Kissing the Mountain range,
The prairies daughter
Of the Buitreras and Guaiquillo.
The drains veins of the orchards on the
Cultivated field were opened.
Wide quiet dying earth the seeds of Uaral
Germinated from you entrains,
Poised like leaves by the yolks of the branches.
Ironic beautiful land resigned,
You hare inherited me your more intimate song.
I am firewood of you,
A living torture,
I am mist among the Poplars.
Side never slope never drink
بوسه می‌زند بر رشته‌کوه‌ها،
دختر دشت‌هاست
فرزند بوئیترراس و گوای‌کییو.
رگ‌های زه‌کشی باغ‌ها
در زمین‌های زیر کشت،
گشوده شدند.
ای زمین خاموش و گسترده، در حال مرگ،
بذرهای وارال
از درونت جوانه زدند،
همچون برگ‌هایی که
از زرده‌ی شاخه‌ها جان می‌گیرند.
سرزمین زیبا و پرکنایه، تسلیم‌شده،
تو صمیمی‌ترین آوازت را
به من به ارث دادی.
من هیزم تو هستم،
رنجی زنده‌ام،
مه‌ای میان سپیدارها.
نه کناره‌ای هست،
نه شیبی،
نه جرعه‌ای برای نوشیدن...
