به گزارش طرفداری، با هم مروری خواهیم داشت بر بازی هایی که در چند فصل اخیر، پرسپولیسی ها در آن بازی قهرمانی خود در لیگ برتر را مسجل کردند یا مقابل چشم هواداران شان قهرمانی را از دست دادند و نکات جالب این چند فصل لیگ برتر را بررسی کرده ایم:
لیگ پانزدهم
پرسپولیس برانکو در فصلی که تازه انقلاب فرهنگی خود را آغاز کرده بود و کاپیتان تیمش را به دلیل ایست قلبی از دست داد، با وجود اشتباهات داوری عدیده در ابتدای فصل از نگاه هواداران این تیم، عملکرد نه چندان خوب در فاز دفاعی و ...، در نهایت تیمی که شانزدهم بودن در جدول را هم تجربه کرده بود، با 57 امتیاز و تفاضل گل کمتر نسبت به استقلال خوزستان، نایب قهرمان لیگ برتر شد.
سرخ پوشان تهرانی، تا پایان هفته 29، هم امتیاز با آبی های خوزستان بودند و به دلیل تفاضل گل پایین تر در رتبه دوم جدول قرار داشتند. پرسپولیس باید در هفته پایانی به مصاف راه آهنی می رفت که برای فرار از سقوط، آن ها هم به برد نیاز داشتند. در بازی دیگر، استقلال خوزستان به مصاف ذوب آهنِ گل محمدی رفت.
هواداران پرسپولیس امیدوار بودند یحیی از لسترسیتیِ آن فصل ایران برای شان امتیاز بگیرد تا پرسپولیسی ها هم با غلبه بر راه آهن، به حسرت چندین ساله خود برای قهرمانی خاتمه دهند. حتی رامین رضاییان بعد از گل کردن پنالتی خود، خوشحالی رونالدویی انجام داد و فکر نمی کرد ذوب آهن بازی را باخته باشد. در نهایت در میان بهت هوادان پرسپولیس، آبی پوشان خوزستانی موفق شدند ذوب آهن را شکست داده و داستان اقتباسی خود از لیگ جزیره را با پایانی خوش تمام کنند.
در پایان بازی پرسپولیس و راه آهن، هانی نوروزی بالای سر رفت ولی جامی را بالای سر نبرد. پرسپولیسی ها ایستاده تیم شان را تشویق کردند. میان بغض و اشک و حسرت بازیکنان، کادرفنی، هواداران داخل ورزشگاه و پای تلویزیون، شاید خوشبین ترین پرسپولیسی نیز تصور نمی کرد برانکو برایشان چه امپراتوری را پایه گذاری کرده است.
فرمانروایی ای که در آن، روی زمین خوابیدن بازیکنان در پایان فصل، جایش را به روی شانه رفتن بدهد، حرف زدن ها جایش را به تفکر بازی به بازی برای پیروز شدن داد، فریادِ فحاشی جایش را به تشویق ایسلندی بدهد، اعتراض جایش را به حمایت و "هرچی برانکو بگه" بدهد، بازیکن سالاری جایش را به شایسته سالاری بدهد، بمب ترکاندن جایش را به خرید بر اساس نیاز بدهد، بغض و اشک جایشان را به شادی و لبخند بدهد. گویی اشک، معجزه خواهد کرد و امید به حماسه منجر خواهد شد.
با مرور آن فصل، یاد یک جمله از آریگو ساکی، سرمربی میلان افسانه ای می افتیم که می گفت:
به ناپولی ساری نگاه کنید. او در آنجا قهرمان نشد ولی هواداران بنری با این مضمون در دست داشتند:«به خاطر خاطرات بسیار خوبی که داشتیم، از تو ممنونیم.» عجب تحسینی! آن ها قهرمان نشدند ولی ارزش کارش را درک کردند. ما باید این طرز تفکر را ترویج کنیم.
