دیگر برای دانش و سکوت احترامی قائل نیستند و نیستیم
سواد مهم نیست چیزی که مهم است های و هوی و جلوه بی سوادیست
جایی برای خنده و شادی و لذت از زندگی نیست ولی تا دلت بخواهد ظلم و عصبانیت و گریه فراوان است .
نظر دادن در این پهنا دیگر سواد و اطلاعات نمیخواهد بلکه فقط باید داد زد و چرت و پرت گفت .
انسان های عمیق یا خانه نشینند یا مهاجر و کوته فکرانی سطحی ...
ولی میشود با عزمی جدی دوباره ایران را اباد کرد
سکوت به جای خود برمیگردد و همینطور هیاهوهای بی مایه
دانش پادشاه میشود و ما رستگار
فقط باید از خود شروع کرد برای اغازی دوباره ..