سینا گیگزاین بردِ خوب و صعود قطع به یقین به جام جهانی رو به تک تک طرفدارهای واقعی، متعصب و وفادارِ تیم ملی انگلیس تبریک میگم، اونم از نوعِ تبریک اسپیشالی ...
کاملا هم مشخص بود که نیمه ی دوم رو از روی شکم سیری باز میکردن و هیچ تمایلی به حمله کردن و گل زدن نداشتن و صرفا داشتن بازی رو کنترل میکردن... که صد البته احترام گذاشتن به حریفِ ضعیف تر، در دستور کار قرار گرفته بود...
خیلی از تیم ها (چه باشگاهی، چه ملی ) رو میبینیم که بعد از نهایتا گل پنجم، علارغم اینکه میتونن گل های خودشون رو دو رقمی بکنن، ولی به قول معروف استاپ میکنن و بازی رو فقط کنترل میکنن تا حریف ضعیفتر، خیلی تحقیر نشه...
آخرین باری که قبل از این بازی، تیمی دیگه رو دیدم که علارغم توانایی در زدن گلهای بیشتر، بازی رو نگه داشت ، یورگن کلوپ و لیورپول بودن در برابر اتلتیکومادرید در آنفیلد...خیلی زود با یک بازیِ کاملا برتر و هجومی ،دو بر صفر پیش افتادن و اتلتیکو هم خیلی زود همون نیمه اول اخراجی داد، که دقیقا بعد از اخراج شدنِ بازیکن اتلتیکو، عطش لیورپول هم به دستور کلوپ به شدت فروکش کرد و مته به خشخاش نزدن.
حتی میشه به بازیشون روبروی یونایتد هم اشاره کرد... اما چون اون بازی برای هر دو تیم بسیار جدی بوده و بازی هم توی خونه ی خوده منچستر بوده، خیلی با اطمینان نمیشه گفت که آیا لیورپول بازی رو بی خیال شد با منچستر یه تکونی به خودش داد که یک گل هم زدن و با سختگیری آفساید اعلام شد.
ولی هر کسی که این موضوع رو از بازی لیورپول و اتلتیکو نفهمیده باشه، قطعا چیزی از هم فوتبال نمیفهمه ...
