این نقشه از رتبه‌بندی سالانه واحد اطلاعات اکونومیست (EIU) برای نشان دادن قابل‌سکونت‌ترین شهرهای جهان استفاده می‌کند و دسته‌های مختلفی از جمله ثبات، مراقبت‌های بهداشتی، فرهنگ و محیط زیست، آموزش و زیرساخت را اندازه‌گیری می‌کند.
این رتبه‌بندی تلاش می‌کند تا ارزیابی کند که کدام شهرها در سراسر جهان بهترین شرایط زندگی را ارائه می‌کنند، معیار کمی و کیفی آن در پنج دسته زیر مشاهده میشود :
بهداشت و درمان (20%)
فرهنگ و محیط زیست (25%)
ثبات (25%)
تحصیلات (10%)
زیرساخت (20%)
از 172 شهر که در این رتبه بندی گنجانده شده است، بسیاری از شهرهای قابل سکونت در اروپا یافت می شوند. با این حال، سه شهر( ونکوور، کلگری و تورنتو) کانادا در 10 رتبه برتر قرار دارند.ایران رتبه 163 را دارا میباشد.
وین بارها رتبه اول را کسب کرده است، آخرین بار در سال 2019. بر اساس EIU، پایتخت اتریش تنها در طول سال های همه گیر از جایگاه اول خارج شد زیرا موزه ها و رستوران های معروف آن تعطیل شدند.
تا سال 2022، حدود 57 درصد از جمعیت جهان در مراکز شهری زندگی می‌کنند و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که مردم در سراسر جهان به مهاجرت به شهرها ادامه خواهند داد. در حالی که امکانات رفاهی بیشتری در مناطق شهری وجود دارد، بیماری همه گیر مشکلات زیادی را در مورد شهرنشینی و تمرکز جمعیت زیاد نشان داد. استرس بر سیستم های مراقبت های بهداشتی به شدت در شهرها احساس می شود و محدودیت ها در رفت و آمدهای عمومی از اولین اقداماتی است که در مواجهه با بحران بهداشت جهانی ارائه می شود.
اکنون با افزایش هزینه های زندگی، شهرها ممکن است با فشارهایی بر کیفیت زندگی خود مواجه شوند و دولت ها ممکن است مجبور شوند هزینه های خدمات عمومی را کاهش دهند. صرف نظر از این، مردم در سراسر جهان همچنان مزایای زندگی شهری را می بینند - پیش بینی می شود که بیش از دو سوم جمعیت جهان تا سال 2050 در شهرها زندگی کنند.