لیگ شانزدهم
پرسپولیس در هفته بیست و هفتم با پیروزی 2 بر صفر مقابل ماشین سازی، (به رغم برد استقلال در دیگر بازی)، توانست اختلاف 11 امتیازی خود با استقلال را حفظ کند تا 62 امتیازی شود و سریع ترین قهرمانی لیگ برتر تا آن زمان را کسب کند. در نهایت در پایان آن لیگ، پرسپولیس با 66 امتیاز با اختلاف 9 امتیازی نسبت به استقلال و اختلاف 10 امتیازی با تراکتور فصل را به پایان رساند.
لیگ هفدهم
پرسپولیس در هفته بیست و هفتم در حالی که با یک مساوی هم قهرمان می شد، در بازی مقابل پدیده توانست با گل وحید امیری، این تیم را 1 بر صفر شکست دهد و (به رغم برد ذوب آهن در دیگر بازی)، توانست اختلاف 12 امتیازی اش با ذوب را حفظ کند تا 60 امتیازی شده و قهرمانی اش مسجل شود.
در نهایت در پایان آن لیگ، پرسپولیس با 64 امتیاز، با اختلاف 9 امتیازی نسبت به ذوب آهن قلعه نویی و 10 امتیازی با استقلال و سایپا فصل را به پایان رساند.
نکته: در این لیگ پرسپولیس مقابل تمام تیم های لیگ، حداقل یک بار پیروز شد. همچنین پرسپولیس توانست نام خود را کنار سپاهان، به عنوان تنها تیم هایی که توانستند از عنوان قهرمانی خود دفاع کنند قرار دهد.
نکته تلخ: ذوب آهن و سایپا، در هفته آخر لیگ بیستم در حال جنگیدن برای سقوط نکردن هستند.
لیگ هجدهم
پس از دو فصل قهرمانی زود هنگام، کار به هفته پایانی کشیده شد. تا پایان هفته بیست و نهم، اختلاف پرسپولیس و سپاهان 3 امتیاز بود و چون تفاضل و گل زده سپاهان از پرسپولیس بیشتر بود، لذا پرسپولیس برای قهرمانی بدون اما و اگر، باید در بازی آخر حتما امتیاز کسب می کرد. یعنی حتی با یک مساوی هم قهرمان می شد. در هفته پایانی، پرسپولیس با گل بودیمیر، پارس جنوبی جم تارتار را 1-0 برد تا به رغم برد سپاهان مقابل استقلال خوزستان، همچنان اختلاف 3 امتیازی خود با سپاهان را حفظ کرده و در نهایت با 61 امتیاز قهرمان شود.
نکته: پرسپولیسی ها در پایان این لیگ توانستند به رکورد هت تریک قهرمانی سپاهان برسند. با این تفاوت که هر سه قهرمانی پرسپولیس با یک مربی (برانکو) به دست آمد ولی سپاهان دو بار با قلعه نویی و دفعه آخر با مرحوم کرانچار قهرمان شد.
تارتار چند روز قبل از بازی عنوان کرد بازیکنانش 35 درصد دریافتی داشته اند و شش ماه از دریافت آن می گذرد و دیگر مبلغی دریافت نکرده اند. همچنین درباره جمله ای که در برنامه فوتبال برتر شبکه سیما مبنی بر علاقه اش به قهرمانی پرسپولیس بر زبان آورد، گفت:
وقتی گزارشگر برنامه فوتبال برتر شبکه سه درباره تقابل با پرسپولیس در هفته آخر سوال کرد، تاکید کردم دوست دارم تیمی که خودم در آن مربیگری میکنم قهرمان شود. منتهی تیم ما الان چنین شرایطی ندارد و طبیعتا علاقه زیادی دارم که پرسپولیس قهرمان شود چون خودم بازیکن این تیم بودم. منتهی در همان مصاحبه گفتم امیدوارم کار قهرمانی پرسپولیس به هفته آخر کشیده نشود و این تیم قبل از هفته آخر قهرمانی خود را مسجل کند چون قطعا در جم روز سختی را برای آنها رقم خواهیم زد.
