معرفی کوتاه علی دایی
علی دایی فوتبالیست شناخته شده دنیای فوتبال است که در سال 1969 (1348) به دنیا آمده و در حال حاضر 53 ساله است. علی دایی که عضو تالار مشاهیر فوتبال آسیا هم هست، بازیکن اسبق پرسپولیس، بایرن مونیخ و هرتابرلین به حساب می‌رود و کسب عناوین قهرمانی متعدد از جمله بوندسلیگا، لیگ برتر و جام حذفی ایران در کارنامه‌اش دیده می‌شود. علی دایی در حال حاضر فعالیت ورزشی ندارد و مشغول به مدیریت کسب و کارهای شخصی خود از جمله شرکت پوشاک ورزشی دایی است. دایی که از تحصیل کردگان دنیای فوتبال کشور به حساب می‌رود، از کارفرینان و تجارت پیشگان کشوری هم هست.
اختصاصی طرفداری علی دایی از جمله اسطوره‌های پرسپولیس و تیم ملی ایران به شمار می‌رود و سال‌های طولانی رکورددار گلزنی در رده ملی به شمار می‌رفت تا کریس رونالدو رکورد او را جابجا کرد. در جدول زیر، مروری سریع بر اطلاعات کلی علی دایی کرده‌ایم که مشاهده می‌کنید.
مشخصات کامل علی دایی
|
نام کامل
|
علی دایی
|
|
معروف به
|
شهریار
|
|
تاریخ تولد
|
21 مارس 1969 ( 1 فروردین 1348)
|
|
محل تولد
|
اردبیل، ایران
|
|
پست در فوتبال
|
مهاجم نوک
|
|
قد
|
192 سانتی متر
|
|
وضعیت تاهل
|
متاهل و دارای 2 فرزند دختر
|
|
مهم‌ترین عناوین و افتخارات
|
- قهرمانی بوندسلیگا با بایرن مونیخ (99-1998)
-
قهرمانی لیگ ایران با پرسپولیس و سایپا (96-1995 و 07-2006)
-
نایب قهرمانی چمپیونزلیگ (99-1998)
-
بهترین بازیکن سال آسیا (1999)
|
|
شبکه‌های اجتماعی
|
اینستاگرام alidaei
|
|
حواشی و اخبار مهم
|
|
کودکی، زندگی شخصی و ورود علی دایی به فوتبال
علی دایی در واقع در 14 بهمن 1348 متولد شده، ولی به دلیل اینکه یک سال زودتر راهی مدرسه بشود، همانند خیلی از کودکان ایران در دهه‌های گذشته، شناسنامه‌اش را زودتر گرفتند تا نیمه اولی شود! او در خانواده‌ای ترک زبان در شهر اردبیل که پدرش راننده کامیون و مادرش خانه‌دار بود، بزرگ شد. علی را در همان دوران کودکی شهریار صدا می‌زدند و این اسم با او بزرگ شد و همراهش ماند تا امروزه هم از او به عنوان شهریار فوتبال ایران یاد شود.
دایی قبل از آنکه وارد فوتبال شود و خود را بدل به شاید بزرگترین فوتبالیست تاریخ ایران بکند، در سایر مراحل زندگی هم مدارج ترقی را به خوبی پشت سر گذاشته بود. شاید به ندرت بتوان فوتبالیستی را پیدا کرد که در دانشگاه شریف درس خوانده و دوران خدمت سربازی را تمام و کمال و بدون رانت و امتیازات دولتی پشت سر گذاشته باشد، ولی علی دایی از این قائده مستثنی است.
شهریار در اولین تلاش به دلیل مشغولیتش به فوتبال، برای رسیدن به یکی از صندلی‌های مهندسی عمران دانشگاه شریف ناکام ماند، ولی در دومین سعی توانست به عنوان دانشجوی رشته مهندسی متالورژی این دانشگاه پذیرفته شود. علاوه بر این، دایی فوق لیسانس تربیت بدنی و دکترای جامعه شناسی ورزشی هم دارد.
