جلال چراغپور درباره بازی های دوستانه تیم ملی ایران صحبت کرده است.
به گزارش طرفداری، جلال چراغپور در مورد دیدار دوستانه تیم ملی مقابل کانادا به تسنیم گفت:
با توجه به نزدیک بودن سبک بازی این تیم با آمریکا، کانادا می‌تواند حریف تدارکاتی مناسبی برای تیم ملی باشد اما باید دید آیا آنها با تیم اصلی که می‌خواهند در جام جهانی باشند مقابل ما قرار می‌گیرند یا خیر. با توجه به روابط ورزشی و سیاسی دو کشور آمریکا و کانادا، آیا کمکی به فوتبال ایران می‌کنند که بتوانیم در جام جهانی مقابل آمریکا به خوبی قد علم کنیم؟ اصلاً بازی با ایران برای کانادا چه سودی دارد و چرا می‌خواهند با ما بازی کنند؟ باید دید بازی با ایران چه منفعتی برای کانادا دارد.
وی با رد این موضوع که فدراسیون فوتبال برای انجام مسابقات دوستانه دست روی دست گذاشته، تأکید کرد:
اصلاً این موضوع را قبول ندارم و می‌دانم که چه افراد زیادی سخت در تلاش هستند تا تیم ملی بتواند بازی‌های دوستانه مناسبی داشته باشد. باید ببینیم از دیدارهای تدارکاتی دنبال چه هستیم و چه مسابقه‌ای به داشته‌های تیم ملی ما اضافه می‌کند. اصلاً چه بازی‌هایی انجام دهیم مفید است؟
کارشناس فوتبال ایران ادامه داد:
واقعیتی را باید قبول کنیم که اکنون لژیونرهای ما در استایل‌های مختلف در باشگاه‌های خود بازی می‌کنند. جمع کردن این استایل‌های مختلف در تیم ملی و هماهنگی آنها با سبکی که در تیم ملی ثابت است، کار راحتی نیست و به همین دلیل باید دیدارهای تدارکاتی داشته باشیم و اگر می‌خواهیم فقط در تمرین سبک بازی‌های تیم ملی را به هم نزدیک کنیم حداقل دو ماه تمرین در کنار هم نیاز است. به این دقت کنید که طارمی، آزمون، جهانبخش، قلی‌زاده و خیلی دیگر از نفرات‌مان اکنون کنار بازیکنان دیگر و با تاکتیک‌های مختلف و دستورهای سرمربیان مختلف کار می‌کنند. پس باید طبق این شرایط دنبال بازی تدارکاتی باشیم و جهت بازی‌های دوستانه را مشخص کنیم.
چراغپور خاطرنشان کرد:
باید بدانیم دنبال چه بازی هستیم که تیم مورد نظر بتواند نیازهای ما در دیدار با انگلیس و آمریکا و آن تیم چهارمی که قرار است به این گروه اضافه شود را برطرف کند. با توجه به این شرایط آیا 4 بازی تدارکاتی برای ما کافی است یا باید بیشتر باشد؟ آیا واقعاً نیازمند این هستیم که تمام مسابقات تدارکاتی را با توجه به حریفانی که قرار است در قطر با آنها روبه‌رو شویم تنظیم کنیم؟
چراغپور در ادامه گفت:
پیشنهاد من این است که تمام تمرکز ما روی بردن آمریکا باشد. یعنی بازی‌های تدارکاتی را انتخاب کنیم که بتواند به ما مقابل آمریکا کمک کند. الان کانادا را هماهنگ کرده‌ایم و باید سعی کنیم از منطقه آمریکای مرکزی تیم‌هایی که با آمریکا دیدار داشته‌اند را گزینش کنیم. اگر بتوانیم مقابل آمریکا به برتری برسیم شرایط برای صعودمان هموارتر است. در واقع در دنیای فوتبال که فرمول‌های استراتژی مورد توجه است ما هم باید این استراتژی را تعریف کنیم و با هدف به قطر برویم.
کارشناس فوتبال با بیان اینکه آنهایی که دنبال بازی‌های تدارکاتی هستند بهتر است روی تیم‌های پاناما و کاستاریکا و ... زوم کنند، گفت:
در دوره قبلی جام جهانی کی‌روش سراغ غنا رفت که معلوم نبود بازیکنانش از کجا آمده بودند. تنها مسابقه‌ای که در دوره گذشته به تیم ملی کمک کرد بازی با ترکیه بود و همان دیدار باعث شد تیم ملی مقابل مراکش نتیجه بگیرد و جلوی پرتغال هم خوب بازی کند. انتخاب بازی درست و استفاده از تجربه دوره قبل می‌تواند تاثیر عمیقی بر تیم ملی بگذارد.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا امیدی به بردن انگلیس ندارد، گفت:
بحث امید نیست. ما با داده‌ها طرف هستیم. بحث ریاضی است نه اوهام و آرزو. فاصله قیمتی بازیکنان خوب ما با کهکشانی‌های انگلیس چقدر است؟ ما بازیکنانی مثل تیموریان و دژاگه داشته‌ایم که سال‌ها حضورشان در لیگ انگلیس تمام شده اما در تیم ملی 6 سال مانده و بازی کردند. شما این فاصله را ببینید. کاپیتان تیم ما، جهانبخش در انگلیس نتوانست ماندگار شود و مجبور شد به هلند برگردد. این تفاوت‌ها مشخص کننده خیلی موارد است و ربطی به امید داشتن و نداشتن ندارد. بله! در فوتبال ممکن است خیلی اتفاقات رخ دهد اما در علم فوتبال در کتاب‌ها هم نوشته شده اتفاق برای تیمی رخ می‌دهد که همه امکانات را داشته باشد. آیا تیم ملی ایران به نسبت انگلیس این امکانات را دارد؟