تیم ملی آمریکا همیشه یکی از پایه‌ها و مدعیان اصلی برای قهرمانی در جام جهانی بوده است. مدافع عنوان قهرمانی همیشه یکی از بخت‌های اصلی برای قهرمانی است. اما اخیراً مصدومیت‌های بی‌پایان و جابه‌جایی ثابت بازیکنان باعث ایجاد شک و ابهاماتی شده است. ترکیب اصلی ولاتکو آندونوفسکی سرمربی ایالات متحده در روز شنبه در برابر ویتنام برای اولین بازی این تیم نمونه‌ای از این موضوع بود. در اکثر سناریوها، تعداد شگفتی‌ها به‌عنوان خطری برای شروع یک تورنمنت بزرگ تلقی می‌شود، اما این موضوع برای ایالات متحده صدق نمی‌کرد. آنها با نتیجه 3-0 بر تیم کم نام و نشان ویتنام که اولین حضور خود را در این مسابقات تجربه می‌کردند، پیروز شدند. سوفیا اسمیت فوروارد آمریکایی با دو گل در نیمه اول درخشان ظاهر شد. اولین گل او در دقیقه 14 زمانی به ثمر رسید که لیندزی هوران، هافبک تهاجمی آمریکایی، الکس مورگان را برای حرکت Flick on پیدا کرد. (Flick on: به حرکتی گفته می‌شود که در آن بازیکن مهاجم هنگامی که توپ در حال حرکت از کنار او می‌گذرد بدون اینکه توپ را کنترل کند، با استفاده از سر یا پا به توپ در حال حرکت ضربه می‌زند.)
این همان حرکت هماهنگ شده‌ای بود که آندونوفسکی قبل بازی به آن اشاره می‌کرد و از تیمش می‌خواست در بازی افتتاحیه ببیند تا سیستم دفاعی فوق‌العاده ویتنام را شکست دهد. یک ترکیب پنج دفاعی که گاهی به یک خط 6 دفاعه تبدیل می‌شد. اسمیت دوباره در وقت‌های تلف شده نیمه اول از روی یک ضربه کرنر کوتاه گل‌زنی کرد. او همچنین در نیمه دوم یک پاس گل به هوران داد.
ترینیتی رادمن به‌جای مالوری سوانسون مصدوم، از ابتدا بازی کرد و جای خالی مالوری را به‌خوبی پر کرد. اما بزرگ‌ترین شگفتی این مسابقه برای ایالات متحده آمریکا، بازی‌کردن ساوانا دملو به‌جای رز لاول مصدوم بود. رز لاول به دلیل آسیب‌دیدگی در زانو، نمی‌توانست تیم ملی آمریکا را در مسابقات جام جهانی همراهی کند. برای همین آندونوفسکی ترجیح داد ساوانا دملو به‌جای رز لاول مصدوم استفاده کند.
جولی ارتز که با بازگشت شگفت‌انگیزش قرار بود مشکلات خط میانی تیم را حل کند، اما کاپیتان بکی ساوربرون به دلیل آسیب دیدگی از ناحیه پا، باعث شد مشکل جدی در دفاع آندونوفسکی پیش بیاید. او جولی ارتز را به‌عنوان پست مدافع در تیم بازی داد، تا مشکلات دفاعش را حل کند. ارتز قابلیت بازی در پست مدافع میانی را دارد، اما به‌مدت شش سال است که به طور مداوم در پست دفاع میانی بازی نکرده است. ارتز تا همین چهار سال پیش، یکی از بهترین بازیکنان جهان در پست هافبک دفاعی بود. اما به دلیل افت و مصدومیت‌ها باعث شد، تا ارتز به مدت ۱۸ ماه از تیم ملی دور باشد. پس از بازگشت به تیم ملی، ارتز دقایق کمتری نسبت به آنچه که از ابتدا برنامه‌ریزی شده بود بازی می‌کرد. اما به دلیل مصدومیت ساوربرون، تمام برنامه‌ها عوض شد. روز شنبه، ارتز در کنار ستاره نوظهور نائومی گیرما به‌عنوان مدافع میانی بازی کرد.
بااین‌حال این دو مدافع اصلاً کار چندان سختی نداشتند. زیرا ویتنامی‌ها موفق به ثبت یک شوت در این مسابقه نشدند. این یک عملکرد خوب و روحیه‌بخش برای آمریکایی‌ها بود، تا خودشون رو برای بازی گروهی تعیین کننده روز پنجشنبه با هلند آماده کنند. یک بازی حساس و انتقامی برای تقابل دوباره دو فینالیست جام جهانی ۲۰۱۹.
