|
«10 ― ِ یوونتوس» رویای هر بچه ای است که فوتبال بازی می کند، چرا که نمایانگر پیراهن باکلاس ترین فوتبالیست هاست، کسانیکه که با مهارتشان ورزشگاه را به آتش می کشیدند.
|
وقتی نوبت به بررسی مشهورترین و محترم ترین شماره های فوتبال در سطح جهان می شود، شماره ی 10 یوونتوس در صدر هر فهرستی قرار می گیرد. این پیراهن نسل به نسل با نظمی باورنکردنی از تن بازیکنانی حقیقتا بزرگ به وارث بعدی اش سپرده شده است و صرفا تعداد اساطیری که این شماره را داشته اند پیمانی محکم برای پرستیژ و ارزشش است.
تنها شماره هایی از قبیل هفت منچستریونایتد شاید بتوانند در کنار این شماره از باشگاه بوونتوس قرار بگیرند.
برای اینکه بفهمیم چرا این شماره اینقدر اهمیت دارد، باید تاریخی که مد نظر است را نگاه کنیم.
آلساندرو دلپیرو
این اسطوره ی ایتالیایی از زمانی که شماره ی پیراهن بازیکنان در سال 1995 اعلام شد این لباس را بر تن داشت و در طی 19 سال باورنکردنی هم رکورد تعداد بازی و هم تعداد گل زده ی باشگاه را شکست.
هیچ کلمه ای نیست که بتواند تاثیری که او روی همه ی هواداران یوونتوس گذاشت وصف کند، چرا که دلپیرو عصاره ی تمام چیزهای مهمی است که یوونتوس در خود دارد. دیدن وقار، شکوه و مهارت بی حد و حصرش به صورت زنده باورنکردنی می نمود، هواداران واضحا هر بار که او را در زمین می دیدند، تاریخ را مشاهده می کردند.
گلزنی در فینال لیگ قهرمانان، بازی های مهم سری آ و حتی نیمه نهایی جام جهانی در کارنامه ی او هستند و برای بسیاری، فکر کردن به یوونتوس بدون نام بردن از او غیر ممکن است. وقتی او به مقصد سیدنی عزیمت کرد، صحبت هایی مبنی بر بازنشست کردن شماره ی 10 وجود داشت، اما این کاپیتان وفادار اعتقاد داشت که این شماره باید در دسترس باشد، او در کنفرانس پایانی اش در وداع با یوونتوس توضیحش را داد:
امیدوارم شماره ی 10 بعد از من بار مسئولیت سنگینی نباشد. امیدوارم هر کسی که این شماره را می پوشد بتواند ― همچون من و شاید حتی فوق العاده تر ― دورانی پرافتخار را شروع کند. من آنقدرها با (این پیراهن لحظات زیبا) داشته ام که هرگز نمی خواهم بازنشسته شود، به این ترتیب هر بچه ای می تواند رویای پوشیدنش را داشته باشد.
هشت قهرمانی با سری آ،یک قهرمانی کوپا ایتالیا،چهار سوپر کاپ ایتالیا،یک قهرمانی و سه نایب قهرمانی جام باشگاه های اروپا، قهرمانی جام باشگاه های جهان، قهرمانی اینتر توتو،قهرمانی سوپر کاپ اروپا ،یک نائب قهرمانی جام یوفا و حضور در فیفا صد تنها گوشه ای از افتخارات این اسطوره ی یوونتوس است
همچنین دلپیرو توانست با پیراهن ایتالیا به قهرمانی جام جهانی و نایب قهرمانی جام ملت های اروپا برسد .
عمر سیووری،یکی از اولین ستاره های سری آ
این تنها دلپیرو نبود که هواداران در زمان درخشش توز در یوونتوس آرنا به یادش می افتادند، بلکه یک آرژانتینی آتش پاره ی دیگر هم به ذهنشان متبادر می شود.
قاتل اینتر و اولین برنده توپ طلا در تار یخ سری آ یعنی عمر سیووری
از عمر سیووری به خاطر دوران حضورش در یوونتوس همواره به نیکی یاد می شود و نامش در تمام فهرست هایی که شامل اسطوره هاست در صدر دیده می شود.
او با شکستن رکورد نقل و انتقالات زمان خودش از ریور پلاته به یوونتوس آمد و 8 فصل دور مدافعان سری آ رقصید و با اعتماد به نفس جام های زیادی برای یوونتوس به ارمغان آورد. سیووری به خوبی می دانست چگونه کسانی که قرار بود با او یارگیری کنند را شرمنده کند،، اما در نهایت همواره محصول نهایی که ارائه می داد بی نقص بود.
سيوري كه بيش از تمام بازيكنان دیگر در تاريخ در دربي ايتاليا گلزني كرده است سال 1961 با كسب بيشترين آرا در تقابل با لوييس سوارز مهاجم وقت اينتر فاتح اولين توپ طلاي تاريخ يوونتوس و سري آ شد.
بسیاری فوتبال سیوری را ،بی باکانه و درخشان توصیف می‌کنند. استایل فوتبال سیوری و مهارت او در دریبل مدافعان حریف، فوتبال او را در دوران خود از دیگران متمایز میکند. تخصص سیوری، عبور توپ از بین دو پای حریف و جای گذاشتن مدافع پیش روی خود بود. با این که سیوری بازیکنی چپ پا بود، اما بسیاری از گل‌های خود را با استفاده از پای راست و سر به ثمر رسانده است.
