ما میلانیها که خیلی از کارلتو منتفع شدیم و عاشقش هستیم. هرچند از یه جایی به بعد مسیرش رو از میلان جدا کرد و ما برلوسکونی رو مقصر میدونیم نه کارلتو رو. بالاخره در این ۱۰ سالی که میلان در افت بود و تبدیل به یه تیم میانه جدولی و درجه دو شده بود انتظار نداشتیم مربی الیتی مث کارلتو پاسوز میلان بشه.
به هر حال در چلسی و بعد در پاریس و بعد در رئال طوفان کرد و در رئال که دیگه نگم براتون. طلسم دسیما رو شکست و اعتماد به نفس رئال رو بهش برگردوند.
خیلی ناراحت میشم وقتی بعضی از رئالی ها از کارلتو ایراد میگیرن و مثلا میگن باید فلانی (تنهاگ و ...) رو جاش بیاریم. بابا کارلتو خیلی خوبه.
بالاخره هرجایی بره میلانیه و پرچممیلان رو هم در صورت موفقیت یه جورایی بالا نگهمیداره.
دوس دارم نظر واقعی و قلبی رئالی ها رو درباره کارلتو بدونم. چقد دوسش دارین؟ نظرتون درباره اش چیه؟ چه ایرادی میتونین ازش بگیرین؟
به نظرتون چرا در چمپیونزلیگ بهتر نتیجه میگیره تا لیگ داخلی؟
به نظر من نتیجهگیری در چمپیونزلیگ به خاطر نخبه بودن سرمربی و نتیحه گرفتن در لیگ به خاطر نیمکت قوی هست. کارلتو شطرنج تاکتیکی رو بلده و میتونه ورق بازی رو برگردونه.
اگه بخواممقایسه کنم نقطه مقابل هموطنش کونته هست. هرچقدر کونته هیجان داره، به بازیکناش سخت میگیره، در لیگ داخلی عالیه و در سی ال بالعکس، کارلتو دقیقا برعکس کونته هستش.
اگر بخوام بهترین بازیهاش رو بگم میتونم به این بازیها اشاره کنم:
رئال ۴-۰ بایرن (۲۰۱۴) پپ
میلان ۲-۰ (۲۰۰۷) اوتمار هیتسفیلد
میلان ۳-۰ منچستر (۲۰۰۷) فرگوسن
رئال ۳-۱ پاریسنژرمن (۲۰۲۲) پوچتینو