فریدون موسوی روزنامه نگار که از سال 1362 فعالیت رسانه ای خود را با روزنامه کیهان آغاز کرد و به مدت 20 سال به عنوان دبیر سرویس ورزشی در یکی از قدیمی ترین نشریات کشور حضور داشت و همزمان در روزنامه ها، مجلات و هفته نامه های ورزشی و غیرورزشی به عنوان معاون مدیرمسئول، سردبیر و رئیس گروه ورزش تا امروز فعالیت رسانه ای داشته است. روزنامه نگار باسابقه ورزش ایران در نظرخواهی برترین های قرن شرکت کرد.
به گزارش طرفداری، بار دیگر در روز یکشنبه یکی دیگر از نمایندگان رسانه تیم منتخب قرن خود را انتخاب می کند. فریدون موسوی، روزنامه نگار و پیشکسوت رسانه پیش از معرفی تیم منتخب قرن خود و در مقدمه گفت:
ابتدا اجازه می‌خواهم به همکاران عزیزم در رسانه مستقل "طرفداری" به‌خاطر ایده نو و جذاب انتخاب بهترین‌های قرن فوتبال و ورزش ایران صمیمانه تبریک بگویم. این تفکر خلاقانه از زوایای مختلف قابل‌تقدیر و ماندگار خواهد بود؛ از یک‌سو زنده کردن نام چهره‌هایی دوست‌داشتنی و افتخارآفرین و از سوی دیگر، ورق زدن آرشیو یک قرن فوتبال و ورزش کشوری که همواره نامداران بسیاری را در برهه‌های حساس به جهانیان معرفی کرده‌است. از زاویه‌ای دیگر، نظرخواهی از عزیزانی است که هر یک از آن‌ها، نقشی متفاوت و غیرقابل‌انکار در ورزش ایران چه به‌عنوان مسئول، مربی، داور، بازیکن روزنامه‌نگار و.... ایفا کرده‌اند و تلنگر این مهم که هنوز چه سرمایه‌های ارزشمندی در کشورمان وجود دارند که متأسفانه تجربه، توانایی و تخصص بسیاری از آن‌ها همچنان نادیده گرفته می‌شود.
بی‌تردید در میان موجی از چهره‌های مطرح، شایسته و گرانقدر که هر کدام طی یک قرن گذشته، خاطرات بسیاری را برای ما به ارمغان آورده‌اند، انتخاب نفرات اندکی به‌عنوان برترین‌ها، بسیار سخت و به نوعی آزاردهنده است و همواره این نگرانی وجود دارد که مبادا ستاره‌ای از قلم افتاده باشد و یا احیاناً تمایلات و سلائق شخصی، باعث شود تا شایستگانی از این فهرست جا بمانند. در مجموع، انتخاب من براساس آگاهی‌هایی است که طی فعالیت چندین‌ساله خود در عرصه روزنامه‌نگاری کسب کرده و آموخته‌ام و یا از دیگر عزیزان و بزرگان شنیده‌ام، امید که زیاد به بیراهه نرفته باشم.
فریدون موسوی در ادامه تیم منتخب قرن خود را به شرح زیر انتخاب کرد.
دروازه بان:
در درون دروازه تیم قرن، نگاه و نظرم به ناصر حجازی است؛ مردی برای تمام فصول... دروازه‌بانی متفاوت و با کلاس که سبکی خاص خودش داشت و در مقایسه با سایر سنگربانان فوتبال ایران، کمتر مثل او دیده‌ام و یا به کاملی او ندیده‌ام. قطعا، شاگرد خلف او احمدرضا عابدزاده است که یک قدم از دیگر دروازه‌بانان فوتبال ما جلوتر بوده و هست.
مدافعان میانی:
در خط دفاعی تیم قرن، مدافعان بسیاری می‌توانند در ترکیب این خط قرار بگیرند که هر یک صاحب ویژگی‌های متمایزی بوده‌اند و تفکر روی ویژگی‌های هر یک از آن‌ها، انتخاب چهار فرد برتر را بسیار مشکل می‌کند. به‌نظرمن، پرویز قلیچ‌خانی و محمد پنجعلی به‌عنوان دو مدافع میانی با ویژگی‌های منحصربه‌فرد می‌توانند برتر از سایر گزینه‌ها باشند. نقش و نوع فوتبال قلیچ‌خانی را نمی‌توان در چمن سبز نادیده گرفت و قدرت، جسارت و فوتبال رو به جلوی او را ندید و نگفت. در کنار او، پنجعلی یکی از باثبات‌ترین و مطمئن‌ترین مدافعان بوده و در برهه‌ای که مدافعان فقط بدنبال دفع توپ بودند، او با تمرکز بالا، قدرت حفظ توپ و رهبری خط دفاعی، چهره‌ای متفاوت از خود به یادگار گذاشت.