لیگ نوزدهم
فصلی بود که در ابتدای آن، پرسپولیسی ها معمار نوین خود را دیگر روی نیمکت نداشتند و با کالدرون و سپس یحیی کار خود را ادامه دادند. تا پایان هفته بیست و پنجم، پرسپولیس 15 امتیاز با استقلال و تراکتور اختلاف داشت و برای قطعی کردن قهرمانی خود، تنها به یک مساوی نیاز داشت. در هفته 26 با پیروزی 2-1 مقابل نفت مسجد سلیمان تارتار، سرخ ها به امتیاز 62 رسیده و قهرمانی شان را مسجل کردند. در آن هفته، با تساوی رقبا در دیگر بازی ها، اختلاف تیم اول و دوم به 17 امتیاز رسید.
در نهایت در پایان آن لیگ، پرسپولیس با 67 امتیاز و اختلاف 14 امتیازی با استقلال، فصل را به پایان رساند.
چند نکته:
1- این اختلاف امتیاز دو رقمی بین قهرمان و نایب قهرمان، در تاریخ لیگ برتر سابقه نداشت.
2- پرسپولیس توانست سریع ترین قهرمانی تاریخ لیگ برتر را از آن خود کند.
3- پرسپولیس رکورد بیشترین تعداد بُردِ تاریخ لیگ برتر را با 21 برد به دست آورد.
4- این چهارمین قهرمانی پیاپی پرسپولیسی ها و اولین پوکر تاریخ لیگ برتر بود.
5- این ششمین قهرمانی پرسپولیسی ها بود که باعث پیشی گرفتن پرسپولیسی ها از سپاهان با پنج قهرمانی شد تا به تنهایی پرافتخارترین تیم تاریخ لیگ برتر لقب بگیرند.
6- بیشترین امتیاز: تاکنون چهار بار تیم ها موفق شده اند به امتیاز 67 برسند. با این تفاوت که پرسپولیس در لیگ نوزدهم، طی 30 بازی موفق به کسب 67 امتیاز و تفاضل 29 شد (یعنی میانگین 2.23 امتیاز از هربازی). ولی امیرقلعه نویی سه مرتبه توانست با تیم هایش به امتیاز 67 برسد (سپاهان در لیگ نهم با تفاضل 37، سپاهان در لیگ یازدهم با تفاضل 27 و استقلال در لیگ دوازدهم با تفاضل 24) که هر سه دفعه، این امتیاز طی 34 بازی به دست آمد. (یعنی کسب میانگین 1.97 امتیاز از هر بازی)
حالا که بحث از میانگین امتیاز شد، جالب است بدانید از لیگ 13 به این طرف که تعداد تیم ها کاهش یافت و مجددا به لیگ 16 تیمی رسیدیم، بالاترین امتیاز تیم نایب قهرمان، 58 امتیاز بود و در لیگ بیستم اولین بار طی این هشت فصل است که امتیاز نایب قهرمان لیگِ 16 تیمی، از 60 عبور کرده است تا تضمین قهرمانی تیم ها با 60 امتیاز نقض شود. در هفت فصل گذشته، حتی هیچ تیم قهرمانی بجز پرسپولیس هم نتوانسته بود از امتیاز 60 (میانگین دو امتیاز از هر بازی) عبور کند. و در تاریخ لیگ برتر هم، (سپاهان لیگ دوم، پاس لیگ سوم، فولاد لیگ چهارم و پرسپولیس لیگ های شانزده تا نوزده م)، قهرمانانی بودند که توانسته اند میانگین دو امتیاز از هر بازی را کسب کنند.
ولی امسال از بین پرسپولیس و سپاهانِ لیگ بیستم، یکی اولین تیم در تاریخ لیگ برتر خواهد شد که با میانگین 2 امتیاز از هر بازی، قهرمان لیگ برتر نشده و اولین بار است که تیم نایب قهرمان، بیشتر از 2 امتیاز از هربازی کسب کرده است!