علی دایی 2 بار ازدواج کرده که اولین آن‌ها در سال 1381 مربوط به وصلتش با دختری به نام مریم از اقوام دور خانوادگی بود که حاصل آن دختری به نام دنیز است، ولی بعد از چند سال به طلاق انجامید. دنیز سال‌ها است در کنار مادر و به دور از پدر، ساکن آمریکا است و تنها زمانی که علی به ینگه دنیا می‌رود همدیگر را ملاقات می‌کنند.
عکس علی دایی به همراه همسر و دخترش نورا
شماره 10 یک بار دیگر در سال 1383 ازدواج کرد و این بار هم سراغ یکی از آشنایان خانوادگی به نام مونا فرخ آذری رفت. مادر همسر دوم و فعلی علی دایی اهل اردبیل و پدرش اهل تبریز است، ولی خود او بزرگ شده تهران است. همسر علی دایی که فارغ التحصیل صنایع غذایی است، هشت سال از او کوچک‌تر است و در حال حاضر مدیریت یک گالری جواهرات را به عهده دارد. به گفته دایی این دو در یک مهمانی خانوادگی اولین بار همدیگر را دیده بودند و 3 ماه بعد از عقد، مراسم ازدواج خود را در سال 1384، برگزار کردند و مهریه همسر دایی آب تعیین شده است.
علی دایی به همراه دخترش نورا دایی
حاصل ازدواج دوم آقای گل هم یک دختر به نام نورا است که در سال 1388 به دنیا آمده و الان 13 ساله است. دایی در یکی از مصاحبه‌های اخیرش گفت دخترش نورا علاقه بسیاری به گروه‌های کی-پاپ (پاپ کره‌ای) دارد و برای همین شروع به یادگیری زبان کره‌ای هم کرده است.
دایی ساکن محله نیاوران تهران است و در حال حاضر مدیر چندین شرکت بزرگ، فروشگاه، کارخانه تولیدی پوشاک ورزشی و عضو اتاق بازرگانی تهران هم هست. شماره 10 در کنار پوشاک ورزشی در ساختمان‌سازی نیز مشغول است و برج‌هایی در شمال تهران احداث کرده است.
علی دایی ید طولانی در امور خیریه هم دارد و بیشتر فعالیت‌های خیرخوانه‌اش را در شهر زادگاهش، اردبیل انجام داده و از این رو برای مردم این شهر بی‌نهایت محبوب است و وارد هر مغازه‌ای که در این شهر بشوید، حتما تصویری از آقا دایی در آن خواهید دید. علی در شهرک گلستان شهر زادگاهش یک مدرسه در مقطع متوسطه (هنرستان کار و دانش) به نام ابوالفضل دایی (پدرش) و چند مدرسه دیگر ساخته است و از خیرین مدرسه ساز اردبیل شناخته می‌شود.
دوران ابتدایی فوتبال علی دایی
علی دایی وقتی 18 ساله بود اولین قدم‌هایش در دنیای فوتبال را برداشت و به عضویت تیم استقلال اردبیل درآمد و 2 سال در این تیم توپ زد تا در ادامه برای یک سال، راهی تیم تاکسیرانی شود. تیم تاکسیرانی هم داستان جالبی دارد. شخصی به نام حاج مهدی تفرشی که از عشاق فوتبال بود، برای کمک به گذران زندگی فوتبالیست‌های دهه 50 و 60، آن‌ها را پشت رُل تاکسی می‌نشاند و در نهایت علاقه‌اش به فوتبال سبب تاسیس تیمی به نام تاکسیرانی شد. این تیم در ادامه سراغ برخی فوتبالیست‌های وقت از جمله رضا صادقی و علی دایی رفت. پرویز مظلومی هم در قبال یک تاکسی نارنجی که در اختیارش گذاشته بودند، وعده داد هدایت تاکسیرانی در دسته دوم باشگاه‌های تهران را به عهده بگیرد. مظلومی آن زمان همچنان در استقلال توپ می‌زد، ولی برای درآمد بیشتر قبول مسئولیت کرد.
