the bossبخش مهمی داره سرالکس تو خاطراتش که نقلش بد نیس : فوتبال یعنی تماشاچی . هیچ هواداری برای دیدن صفر صفر بلیط نمی خرد و به استادیوم نمی آید . بله من به دهه هایی تعلق دارم که حق پخش نبود و درامد اصلی باشگاهها از همین بلیط فروشی ها بود .
مزخرفاتی در دهه ی هشتاد می شنیدیم بخصوص از ایتالیا که فوتبال نمایش نیست ! اگر نمایش می خواهید به سینما بروید ( در واقع جمله ی هلنیو هررا در دهه ی ۶۰ پدرخوانده ی کاتناچیو بود )
من در فوتبال طرفدار فلسفه ی دهه ۶۰ بلاگوتمن بنفیکا و جاک استاین سلتیک بودم . بلا گوتمن می گفت : مهم نیست چند گل بخوریم . می دانم که ما بیشتر گل می زتیم و می بریم .
بسیاری بازیها بود در متچستر در میانه های فصل که در اوج مصدومیت و محرومیت بودیم. می توانستم یک ترکیب دفاعی بچینم و با یک صفر صفر یا نهایت یک صفر بیرون بیایم . ولی آن موقع منچستریونایتد نبودیم !
بجایش تیم اکادمی مان را می گذاشتم و باخت های بدی بعضا در لیگ کاپ یا جام حذفی جلوی تیم هایی که به خونمان تشنه بودند می آوردند . برایم مهم نبود . این در واقع یک افت بزرگ برای آنها بود که با تیم اصلی شان جلوی یک مشت بازیکن ۱۷ تا ۱۸ ساله ۳ گل زده بودند ! این بازیکنان ربات نیستند و در انگلیس فشار بازی ها وحشتناک بالاست .
