هفته ۷ام لیگ برتر فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۷
لیورپول - بولتون
۳۰ سپتامبر ۲۰۰۶
من خیلی دوست دارم که راجع به لیورپول بگم و بشنوم یا حتی بنویسم. با خودم نشستم و فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که چرا که نه! این گوی و این میدان! البته نمیدونم چرا برای اولین آیتم، این بازی به ذهنم خطور کرد. شاید به خاطر اینه که اون سالها خیلی دوست داشتم لیورپول قهرمان باشه ولی شروع لیورپول با رافا بنیتز به جز یکی و دو فصل به بدترین شکل انجام میشد. مخصوصا لیورپول اون سالی که تو این مطلب بهش اشاره دارم، خیلی در خط حمله زهردار نبود و معمولا هافبک ها و مدافعین تیم جور خط حمله رو میکشیدن. البته که پیتر کراوچ خوب بود ولی مهاجم عالی در حد درجه یک نبود یا اصلا به تنهایی کارساز نبود. بنابراین لیورپول اون سال به شدت از نبود یک مهاجم نوک شش دانگ ضربه خورد. کریگ بلیمی چیز خاصی نداشت. بلیمی کلا نوک معمولی بود و بازیهاش بگیر و نگیر داشت و لوئیس گارسیا و رابی فاولر اون مهاجمان زهردار سابق نبودن و پیتر کراوچ بلند قامت با اینکه آماده بود ولی سرعت کافی نداشت و بازیکن ۹۰ دقیقه‌ای نبود. تنها دریک کویت معرکه بود که البته وینگر بود. همه اینها باعث شد که فصل بعد پای فرناندو تورس به لیورپول باز بشه.
بنابراین خیلی رو موضوع فکر کردم. همین که چنتا مورد اول به ذهنم رسید گفتم این بازی رو نشون کنم. خاطرات درخشان رو نگه دارم واسه مناسبتها و موقعیتهای خاص.
فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۷ بود. تازه مدرسه ها باز شده بود، تب فوتبال در اروپا هم که مثل همیشه داغ بود، مخصوصا اینکه در دبیرستانها بگو و مگو زیاد بود و ما لیورپولیها هم اون زمون مابین خیل عظیمی از طرفداران شیاطین سرخ و توپچیها و همچنین چلسی تازه به اوج رسیده احاطه شده بودیم. بولتون سم آلاردایس اون زمون یکی از تیمهای اسم و رسم دار لیگ انگلیس محسوب میشد. مخصوصا اینکه سال بعدش آندرانیک تیموریان هم در این تیم بازی میکرد. هفته ۷ام لیگ بود. لیورپول رافا بنیتز با ۳ برد، ۱ تساوی و ۲ باخت آنچنان هم وضعیت جالبی نداشت مخصوصا اینکه اون ۲ باخت در ۲ هفته پیاپی در مقابل اورتون و چلسی شکل گرفته بود. البته لیورپول در ۲ بازی آخرش ۲ برد پیاپی مقابل نیوکاسل و تاتنهام داشت و یک برد هم مقابل گالاتاسرای در چمپیونز لیگ داشت که همه رو امیدوار کرده بود که لیورپول در این بازی شانس بیشتری داره. و حالا لیورپول میهمان بولتون بود. یادمه این بازی از شبکه ۳ پخش میشد و گزارشگر بازی هم اتفاقا عادل فردوسی پور بود. این بازی خیلی حرف و حدیث داشت. متاسفانه هر چی اینترنت رو زیر و رو کردم نتونستم فیلم مناسبی از بازی پیدا کنم، فقط چنتا کلیپ کم کیفیت گیرم اومد.