دایی آن زمان دانشجوی متالورژی دانشگاه شریف بود و در تیم دانشگاه فوتبال هم بازی می‌کرد و کم کم شهرتش در فوتبال تهران داشت بیشتر و بیشتر می‌شد. شنیده می‌شد که این جوان اردبیلی سلطان سرزنی است و پشتکار بی‌نظیری دارد و در کارش بسیار جدی است. در جریان دیداری دوستانه بین تاکسیرانی و دانشگاه شریف، مظلومی دایی را دید و پسندید و بعد از کلی تلاش برای قانع کردن دانشجوی شهرستانی که سر سازگاری با زندگی در تهران نداشت، او را با حقوق 120 هزار تومان بازیکن تاکسیرانی کرد. علی که همواره در دوران فوتبالش اهل باج دادن به کسی نبود، در همان روز اول تمرین در تاکسیرانی دعوایش گرفت و تمرین را ترک کرد و با هزار زحمت دوباره به تیم بازگشت. از همان جا بود که کم کم فوتبال برای علی دایی جنبه پررنگ‌تری گرفت و بعد از آقای گلی در دسته دوم تهران و البته انحلال تلخ تاکسیرانی، راهی بانک تجارت شد.
علی دایی آقای گل جهان
دوران ورزش حرفه‌ای علی دایی
علی دایی با آنکه دیر وارد دنیای فوتبال حرفه‌ای شد، خیلی زود تاثیر بالای خود در زمین‌های چمن را نشان داد و به هر تیمی که می‌رفت می‌توانست با تکیه بر پشتکار بالا و قدرت سرزنی مثال زدنی، به چهره محبوب کادر فنی و طرفداران تیم بدل شود. در ادامه و به شکل مفصل، به بررسی دوران فوتبال حرفه‌ای شهریار در سطح باشگاهی و ملی خواهیم پرداخت.
علی دایی در رده باشگاهی
هدایت تیم بانک تجارت در آن زمان را مرحوم ناصر حجازی به عهده داشت و آوازه دایی به گوش او هم رسیده بود. دایی بعد از 4 سال حضور در بانک تجارت و ثبت حدود 50 گل در 75 بازی، راهی پرسپولیس شده و همان سال اول به پیراهن تیم ملی هم رسید. او در طی فقط چند سال، از تیم دانشگاه شریف به عضویت تیم ملی ایران درآمده بود. مظلومی در یکی از مصاحبه‌هایش با اشاره به آن روزها، این طور می‌گوید: «دایی هم باید یاد آن روزها باشد، اگر دایی، دایی شد به خاطر تلاش خودش و لطف خدا بود اما تاکسیرانی هم سهم زیادی در موفقیت او داشت. این یک اتفاق بزرگ در زندگی او بود که به تاکسیرانی آمد. آنجا خودش را به فوتبال ایران معرفی کرد. دایی حتما آن روزها را فراموش نمی‌کند.»
در جریان بازی‌های مقدماتی جام جهانی 1994 و زمانی که علی پروین سرمربی تیم ملی بود، در دقیقه 71 دیدار برابر عمان و در پی مصدومیت صمد مرفاوی، پروین از دایی می‌خواهد سریعا راهی زمین شود و به این ترتیب بود که علی اولین بازی‌اش برای ایران را هم خیلی زود انجام می‌دهد و یک توپ به تیر دروازه هم می‌کوبد.
