حسین الفیوفا برای 9 فروردین راهکار جالبی برای تیم های ملی حذف شده در نظر گرفته که همچنان بازی ملی داشته باشند. یه جور بازی دوستانه که انگار حکم رده بندی پلی آف رو داره: بازندگان هر سه پلی آف در حقیقت باید با هم بازی میکردن. این گروه که ترکیه به مصاف ایتالیا میره و یجورایی 3-4 امی این گروه چهار تیمه هست.
2 گروه چهار تیمه دیگه ولی بخاطر جنگ اوکراین-روسیه یه مقدار برنامه ها بهم ریخته. اتریش در حقیقت باید به مصاف بازنده ی بازی اکراین-اسکاتلند میرفت ولی چون اکراین عملاً فعلا نمیتونه بازی کنه، به مصاف اسکاتلندی میره که خودش دیروز با لهستان استراحت خورده در دور اول پلی آف (حریف این مرحله ش، روسیه بود که تعلیق شده) بازی دوستانه داشت.
چک هم با اینکه در گروه 4 تایی سوئد، لهستان و روسیه تعلیق شده بود، و به سوئد باخت و باید عملاً با روسیه بازی میکرد (یجورایی همون رده بندی بود اگر همه شرایط اوکی بود و جنگی رخ نمی داد) ولی چون عملاً تیم ملی روسیه ای الان وجود نداره، به مصاف یه تیم از اون گروه دیگه میره که تیم ملی ولز هست. ولز فعلا منتظره تکلیف بازی اسکاتلند-اکراین معلوم بشه برای ماه ژوئن!
کلا هر کاری میکنن تیم های ملی در سطح بالا مثل یوفا که همیشه رقابتهای ملی و اسپانسرینگ و حق پخش وجود داشته باشه. دارم تصور میکنم اگر زمان ونتورا بود و با اون روحیه داغون اصلا ایتالیا میتونست چنین بازی بی ارزشی در واقع (بازی با ترکیه با مربیگری ونتورا) رو بازی کنه یا نه؟!؟!
