استاد شجریان درگذشت.
هممون اینو تو چند ساعت اخیر شنیدیم.ناراحتی ها،بغض ها و حتی گریه ها رو شاهد بودیم و زیر لب آوازهای استاد رو زیر لب تکرار کردیم.
کسانی که با استاد محمدرضا شجریان آشنا بودن میدونن که استاد فقط به موسیقی و آواز خلاصه نمیشد.
اخلاقیات استاد،جوانمردی ، پا به پا بودنش با مردم و حمایت های ویژه از حقوق زنان و که واقعا کمک های مهمی کرد که زنان سرزمینم از خود دلسرد نشوند.
طی مصاحبه های که از محبوبه گلزار ، حسام الدین سراج ،ماندانا خضرایی و سینا سرلک دیدیم متوجه اون شدیم که همه یک چیز رو به زبان اوردند.
اون چیز این بود که استاد شجریان چیزی فراتر از یک خواننده است.
میخوام برم سر اصل مطلب.چیزی که اصن میخواستم از اول بگم :
هممون اکثرا میدونیم که فلسفه استاد چه بود سالی که اعتراضات بود در میان مردم شعار های مرگ بر دیکتاور داد که خیلی ها هنوز هم که شده جرعت این رو ندارن با این وضعیت کشور همچین کلامی رو بر زبون بیارن.
خود را نماینده خز و خاشاک خواند از حق این مردم دفاع کرد.
اهنگی خواند که نه تیکه بلکه مستقیم به خود دولت مرد اون زمان گفته شد.
در این چند ماه اخیر دیده شد که برای مردن یک قاتل به خیابان ها ریختند و اشک زاری کردند یعنی ارزش استاد کمتر از اون قاتله؟
امروز هم همایون شجریان تمام فلسفه پدرش را زیر سوال برد.
چگونه مردی که در اعتراضات صدای آزادیش در کوچه و خیابان ها میپیچید قبل از مرگش بگه تجمع رو به تجمع سیاسی تبدیل نکنید.
من که میگم همایون شجریان تهدید شده به گفتن همچین چیزی.
امیدوارم ایرانی پاک رو داشته باشیم برای نسل های بعدی.
