با اینکه نقد و انتقاد و همینطور تمجید از این سریال زیاد هست.
اما بازی پدرو پاسکال تو قسمت ششم و هفتم واقعا معرکه هست. اینکه یه مرد با اینکه هر چقدرم قدرت داشته باشه بازم میتونه شکننده باشه. تمام سختی ها و شکست های زندگی قشنگ با تک تک میمیک صورتش و تن صداش و حرکاتش نشون میده.
شکننده بودن یه مرد حتی اگه قوی و قلدرم هم باشه به بهترین شکل ممکن پدرو پاسکال تو نقش جول ایفا کرده واقعا دمش گرم.
به شخصه محو بازیش شدم و حتی احساساتی شدم با تک تک سکانس هاش.
من از سبک فیلمای زامبی بشدت متنفرم اما بازی پاسکال باعث شد این سریال خیلی جدی دنبال کنم.
