مطلب ارسالی کاربران
توهم دانایی؛ بزرگترین نقص بشر
یبار یه نفر میخواست خودکشی کنه به هوای اینکه بخواد به عشقش برسه...ازش پرسیدم از کجا میدونی بعد از مرگت به عشقت میرسی؟!؟ میگفت مطمئنا وضعیتم بدتر از این نمیشه...دیگه تحمل دوری از اون و این عذاب رو ندارم...پرسیدم تا حالا مُردی؟!؟ میدونی مرگ چیه؟!؟ مدرکی داری از اینکه اونجا چی میبینی و چه اتفاقی میفته؟!؟ میگفت: نه اما مطمئنم که...حرفشو قطع کردم و گفتم: اولا که دست بالای دست زیاده این یه قانون نانوشته ولی ثابت بشریت بوده و ثانیا...تو داری از دنیایی میگی که هیچ درکی ازش نداری و تنها منابعت کتاب و داستان بوده و هیچ مدرک موثقی مبنی بر اینکه چی میبینی و با چی مواجه میشی وجود نداره...
پرسید تو از کجا میدونی که اینجا بهتر از اونجاس؟!؟
گفتم من میدونم که نمیدونم...و این حالت آدم رو مجاب میکنه دنبال جواب سوالاش باشه و تا زمانیکه فرصت داره اینکارو انجام بده تا هر زمانی که مرگ اومد سراغمون بدونیم برای دونستن ، تا جایی که ممکن بوده تلاش کردیم و تو قضیه بعد از اون(مرگ) با هرچی که مواجه میشیم لااقل خیالمون راحته که دیگه مشمول الذمه خودمون نیستیم...
یادت باشه ما فقط یک بار زندگی میکنیم
...مشکل بشر نادانی نیست بلکه توهم داناییه
کاشکی میدونستیم تا زمانیکه زنده ایم و فرصتشو داریم باید تا میتونیم دنبال جواب ندونسته هامون باشیم