مدافعان کناری:
در دفاع راست، همواره بهترین‌ها را داشته ایم. دراین‌میان، ابراهیم آشتیانی به‌عنوان مدافعی رو به جلو که با ارسال‌های خود نقش ویژه‌ای در تغذیه مهاجمان و گل‌زنی آنان داشت، نمره بهتری از سایرین می‌گیرد که فاصله محسوسی با او ندارند و در دفاع چپ، مجتبی محرمی مدافعی مدرن در روزهایی بود که تفاوت فوتبال ایران با فوتبال دنیا قابل‌لمس بود. او نمایشی از یک مدافع نفوذی با قابلیت‌های بالا را در میدان به تصویر می‌کشید و قدرت رفت‌وبرگشت اش مثال‌زدنی بود.
هافبک ها:
در خط میانی تیم قرن، برای انتخاب بهترین‌ها دچار افسردگی می‌شوم! مگر می‌شود این‌همه هافبک‌های نامی، تکنیکی، اثرگذار و خلاق داشت و فقط به ذکر نام چهار نفر بسنده کرد. برای این‌که خود را از این بن‌بست ذهنی خارج کنم، میانه زمین را به دو چهره تأثیرگذار فوتبال ایران می‌سپارم؛ کریم باقری و علی کریمی. مردانی که برای اثبات شایستگی آن‌ها، نیاز به توضیح بیشتری نیست و ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن‌ها در دو پست هافبک دفاعی و نفوذی از ذهن هیچ فوتبال دوستی پاک نمی‌شود. برای دو هافبک کناری، دو گزینه دارم که نتوانستم از کنار تکنیک، شعور بالا و توانایی آن‌ها به‌سادگی عبور کنم، هرچند رقابت آن‌ها با سایر گزینه‌ها میلی‌متری بود. ناصر محمدخانی و مجید نامجومطلق با ارائه فوتبال دل‌چسب و دوست‌داشتنی، ارمغان لحظات زیبا و گل‌های تماشایی بودند که با اطمینان، آن‌ها را در ترکیب خود به‌عنوان هافبک‌های راست و چپ قرار دادم و به احترام سایر مردان خط میانی فوتبال ایران، تمام‌قد می‌ایستم و کلاه از سر برمی‌دارم.
مهاجمان:
در خط حمله تیم قرن، اگر بگویم کار انتخاب دو مهاجم، سخت‌تر از خطوط دیگر است، گزافه نگفته‌ام. طی یک قرن، ستارگان و گلزنانی در این خط برای فوتبال ایران و دوستداران فوتبال هنرنمایی کرده و خالق صحنه‌ها و لحظات ماندگاری بودند که هر یک لیاقت خود را برای قرار گرفتن در این تیم به رخ کشیده و می‌کشند، اما علی دایی و حسن روشن دو استثناء دراین‌بین هستند.
علی دایی، گل‌زنی تمام‌عیار و الگویی برای همه مهاجمان امروز فوتبال کشورمان است که برای رسیدن به این جایگاه، سالیان سال جنگید و شایستگی خود را نه‌تنها به فوتبال ایران که به فوتبال جهان ثابت کرد و حسن روشن که اگرچه تداوم طولانی در فوتبال ما نداشت، اما در خط حمله اعجوبه‌ای بود که در آن زمان فوتبالش به فوتبال روز دنیا بسیار نزدیک بود؛ مهاجمی گل‌زن، باهوش و صاحب سبک.
پس از تکمیل شدن ترکیب تیم منتخب قرن، فریدون موسوی سه بازیکن برتر قرن را اینگونه معرفی کرد:
به‌عنوان بازیکن قرن فوتبال، انتخاب اول من ناصر حجازی است. مردی که از روزهای آغازین فوتبال حرفه‌ای تا دوران مربیگری و حتی روزهای پس‌از آن، همچون معلمی فاخر در رفتار، گفتار و سبک زندگی عمل می‌کرد و خواسته و ناخواسته به دوستدارانش درس زندگی می‌داد. نفر دوم این فهرست، علی دایی است، به قول دوستان، شناسنامه فوتبال ما در جهان. مردی با کلکسیونی از گل‌های بیادماندنی و حساس در فوتبال ایران و اروپا که راه را برای حضور و درخشش سایر بازیکنان شایسته به باشگاه‌های مطرح باز کرد و همچنان چهره ای قابل اتکا و مقبولی در فوتبال ایران و دنیاست و نفر سوم، پرویز قلیچ‌خانی، فوتبالیست ارزشمندی که هم دوره ای ها و نسل فوتبالی آن سال ها، به اتفاق روی او نظر مثبت و تعیین کننده ای دارند و براین باورند که نوع فوتبال قلیچ خانی و قدرت رهبری و جنگندگی اش، به حرکت روبه جلوی فوتبال ایران شتاب داد.
