دِ دودبیشتر از هرچیزی عاشق کنترل توپا و فرست تاچای دروگبا بودم. کم نظیر بود واقعا. حتی تو سخت ترین شرایطم فرست تاچاش یه جوری بود که توپ در بهترین حالت ممکن میرسید بهش.
یادمه یه بازی منچستر و چلسی بود که پیتر چک ضربه دروازه رو بلند فرستاد واسه دروگبا. از یه طرف ویدیچ دروگبا رو میکشید و از یه طرف دیگه فردیناند. با این وجود بازم توپو با سینه استپ کرد 😬
