صداوسیما با به‌کارگیری سیاستی عجیب در پخش زنده چند تورنمنت، باز هم انتقادات زیادی را علیه خود ساخت.
به گزارش طرفداری؛ نیمه دوم مهرماه سال جاری در تقویم تورنمنت‌های ورزشی برای کشورمان، ۲ رویداد مهم بین‌المللی در ۲ رشته بسیار بااهمیت، مدال‌آور و المپیکی داشت. رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی آسیا در بحرین و مسابقات کشتی قهرمانی زیر ۲۳ سال جهان در اسپانیا، تورنمنت‌هایی بوده‌اند که برای تمامیت دستگاه ورزش ایران از اهمیت به‌سزایی برخوردار هستند.
اگر چه رقابت‌های وزنه‌برداری به پایان رسیده اما هم‌چنان مسابقات کشتی امیدهای جهان در حال برگزاری است و همین موضوع باعث شده تا برخی تضادها و تعارض‌های اعمال شده از سوی سازمان صداوسیما که بی‌سابقه هم نیست، بار دیگر به چشم بیاید و این بار یک رشته مهم المپیکی به یک رشته مهم دیگر به طرز غریبی ترجیح داده شود.
شاید باورش برای افکار عمومی آسان نباشد که مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی آسیا که با مدال‌آوری تاریخی پولادمردان و بانوان پولادین کشورمان هم همراه بوده و شادی را در این روزهای سخت برای ورزش‌دوستان به ارمغان آورده، علی‌رغم وجود امکانات از سوی میزبان، حتی یک ثانیه هم پخش زنده تلویزیونی نداشت.
در این میان اما حتی مبارزه بین ۲ کشتی‌گیر غیرایرانی از نقاط مختلف جهان در مسابقات کشتی آزاد زیر ۲۳ سال جهان، با گزارش گزارش‌گر اختصاصی به صورت زنده در حال پخش است. قطعاً هیچ نقدی به پخش زنده کشتی‌های فرنگی و آزادکاران ورزش اول کشورمان اصلاً پذیرفته نیست اما چه چیزی باعث این شکاف و خلأ عمیق در رسالت رسانه ملی شده؟!
بدون تردید تمام رویدادهایی که نمایندگان ورزش کشورمان در جریان برگزاری‌اش به عنوان ورزشکار شرکت دارند، در صورت وجود امکانات مدنظر باید به شکل زنده پخش شود آن هم در شرایطی که شبکه اختصاصی ورزش در تلویزیون داریم که حتی رقابت‌های بی اهمیتی چون کرلینگ یا موج‌سواری را در پاره‌ای از اوقات پخش می‌کند! اما این که در یک تورنمنت مهم آسیایی و با وجود امکانات و تسهیلات تا حد ممکن باز هم صداوسیما حاضر به هم‌کاری نشده، جای بحث و نقد زیادی باقی گذاشته.
اطلاعات رسیده نشان می‌دهند که امکان صدور مجوز پخش زنده مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی آسیا از منامه وجود داشته و حتی از سوی یکی از اعضای کادر مدیریتی فدراسیون وزنه‌برداری رایزنی‌های لازم با تیم رسانه‌ای حاضر در بحرین صورت گرفته اما سازمان صداوسیما باز هم پخش زنده این رویداد را در دستورکار قرار نداده.
گفته شده که حتی به علت اهمیت ایران در وزنه‌برداری آسیا، تیم فروشنده حق پخش این تورنمنت به رسانه ملی تخفیف داده اما هیچ استقبالی از سازمان صداوسیما برای پخش زنده این تورنمنت مدال‌دار بین‌المللی صورت نگرفته و عملاً وزنه‌برداران را مانند کودکی صغیر به حال خود رها کرده‌اند.
در شرایطی که رشته‌های مدال‌آور و بااهمیتی مثل وزنه‌برداری، کشتی و حتی ورزش‌های رزمی بارها در افزایش امید و انگیزه اجتماعی نقش آفریده‌اند و همیشه باعث میخ‌کوب شدن آحاد ملت پای تلویزیون شده‌اند، صداوسیما این بار در اقدامی غیرمنتظره عملاً دومین رشته مهم ورزش ایران در تاریخ المپیک را بایکوت رسانه‌ای کرده.
قطعاً کشتی و حتی تکواندو، کاراته یا هر رشته دیگری باید از آنتن شبکه‌های ورزش و ۳ سیما سهم مختص به خود را داشته باشند اما این که بالا رفتن پرچم ایران در خاک بحرین به شکل زنده پخش نشود و جدال بین ۲ کشتی‌گیر اروپایی با گزارش اختصاصی روی آنتن زنده مملکت برود، چیزی جز کج‌سلیقگی و زوال حرفه‌ای‌گری در سازمان نیست.