روزنامه نگار باسابقه ورزش ایران درخصوص علی پروین افزود:
در این بین، دوست داشتم از علی پروین هم یاد کنم که در دوران فوتبال خود یکی از بهترین‌ها بود و نقش بی‌پایانی در فوتبال ما داشته است. او هم می توانست به پاس ماندگاری در روزهای سخت و پرتلاطم فوتبال ایران، یکی از بازیکنان قرن باشند، ولی چون در ترکیب تیم قرن من نبود، در این فهرست هم قرار نگرفت!
فریدون موسوی رای خود در بخش مربی قرن را به حشمت مهاجرانی و فرانک اوفارل داد:
انتخاب مربی داخلی و خارجی قرن هم با حضور چهره‌های ارزشمند سال‌های دور تا امروز در فوتبال ایران که هر یک نقش مهمی در فوتبال ما داشته و تغییرات محسوسی به یادگار گذاشتند، کار آسانی نیست. به‌نظر می‌رسد در رقابت نزدیک با منصور امیرآصفی و حسن حبیبی، می‌توان حشمت مهاجرانی را بالاتر از این دو مربی ارزشمند و دیگر مربیان خوب فوتبال کشورمان دانست و در بین مربیان خارجی و در مسابقه نفس‌گیر بین رایکوف و اوفارل به اوفارل رای داد که نقش مهمی را در انتقال تجربیات روز دنیای فوتبال از منچستریونایتد به مربیان ایرانی ایفا کرد و البته دلم نیامد که از برانکو ایوانکوویچ هم یاد نکنم که نامی ماندگار از خود به جا گذاشت.
او همچنین در بخش بهترین داور قرن افزود:
در موضوع انتخاب داور قرن، با افتخار یاد می‌کنم از داوران بزرگی که نام شان با فوتبال ایران عجین است؛ از جعفر نامدار گرفته تا محمد صالحی و بزرگانی دیگر. در این انتخاب، علیرضا فغانی را فرد برتر می‌دانم و قضاوت‌های خوب و مقتدرانه او به‌خصوص در جام‌های جهانی، بین‌قاره‌ای و عرصه بین‌المللی، نگاه فیفا و ای‌اف سی را به داوران فوتبال ایران با تغییرات مثبتی همراه کرد.
رای فریدون موسوی برای تیم قرن، تیم خاطره ساز ایران در جام جهانی 1998 بود:
در انتخاب تیم قرن، ترجیح می‌دهم به‌جای انتخاب یک باشگاه نگاهی فراتر و ملی داشته باشم، چراکه وقتی میلیون‌ها ایرانی با نگاه فراباشگاهی، دل به تیم‌ملی می‌بندند به احترام آن‌ها انتخاب من تیم‌ملی فوتبال ایران در سال 1998 است؛ تیمی آماده، همدل و منسجم که لحظات خوشی را با آن‌ها تجربه کردیم.
فریدون موسوی در بخش ورزشکاران قرن نیز دو کشتی گیر و یک وزنه بردار را برگزید:
انتخاب ورزشکاران قرن یعنی مروری بر افتخارات ده‌ها ورزشکار شایسته، مدال‌آور و موفق ایران در رشته‌های مختلف که در رویدادهای بزرگی چون المپیک و پارالمپیک و مسابقات جهانی و قاره ای، برای مردم و ایران عزیز افتخارآفرین بوده و هستند و نام و افتخارات آن‌ها در دفتر تاریخ ورزش ایران و جهان ثبت و ماندگار است. در جمع این چهره‌های مدال‌آور و نامی، نام غلامرضا تختی می‌درخشد، نه فقط به‌خاطر مدال‌آوری، بلکه به دلیل ترسیم یک نقشه راه از دیروز تا امروز که از او یک جهان‌پهلوان ساخت، یک الگو برای همیشه ورزش ایران. در پی او، محمد نصیری و عبدالله موحد هم با افتخارات متعددی که آفریده‌اند و مدال‌های رنگارنگی که در کلکسیون تاریخ ورزش ایران به ثبت رسانده‌اند، قرار دارند و جا دارد که یادی شود از افتخارات ثابت شده حمید سوریان و البته حسن یزدانی که ادامه‌دهنده راه آن بزرگان است.
فرم نظرخواهی تکمیل شده فریدون موسوی
