نحسی روز ۱۳ فروردین در میان ایرانیان و بیرون رفتن مردم از خانه‌ها ریشه در کشتار تاریخی ایرانیان داشته است.مردم ایران به دلیل سالروز کشتار ایرانیان به دست یهودیان از خانه ها بیرون می روند تا این نحسی را از خود به دور کنند.
به گزارش گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، به مناسبت روز سیزدهم فرودین، فقط روز طبیعت نیست. این روز که ایرانیان سالاهاست آن را جشن می‌گیرند در تاریخ روز تلخی برای ما ایرانیان محسوب می‌شود. این تلخی هم به جنایت یهودیان افراطی در قرنها پیش علیه ایرانیان بازمی‌گردد.
سایت مشرق در این باره نوشته است: جشن «پوریم» یکی از سنت‌های قدیمی قوم یهود است که در دهه‌های اخیر و پس از تشکیل رژیم جعلی اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی، رنگ و بوی متفاوتی به خود گرفته است. این به اصطلاح جشن که همزمان با سیزدهمین روز از سال جدید خورشیدی برگزار می‌شود، در حقیقت جشن و پایکوبی بر خون ده‌ها هزار نفر از مردم ایران است که با توطئه و دسیسه دو یهودی نفوذی در دربار خشایارشاه کشته شدند.
در کتاب عهد عتیق درباره این داستان آمده است: «شاه ایران زمین که در پایان جشن ۱۸۰ روزه از باده نوشی بدمست شده بود، در هنگام بدمستی، شهبانو “وشتی” را می‌طلبد تا او را به اغیار بنمایاند. ملکه از این دستور گستاخانه شاه سر باز می‌زند و شاه خشمگین، او را از شهبانویی ساقط می‌کند و او را به دست جلاد می سپارد.
یهودیان که در سراسر ایران، نفوذ فراوان داشتند، جسارت‌شان به جایی رسیده بود که از دادن مالیات و خراج استنکاف می‌کردند و این استنکاف موجب شده بود که «هامان» صدراعظم خشایارشاه علیه آنان بشورد و آنان را در تنگنا قرار دهد و یا حتی دستور قتل برخی از آنان را صادر کند، البته یهودیان در برخی کتاب‌های خود می‌گویند: “مردخای” که پیشوای دینی یهودیان در عصر خشایارشاه بوده، وقتی حاضر به تعظیم در مقابل هامان نمی‌شود، او و اتباعش مورد غضب‌هامان قرار گرفته و تهدید به مرگ می‌شوند.
یهودیان که به صورت غیررسمی در دربار شاه نفوذ داشتند، چاره می‌اندیشند و از این فرصت استفاده کرده و دخترکی یهودی به نام «اِستِر» را به عنوان ملکه و شهبانوی کشور به پادشاه معرفی می‌کنند و به او نیز توصیه می کنند که یهودی بودن خود را پنهان کند.
فاحشه‌گری حلال در یهودیت
در سال ۲۰۱۰ یک خاخام یهودی در اسرائیل با اشاره به واقعه پوریم و استر، اعلام کرد جاسوسان زن سازمان موساد مجاز به انجام هر گونه عمل جنسی با دشمنان برای انجام ماموریت خود هستند؛ همانگونه که استر هویت یهودی خود را پنهان کرد و با یک دشمن ایرانی یعنی اخشورش (خشایارشاه) ازدواج کرد و با این کار ملت یهود را نجات داد.
این مورد یکی از موفق‌ترین عملیات نفوذ زنان جاسوس یهودی در میان مقامات کشور‌های دیگر به شمار می‌رود که با استفاده از زیبایی ظاهر و به خدمت گرفتن جذابیت‌های جنسی، توطئه‌های قوم یهود را اجرا کردند و می‌کنند.
شاه سست عنصر نیز وقتی زیبایی او را می‌بیند، شیفته او شده و او را به عنوان ملکه تمام ایرانیان برمی گزیند، بدون آنکه بداند او یهودی است و یا برادرزاده «مردخای» رهبر مذهبی یهودیان ایران است. اِستِر ملکه ایران می‌شود و با نقشه‌های «مردخای» عموی خود، صدراعظم خشایارشاه یعنی هامان را از تخت صدر اعظمی به زیر کشیده و بر دار می‌کند و به همراه ۱۰ پسرش به مرگ محکوم می‌کند.
یهودیان حاکم بلامنازع دربار هخامنشی می‌شوند و البته آنان در برخی کتب خود آورده‌اند که هامان در نزد مردخای توبه کرده است که تواریخ دیگر گواهی قتل وی توسط یهودیان را می‌دهند. یهودیان، چون بر بلاد ایران حاکم شدند، از پادشاه، سه روز مهلت خواستند تا مخالفان پارسی و ایرانی یهودیان را بکشند و در این سه روز، بیش از ۷۷ هزار ایرانی توسط یهودیان قتل عام شدند و در برخی نقل‌ها، این تعداد تا ۵۰۰ هزار نفر نیز عنوان شده است.
از آن زمان تا کنون، این روز به عنوان “عید یهودیان” زنده نگاه داشته شده و هر سال یهودیان سراسر جهان در این روز مراسم مختلفی از قبیل: روزه گرفتن، برپایی جشن و پایکوبی، نوشیدن شراب و افراط در مستی، دادن هدیه به یکدیگر و … گرامی می‌دارند.
