Faraz PSGدر واقع فرق زیادی با خوندن رمان نداره، اونایی که این توصیه رو بهت کردن هم از این جهت بوده که بتونی بیشتر با حال و هوای اون نمایشنامه ارتباط برقرار کنی، وگرنه شما نمایشنامه های شکسپیر رو با اون حجم زیاد نمیتونی بدون وقفه بخونی.
ولی موردی که هست، نمایشنامه معمولا شخصیت های بیشتری نسبت به رمان داره و حتی الامکان بهتره که یه کاغذ یادداشت همراه خودت داشته باشی که تعریف هر شخصیت رو در اون بنویسی که بعدا یادت نره و اسما رو قاتی نکنی. اگر هم تا حالا نمایشنامه نخوندی، حتما یکی/دو اثر اول رو از بین نمایشنامه های سبک معاصر بیست/سی سال اخیر انتخاب کن. اگه از همون اول بری نمایشنامه قرن هفدهمی بخونی، توو فضای داستان گم میشی و مسیر داستان از دستت میره، اونوقت از نمایشنامه هم کلا زده میشی.
