود که بعنوان بازیکن برتر باواریایی ها نیز انتخاب شد. و البته اشتباهاتی نیز داشت که بدترین آن، سوتی ان به دیدار برابر رئال مربوط است که موجب حذف بایرن شد. در مجموع می توان گفت که خرید نوبل با توجه به سن و سال نویر اقدامی نسبتا مناسب بود. نوبل اگرچه هنوز امتحان خاصی پس نداده است اما در قیاس با اولرایش نمی توان خرید آن را اقدام بد قلمداد کرد و بایرن را به این سبب تضعیف شده دانست.
در خط دفاع اودریوزولا یک بازیکن خنثی برای بایرن بود و بجز چند بازی و ارسال یک پاس گل چیز خاصی برای ارائه نداشت. در بین بازیکنان ورودی نیانزائو بعنوان یک استعداد شناخته می شود و بایرنی ها امیدوارند تا دیویس دیگری از او ساخته شود. سار نیز 181 بازی و 8 گل و 11 پاس گل در مارسی به ثبت رسانده است و با توجه به هدف خرید آن (بازیکن ذخیره برای پاوارد) احتمالا بهتر از اودریوزولای خنثی خواهد بود.
اما در خط هافبک طبیعتا تیاگو بازیکن بهتری از مارک روکا می باشد. تیاگو بازیکن امتحان پس داده و خاصی در فوتبال اروپاست و جای خالی آن قطعا براحتی در بایرن پر نمی شود. اما در آن سو روکا نیز گفته می شود استعدادی در سطح مارتینز دارد و اگر بتواند کیفیت خود را در تیم فلیک نشان دهد، بایرنی ها می توانند امیدوار باشند که تا حدی جای خالی تیاگو پر شود.
کوئیزانس نیز یک بازیکن ذخیره صرف در بایرن بود که با توجه به وضعیت و بازیکنان خط هافبک، نبودش احتمالا به چشم نخواهد آمد. اما فروختن دائم او ممکنست در آینده برای بایرن اشتباهی بزرگ قلمداد شود.
در پست تهاجمی و پشت لواندوفسکی، کوتینیو رفت و چوپوموتینک آمد. کوتینیو طبیعتا روی کاغذ بازیکن بهتری ست اما وقتی به بایرن آمد کیفیتی در همان سطح جوپوموتینگ داشت. بازیکن کامرونی اگرچه اکثر زمان بازیگری اش را در تیم های درجه 2 گذرانده، اما حضوری 2 ساله در پاری سن ژرمن برای او قطعا با کسب تجربه همراه بوده است. در این مورد تنها امیدواری به فلیک است که بتواند از چوپوموتینگ همانند کوتینیو بازی بگیرد.
و در نهایت در پست وینگر، جای خالی پریشیچ با خرید سانه و کاستا پر شد. پریشیچ اگرچه فصل قبل هر بار که به بازی آمد عملکردی مناسب داشت اما به هر صورتی که حساب شود، سانه و کاستا قطعا از او بهتر خواهند بود. درواقع تنها بازیکنی که به خوبی خلاش در بایرن پر شد همین پریشیچ و پست وینگر بوده است.
در نهایت بار دیگر باید تکرار کرد که برای قضاوت در مورد کیفیت بازیکنان ورودی و این نکته که بایرن نسبت به فصل قبل ضعیف تر شده یا قوی تر، باید حداقل چند بازی به هرکدام از تازه واردها فرصت داد.
اما نکته دلگرم کننده نیز اینجاست که نیمکت بایرن دیگر خالی نیست و با بازیکنانی نسبتا شناخته شده پر شده است.
منبع = مرجع خبری بایرنی ها