بابک کی مقصودیداش علی خیلی مخلصم. دلتنگت بودم. به همین بهونه اومدم یه عرض ادب و ابراز وجودی بکنم. چه بهونه ای بهتر از حضرتعالی.
راستش مونولیت تو شاهکار کوبریک بزرگ یه جور سمبل ناشناختگی ابدی جهان برای انسانی بود که همیشه دنبال کنکاش و شناخت بهتر جهان خودش بوده. اونجا هم یه مونولیت ، ساکنین اولیه زمین رو که میمونها و در واقع به زعم کوبریک و همینطور داروین ، جد انسان امروزین هستن برای تکامل و فراتر رفتن به وجد میاره. تا روزی که همین میمونهای تکامل یافته و تبدیل شده به انسان قدرتمند امروز و ماورایی فردا ، که جهان دیگری رو برای زندگی انتخاب کردن ،ساکنین آینده ی زمین رو که شاید میمونهای آینده باشن با یه مونولیت دیگه ای کسخل کنن و بشینن به ریششون بخندن ...مادر قحبه های بی ناموس ...
کلاٌ کس خار دنیا... بشاش توش!!!