علی دایی در اولین دوره حضورش در پرسپولیس طی سال‌های 1994 تا 1996، 38 بار برای این تیم به میدان رفت و 23 بار هم گلزنی کرد و بعد از درخشش در جام ملت‌های آسیای 1996، ولی دیری نپایید که مشتریان خارجی که متوجه شده بودند چه جواهر کمیابی در تیم سرخ پوش تهرانی توپ می‌زند، سراغش آمدند و این السد قطر بود که گوی سبقت را از سایرین ربود و با پرداخت مبلغ درخواستی پرسپولیس، شهریار را به دوحه برد.
دایی قرار نبود در قطر هم زیاد بماند و فقط یک سال بعد، در کنار کریم باقری، راهی آرمینیه بیله‌فلد آلمان شد تا به عنوان یکی از اولین بازیکنان تاریخ ایران، کشورمان را در بوندسلیگا نمایندگی کند. در پایان فصل 98-1997، بهترین و پرافتخارترین تیم آلمان به دنبال علی دایی آمد و او را با پرداخت 55/2 میلیون یورو به مونیخ برد. علی دایی در فصلی که بایرن مونیخ در همه جام‌های ممکن مدعی قهرمانی به شمار می‌رفت، عضوی از این تیم بود و علاوه بر فتح بوندسلیگا و جام حذفی آلمان، بعد از باخت ناباورانه مقابل منچستریونایتد در فینال به یادماندنی بارسلون، به عنوان نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا هم دست پیدا کرد.
با این حال، شماره 10 به دلیل حضور مستمر در تمرینات و بازی‌های تیم ملی ایران و عدم همخوانی تقویم قاره آسیا با اروپا، نتوانست خود را چندان با خواسته‌ها و شرایط مدیران بایرن مونیخ هماهنگ کند و زمان اندکی برای بازی به او می‌رسید که در نهایت بعد از 23 بازی و 6 گل، این تیم را قبل از پایان قرارداد سه ساله‌اش، در ازای 7/2 میلیون یورو به مقصد هرتابرلین ترک کرد.
علی دایی در بایرن مونیخ
بهترین دوران حضور دایی در اروپا در هرتابرلین رقم خورده است. او 3 فصل بین 1999 تا 2002 در این تیم توپ زد و خاطرات شیرینی برای طرفداران ایرانی رقم زد که همچنان از آن صحبت می‌شود.
در هرتابرلین بود که او در 21 سپتامبر 1999، اولین گل‌های خود در لیگ قهرمانان اروپا را در مرحله گروهی مسابقات مقابل چلسی زد تا تیمش 2 به یک برنده شود. در ادامه او در سن سیرو و در جریان تساوی یک یک با میلان قدرتمند هم گلزنی کرد تا تیمش با یک امتیاز ایتالیا را ترک کند. علی دایی در دوران حضورش در هرتابرلین از مهم‌ترین بازیکنان تیم به حساب می‌رفت و همچنان هم با احترام از او یاد می‌شود. دایی در هرتابرلین در 88 بازی، 12 گل به ثمر رساند.
علی دایی در هرتابرلین
دایی که حضور در تیم ملی را به حضور در باشگاهش ترجیح می‌داد، به دلیل سفرهای مکرر به آسیا در هرتابرلین هم به وفور جایگاه ثابت خود را از دست می‌داد و از سوی دیگر نمی‌توانست در تیم ملی به کیفیت گذشته اثرگذار باشد. او در اولین دوره‌ای که در سال 2001 به عنوان کاپیتان باید تیم ملی را به جام جهانی می‌رساند، ناموفق بود و در نهایت تصمیم گرفت به عنوان بازیکن آزاد، در 34 سالگی به آسیا بازگردد و راهی الشعب امارات شود. دایی یک فصل در امارات توپ زد و بعد از ثبت 11 گل در 21 بازی، برای همیشه به ایران بازگشت تا برای دوره دوم حضورش در پرسپولیس آماده شود.
علی دایی که خود را همیشه یک پرسپولیسی دانسته، یک بار دیگر پیراهن پرسپولیس را پوشید و در فصل 04-2003، علاوه بر رسیدن به عنوان قهرمانی لیگ برتر، با ثبت 16 گل، در 35 سالگی نشان داد دود همچنان از کنده بلند می‌شود و آقای گل لیگ را هم مال خود کرد.