چینش رافا بنیتز در این بازی مقداری عجیب بود. اول اینکه برای زوج خط دفاعی جیمی کراگر، سامی هیپیای مسن رو به دنی اگر جوان و سرحال ترجیح داده بود. ثانیا پیتر کراوچ آماده ترین مهاجم اون سال لیورپول بود ولی کریگ بلیمی رو به جاش فیکس کرده بود. بولتون هم در خط حمله حاج دیوف و آنلکا رو در اختیار داشت. لیورپول در این بازی زمین و زمان در اختیارش بود و سر تا پا حمله بود. ژابی آلونسو حتی یک توپ رو به تیرک حریف کوبید.
اولین اتفاق عجیب رخ داد. کله بازیکن لیورپول یعنی دریک کویت منفجر شد! یه زخم ۵ سانتی از ناحیه سر! این اتفاق زمانی رخ داد که بازی صفر صفر دنبال میشد. در واقع بازیکن سنگالی بولتون به نام عبدالله فایه (Abdoulaye Faye) با آرنج خودش سر کویت نگون بخت را خونین و مالین کرد. یادمه داور به دریک کویت گفت که بره بیرون و مشکل خونریزی رو حل کنه و کویت هم با سرعت نور به سمت رختکن رفت و در حالی به زمین برگشت که پس کله‌اش همرنگ پیراهنش شده بود! داور هم خیلی اوکی بود با این قضیه بر خلاف این روزها! در ضمن این جناب عبدالله خان قبلش یه کارت زرد داشت و داور ترجیح داد که بهش کارت زرد دوم نده که بنیتز خیلی از این قضیه شاکی بود.
دقایقی بعد توپ در اختیار پپه رینا، گلر لیورپول قرار گرفت و شروع مجدد او بدل به کابوس لیورپولیها گشت. رینا یک متر مانده به خط محوطه جریمه، توپ رو در هوا رها کرد ولی خارج از محوطه شوت کرد که کمک داور این صحنه رو خطای هند خارج از محوطه جریمه‌ی گلر لیورپول تشخیص داد (!!).
فاجعه از همین جا آغاز شد چرا که همین خطای هند خارج از محوطه گلر (صرفا به زعم کمک داور) منجر به گل اول بولتون شد. این ضربه ایستگاهی با پاس ایوان کمپو و با شوت سرکش گَری اسپید، هافبک کهنه کار بولتون به گل تبدیل شد. (متاسفانه گری اسپید در سال ۲۰۱۱ به رحمت خدا رفت) البته واکنش رینا در این ضربه ایستگاهی هم کلی حرف و حدیث داشت چرا که مثل ضربات پنالتی برخلاف جهت توپ واکنش نشون داد! ولی اون صحنه شروع مجدد رینا مدام تکرار میشد و مدام اذیتم میکرد. بنیتز چند دقیقه از نیمه دوم گذشته بود که دریک کویت رو بیرون آورد و پیتر کراوچ رو به جاش آورد. ولی درست چندین ثانیه از این تعویض گذشته بود که شوک به تیم لیورپول وارد شد و ایوان کمپو گل دوم بولتون رو به ثمر رسوند تا لیورپول ۲ به ۰ نتیجه رو واگذار کنه. لیورپول در این بازی ۱۳ موقعیت گل و ۱۰ ضربه کرنر گیرش اومد ولی راه به جایی نبرد. ۲ صحنه مشکوک پنالتی رو کویت و پنانت وجود داشت که داور به اونها بی اعتنایی کرد. مخصوصا خطای پنالتی روی کویت. شک ندارم اگر وار وجود داشت خطای درک کویت گرفته میشد. یکی شوت هم جرارد داشت که گلر خیلی خوب واکنش نشون داد. در کل بولتون هم در اون مقطع به ضد حملات برق آسای خودش معروف بود. ولی آمار بولتون قابل قیاس با لیورپول نبود. ۳ شوت داشت با ۱ کرنر که ۳تاشم در چارچوب بود و ۲ تاش هم گل شد!
بعد این بازی هفته ۷ام بولتون به رنک دوم جدول صعود کرد و لیورپول به رتبه ۹ جدول سقوط کرد.