واقعه تاریخی؛ هولوکاست ایرانیان به دست یهودیان
در زمان خشایارشاه، یهودیان جزء اقلیت‌های مذهبی ایران بودند و همواره سعی در نفوذ در دربار شاه ایران داشتند. هامان صدراعظم خشایارشاه بدلیل نافرمانی یهودیان از دستورات و قوانین پادشاهی، از عدم پرداخت مالیات و سرپیچی از فرمان پادشاه این قوم ابراز نگرانی می‌کند و پادشاه را در جریان توطئه‌های یهودیان قرار می‌دهد و از پادشاه می‌خواهد تا پیش از آنکه این قوم علیه تاج و تخت شاه اقدامی کنند، با توطئه این قوم مقابله کند.
مردخای رهبر یهودیان آن زمان ایران سرانجام با دسیسه‌های فراوان و فرستادن یکی از دختران یهودی به دربار، او را جانشین شهبانوی ایران که به جرم سرپیچی از دستور گستاخانه خشایارشاه برای نمایان کردن زیبایی‌های خود برای حاضرین در دربار شاه برکنار شده بود، می‌کند.
با ورود “استر” دخترک جوان زیباروی یهودی به دربار، مردخای به راحتی نقشه‌های شوم خود را بوسیله استر و اغوای شاه ایران اجرا می‌کند. هامان نیز شاه را از توطئه مردخای آگاه می‌سازد و پادشاه دستور بر دار کردن مردخای را صادر می‌کند. اما استر که به شدت بر روی شاه سست عنصر تسلط یافته بود، با خائن جلوه دادن هامان و اینکه وی توطئه کشتن شاه را در سر دارد، هامان را بر دار می‌کنند.
توطئه استر و مردخای با کشتن هامان پایان نمی‌پذیرد و آن‌ها حکم قتل هر ۱۰ پسر هامان را نیز از پادشاه ایران می‌گیرند و در قدم بعدی ۱۰ پسر هامان نیز کشته می‌شوند.
اوج دشمنی یهودیان با ایرانیان پس از کشتن هامان و ۱۰ پسرش آنجا بیشتر آشکار می‌شود که استر و مردخای با کشته شدن پسران هامان نیز راضی نشده و اجساد آن‌ها را در شهر بر دار می‌کنند تا میان ایرانیان رعب و وحشت ایجاد کرده و ناگفته سرنوشت دشمنان و مخالفان یهودیان را به نمایش بگذارند.
هامان به جز این ۱۰ پسر، یک فرزند دختر نیز داشت که پیش از کشته شدن، خود کشی می‌کند.
کشتار نیمی از جمعیت ایران
پس از کشتن هامان، یهودیان مهاجر ساکن در ایران که اینک در دربار نیز راه یافته بودند، به هجوم به شهر‌های ایران، دست به قتل عام گسترده ایرانیان می‌زنند. در ۱۲۷ استان ایران آن زمان، طی دو روز بیش از ۷۷ هزار ایرانی – و به روایتی دیگر ۵۰۰ هزار نفر – کشته می‌شوند.
در کتب مربوط به یهودیان از جمله کتاب استر، یهودیان به کشتار ۸۰ هزار ایرانی اعتراف می‌کنند، اما محققان مستقل این رقم را تا ۵۰۰ هزار نفر ذکر کرده اند.
در آن زمان ایران نزدیک به ۸۰۰ هزار نفر جمعیت داشته و با احتساب ۵۰۰ هزار نفر، بیش از نیمی از جمعیت آن روز ایران به دست یهودیان قتل عام می‌شوند.
یهودیان با حمله به خانه‌های ایرانیان، مردان، زنان و کودکان را به قتل رسانده و بنا بر برخی از متون موجود اموال آن‌ها را نیز غارت می‌کنند. اما یهودیان در متون خود تنها به قتل عام ایرانیان اعتراف کرده و هرگونه غارت اموال آنان را تکذیب می‌کنند و آن را از افتخارات خود می‌دانند…؟!
ارتباط پوریم با سیزده فروردین ایرانیان
گفته می‌شود این کشتار در روز‌های ۱۳ و ۱۴ ماه آدار اولین ماه سال جدید انجام می‌شود و روز دوم کشتار به اصرار استر به خشایارشاه برای از بین بردن دشمنان قوم یهود ادامه پیدا می‌کند. براساس متون تاریخی، نحسی روز ۱۳ فروردین در میان ایرانیان و بیرون رفتن مردم از خانه‌ها ریشه در کشتار تاریخی ایرانیان داشته است.
در تقویم یهودیان دو ماه آدار اول و دوم در تقویم عبری وجود دارد که ماه آدار دوم آن مصادف با اسفند ماه و فروردین ماه خورشیدی است.
پس از این قتل عام ایرانیان، یهودیان جشن و پایکوبی بر پا کرده و به شکرانه غلبه بر ایرانیان و ریختن خون دشمنان قوم یهود، آن را عید اعلام کرده و روزه می‌گیرند. مردخای از آن زمان به پیامبر این قوم و استر – دخترک فاسد یهودی که با تکیه بر این حربه به دربار شاه راه یافته بود – نیز به شخصیتی مقدس که مورد لطف خداوند است تبدیل می‌شوند. استر پس از آن کتابی می‌نویسد که تمام این وقایع را لطف و رحمت الهی و با اراده خداوندی توصیف می‌کند. این کتاب اکنون به کتاب مقدس یهودیان تبدیل شده است.