علی دایی در ادامه برای صباباتری و ساپیا هم بازی کرد. او به همراه صباباتری به قهرمانی جام حذفی رسید و 23 گل هم برایشان زد و در ادامه در شرایطی که در سایپا مربی-بازیکن بود، یک بار دیگر عنوان قهرمانی لیگ برتر را به دست آورد و همان زمان و بعد از دیدار مقابل مس کرمان در 28 می 2007 بود که دایی از فوتبال اعلام بازنشستگی کرده و گفت می‌خواهد روی مربیگری تمرکز کند.
علی دایی در تیم ملی ایران
همان طور که بالاتر شرح آن رفت، علی دایی بازی‌اش برای تیم ملی را از سال 1994 و مقدماتی بازی‌های جام جهانی آغاز کرد و بی‌شک یکی از برترین بازیکنانی است که پیراهن ایران را به تن کرده‌اند. دایی وقتی در سال 1996، 29 گل در 38 بازی ملی به ثمر رساند، از دیدگاه فدراسیون تاریخ و آمار، به عنوان بهترین مهاجم دنیا در آن سال معرفی شد. چهار گل دایی مقابل کره جنوبی در جام ملت‌های آسیا در همان سال به ثمر رسیدند.
در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1998، دایی همچنان در اوج بود و موفق شد در 17 بازی، 9 گل برای ایران بزند و در کنار این، پاس گل تاریخی برای خداداد عزیزی در مصاف حیاتی مقابل استرالیا در ملبورن را هم ارسال کرد. دایی تا آن موقع، در 52 بازی ملی، 38 گل به ثمر رسانده بود. در جریان مسابقات جام جهانی 1998 هم دایی با وجود آنکه گلی نزد، پایه گذار گل تاریخی مهدی مهدوی‌کیا به آمریکا بود تا 2 پاس گل فوق العاده پراهمیت فوتبال ایران به نام شهریار زده شود.
در 28 نوامبر 2003 بود که در جریان مسابقات مقدماتی جام ملت های آسیا، علی دایی 85 اُمین گل ملی خود را در دیدار مقابل لبنان به ثمر رساند تا از رکورد گل‌های ملی فرانس پوشکاش عبور کرده و رکورددار گلزنی در دنیا در رده ملی باشد. او در دیدار برابر لائوس در سال 2004، چهار گل زد تا به 102 گل ملی برسد و اولین فوتبالیست تاریخ شود که تعداد گل‌های ملی خود را 3 رقمی کرده است.
علی دایی در تیم ملی ایران
دومین جام جهانی عمر شهریار در میان انتقادات تمام نشدنی رسانه‌ها و نشریات در خصوص افت عملکرد و سن بالای دایی، به تلخی سپری شد تا دوران پرافتخار حضور او در تیم ملی، با 109 گل در 149 بازی ملی به پایان برسد. دایی برای مدت بیش از 18 سال عنوان آقای گل فوتبال جهان را یدک می‌کشید تا اینکه فوق ستاره‌ای به نام کریستیانو رونالدو در سپتامبر 2021، از تعداد گل‌های دایی عبور کرده و به صدر لیست تکیه زد. آقای گل بعد از شکسته شدن رکوردش، با احترام از سی‌آرسون یاد کرده و نوشت: «مفتخرم که این دستاورد بزرگ به رونالدو تعلق خواهد داشت.»
دایی بعد از بازنشستگی رسمی هم به فوتبال ادامه داد و به عنوان کاپیتان تیم دانشگاه آزاد راهی مسابقات جهانی بین دانشگاهی در سال 2007 شد و با هت تریکی در فینال برابر نماینده کرواسی به ثمر رساند، تیمش را به قهرمانی رسانده و به مدال طلا رسید.