نکته ی مهم ،در جولای 1961 نتیجه ای ماندگار در دربی ایتالیا به رقم زد که یووه با نتیجه 9-1 تیم اینتر را در هم می کوبد و ضمن رقم زدن پرگل ترین دربی تاریخ دو باشگاه، از عنوان قهرمانی اش دفاع می کند.
عمر سیوری در این بازی توانست به تنهایی 6 گل به ثمر برساند
زوج او با جان چارلز جزو بهترین نمونه هایی است که تاریخ فوتبال به خود دیده است و زمانی که سیووری در سال 1965 باشگاه را ترک کرد، توانست 3 قهرمانی در سری آ، 2 کوپا ایتالیا و عنوان توپ طلای سال 1963 را از آن خود کند.
در مارچ ۲۰۰۴، پله نام او را در لیست ۱۰۰ بازیکن برتر تاریخ فوتبال قرار داد
بسیاری، او را مارادونا ی دههٔ ۶۰ می‌دانند.
لیام بردی
به جرئت می توان گفت بازیکن بزرگ بعدی که توانست اوایل جای سیووری را پر کند، لیام بردی بود. او که اغلب هنگام بحث پیرامون بهترین شماره ی 10 های یوونتوس مغفول واقع می شود توانسته دو عنوان قهرمانی در سری آ را به دست بیاورد و باید گفت پنالتی که در سال 1982 توسط این مرد ایرلندی تحت فشار و اضطراب فراوان نواخته شد، نقشی مستقیم در قهرمانی آ فصل یوونتوس داشت. برَدی باید یوونتوس را ترک می کرد تا به میشل پلاتینی اجازه ی درخشش بدهد،
میشل پاتینی
دوران حضور او در یووه احتمالا با ثبات ترین دوره ی ثبات کیفیت در کریر هر بازیکنی بوده است.
استاد فرانسوی توانست 3 فصل پیاپی آقای گل سری آ و همچنین سه فصل فاتح توپ طلای فوتبال اروپا شود و در عین حال به تیم یوونتوس کمک کرد که به تمامی جام های ممکن دسترسی پیدا کنند.(صرفا این یک خط برای بیان بزرگی، افتخارات و جایگاه پلاتینی و انچه ک در دوران فوتبال خود برجای گذاشت کفایت میکند)
مهارت و تکنیک او به واقع بی حد و حصر بود و بعد از اینکه در سال 1987 تیم را ترک کرد، یوونتوس برای فتح دوباره ی جام ها به مشکل خورد. حتی پوشیدن شماره ی 10 توسط نام هایی مشهور چون میشل لادروپ و این روبرتو باجوی افسانه ای بود که توانست بار دیگر یوونتوس را به سطح اول فوتبال اروپا بازگرداند.
حضور در فیفا صد و تیم منتخب قرن بیست از دیگر افتخارات پلاتینی ست ک بخش اعظمی از این موفقیت متاثر و حاصل بازی او در تیم یوونتوس است
باجو همان روبرتو باجو یی که طرفدارانش اورا روبرتو باجوی افسانه ای مینامند
باجو در شروع کارش در تورین به واقع تماشایی بود، او توانست یووه را به قهرمانی در جام یوفا رسانده و سپس در سال 1995 طلسم 9 ساله ی لیگ را شکست. او در عین حال توانست مرد سال فوتبال اروپا شود.
بهترین گلزن جام در جام اروپا: ۱۹۹۰–۹۱
توپ طلای اروپا: ۱۹۹۳; (جایگاه دوم): ۱۹۹۴
بازیکن سال فوتبال جهان: ۱۹۹۳; (جایگاه سوم): ۱۹۹۴
بازیکن سال ورلد ساکر: ۱۹۹۳
حضور در فیفا صد
فقط گوشه ای از افتخارات باجو با پیراهن یووه بود ،انتقال او به اث میلان به دلپیرو اجازه ی شکوفایی داد.
کارلوس توس
کارلوس توز تنها دو فصل را با بانوی پیر گذراند
یوونتوس یک دهه ی قبل سهامش دچار افتی چشمگیر گردید، اما توز با تیمی که هنوز به شادابی و قدرت گذشته بر نگشته بود توانست با درخشش خودش و سایر بازیکنان تیم به فینال لیگ قهرمانان برسد. اولین حضورشان در این مرحله از رقابت ها بعد از 12 سال، گیلاسی روی کیک یک فصل تقریبا بی نقص بود که در آن مربی تیم ماسیمیلیانو آلگری توانست دوگانه ی داخلی را بعد از دو دهه به نام یوونتوس ثبت کند.
توز توانست در طول مدت 95 بازی برای این باشگاه عدد شگفت انگیز 50 گل را برای این باشگاه ثبت کند. اما به جرئت می توان گفت که این واقعیت که او شماره ی 10 را بدون شکایت هواداران بر تن کرد، بزرگترین گواه بر کیفیت حضور او در تورین است، در واقع، او بعد از رفتن الساندرو دلپیرو ― بهترین بازیکن تاریخ یوونتوس ― مسئولیت جای خالی او را به عهده گرفت.
ترجمه از بلیچر ریپورت با حذف و اضافه های (دخل و تصرف) فراوان توسط خودم
پ.ن: تعداد زیادی بازیکن بزرگ دیگر هم در یووه توپ زدند ک در این بین اسمی از اون ها نیومد چون این مقاله صرفا فقط به تعدادی از شماره ده های یووه میپردازه، از قبیل زیدان و ندود ک توپ طلا هم بردن
پ.ن: تیتر کارلوس توس رو در بر نمیگیره صرفا چون در متن اصلی بود اوردمش، تیتر رو خودم زدم.