این رقابت نزدیک، ما را یاد فصل 2019-2018 لیگ جزیره می اندازد که سیتی توانست با 98 امتیاز قهرمان شود و لیورپول با امتیاز خارق العاده 97 ، نایب قهرمان لیگ انگلیس شد. در پایان آن فصل، هواداران، بازیکنان و مدیران لیورپول حق داشتند از نایبقهرمانی تیم شان ناراحت و عصبانی باشند چون هیچ تیمی تا قبل از آن با بیشتر از 89 امتیاز، نایبقهرمان لیگ برتر نشده بود. همچنین در پنج لیگ بزرگ اروپایی، نایبقهرمانی که بیشترین امتیاز را تا آن زمان کسب کرده بود، رئال مادرید بود که در فصل 2009-2010 لالیگا با کسب 96 امتیاز به رتبه دوم قناعت کرده بود و شاید تنها دلخوشی هواداران لیورپول که تا حدی میتوانستد به آن ببالند این بود که رکورد رئالی ها را شکسته اند. و چه رکوردشکنی تلخی!
لیگ بیستم
جمعه 8 مرداد، قطار لیگ بیستم به ایستگاه آخر خود می رسد. جایی که پرسپولیس مهمان پیکان و سپاهان مهمان استقلال خواهد بود. پیکان نه می تواند سهمیه آسیا بگیرد و نه خطر سقوط متوجه اش هست. استقلال نیز رتبه سومش قطعی شده است. در بازی فردا شب، قهرمانی سرخ پوشان دست خودشان است. در آن سوی میدان، پیکان تارتار که در این فصل توانسته به همه تیم ها به جز پرسپولیس خسارت زده و از آن ها حداقل یک امتیاز هم که شده بگیرد، قرار دارد. او گفته است پیکانش می آید که فوتبال با شرافت به نمایش بگذارد. سپاهانی ها هم با نیم نگاهی به بازی پرسپولیس -پیکان امیدوار هستند چرخ های پیکان، فولادسازان را دوباره به قهرمانی لیگ برتر برساند.
در لیگ 18 و 19، پرسپولیس قهرمانی خود را مقابل تیم های تارتار قطعی کرد ولی به یاد داریم در لیگ سیزدهم، تارتار در گسترش فولاد، در هفته 24 در تبریز، آخرین باخت فصل پرسپولیس را به دایی تحمیل کرده بود و تیم تارتار اگر در هفته پایانی از فولاد شکست نمی خورد، این پرسپولیس بود که قهرمان لیگ 13 می شد.
می توان گفت فردا هم از آن روزهایی ست که شرافت فوتبال ایران، در معرض آزمایش قرار خواهد گرفت و جز خدا و این افراد شاید هیچکس از جواب آن آزمایش خبر نداشته باشند.
معادلات قهرمانی
1- برد پرسپولیس مقابل پیکان: بدون توجه به سه حالت ممکن برای سپاهان (برد، مساوی یا باخت مقابل استقلال)، پرسپولیس قهرمان خواهد شد.
2- مساوی پرسپولیس مقابل پیکان:
الف) اگر سپاهان بازی خود مقابل استقلال را نبرد ( یعنی مساوی کند یا ببازد)، پرسپولیس قهرمان خواهد شد.
ب) با توجه به تفاضل گل و گل زده پرسپولیس و سپاهان، سپاهان با پیروزی مقابل استقلال با اختلاف 3 گل، به احتمال بسیار بسیار زیاد و با اختلاف 4 گل، قطعا قهرمان خواهد شد. در غیر این صورت (یعنی برد سپاهان مقابل استقلال با اختلاف کمتر از 3 گل)، پرسپولیس قهرمان خواهد شد.
3- باخت پرسپولیس مقابل پیکان:
الف) اگر سپاهان بازی خود مقابل استقلال را نبرد ( یعنی مساوی کند یا ببازد)، پرسپولیس قهرمان خواهد شد.
ب) اگر سپاهان بازی خود مقابل استقلال را ببرد، سپاهان قهرمان خواهد شد.
با همه این تفاسیر به نظر شما، آیا گلات قهرمانی سرخپوشان، با هت تریک بالا بردن جام قهرمانی از سوی سیدجلال جلوی چشم تیم های تارتار به دست می آید یا تارتار، آسمان لیگ را زرد خواهد کرد؟!