متاسفانه این روزها واژه کارشناس داوری ارزش و اعتبار خود را به واسطه کارشناسی های عجیب داوران ایرانی کاملا از دست داده است چرا که آنها به هر دلیلی با دیدن صحنه واضح، نظری غیر از حقیقت را در تریبون های رسمی اعلام می کنند.
برخی از این به ظاهر کارشناسان که با کمیته داوران رابطه خوبی دارند و اصطلاحاً بده بستانی بین آنها وجود دارد، عمدتاً نظر داوران داخلی را در رقابتهای لیگ برتر تائید می کنند.
برخی دیگر با دیدگاه رنگی به صحنه های مختلف نگاه می کنند و برای خوشایند هواداران تیم های مختلف کارشناسی می کنند و برخی نیز احساسات ناسوینالیستی خود را وسط می گذارند و شرافت خود را در کارشناسی منصفانه صحنه های مختلف داوری به حراج می گذارند و حقایق را برای وارونه جلوه می دهند.
اوج این اتفاقات را در هفته گذشته در دو برنامه تلویزیونی شاهد بودیم.
برنامه هایی رنگی که برای جلب رضایت هواداران یک تیم خاص هر یک به سراغ برخی از کارشناسان داوری رفته و با القای نظر آنها به بیننده، کارشناسی داوری بازی فوق را به عنوان فصل الخطاب قرار می دهند در حالی که هیچ اثری از کارشناسی داوری بی طرفانه در برنامه های تلویزیونی داخلی نیز شاهد نیستیم.
به عنوان مثال در برنامه شب های فوتبالی کارشناس داوری برنامه هر دو گل پرسپولیس به نساجی را آفساید اعلام می کند و در برنامه فوتبال برتر، کارشناس داوری این برنامه هر دو گل را سالم اعلام می کند!
در اینکه کدام نظر درست است جای بحث بسیاری وجود دارد اما این رویه مسموم و غلط که اخیراً در فوتبال ایران باب شده است، هواداران تیم ها را نیز گمراه می کند و موجب موضع گیری در خصوص واقعیاتی می کند که در زمین مسابقه بر علیه تیم محبوب آنها رخ داده و اگر یک کارشناس داوری نیز بر خلاف برخی جیره بگیران به درستی صحنه فوق را کارشناسی کند، به شدت از سمت هواداران آن تیم مورد هجمه واقع می شود و شاید برخی نیز برای در امان ماندن ناموس و خانواده خود از همین هجمه ها معمولاً کارشناسی های داوری را مطابق میل هواداران تیم ها عنوان می کنند تا از گزند آسیب های بعدی در کوچه و خیابان در امان بمانند و به همین سادگی حقیقت را قربانی می کنند
