طرفداری | پیروزی 1-0 چهارشنبه شب بایرن مونیخ به خاطر نناد بیلیکا سرمربی اونیون برلین که دستش را روی صورت لروی سانه گذاشت و او را هل داد، در یادها باقی خواهد ماند و بیلیکا درباره تخلف خود گفت: «این قابل‌قبول نیست».
اتفاقی که البته توماس توخل باید از رخ دادنش سپاس‌گزار باشد زیرا حواس‌ها از این واقعیت را پرت کرد که او نیز پیش از شروع بازی به صورت یک بازیکن سیلی زده بود، شاید حتی وحشیانه‌تر از برخورد بیلیکا با سانه!
توخل در کنفرانس خبری پیش از این بازی، لئون گورتسکا را «Luckenbusser» نامید. یک کلمه آلمانی به این معنی که گورتسکا کسی است که یک موقعیت خالی در ترکیب را می‌تواند به‌طور موقت پر کند. توخل این را گفت زیرا رافائل گریرو را جایگزین آلفونسو دیویس افت کرده در پست دفاع چپ کرده بود و این گفته او یعنی گورتسکا باید با گریرو در خط هافبک رقابت کند. (توضیح مترجم: بسیاری اظهار نظر توماس توخل را مصداق بی‌ارزش کردن جایگاه لئون گورتسکا در بایرن مونیخ دانسته‌اند)
در هر حال به سختی می‌توان این واقعیت که توخل از جدایی گورتسکا در پنجره نقل‌وانتقالات تابستانی آینده خوشحال خواهد شد را پنهان کرد. او بازیکنی مناسب با تفکرات این مربی نیست و کمبود زمان بازی او در هفته‌های آینده به یک معضل بزرگ برای توخل مقابل رسانه‌ها تبدیل خواهد شد. با این حال خطر بزرگ‌تری نیز بایرن مونیخ را تهدید می‌کند که موضوع گورتسکا می‌تواند حواس‌ها را از آن پرت کند! بایرن اگر مراقب نباشد، یکی از تاثیرگذارترین چهره‌ها و رهبر تعیین شده‌اش برای دوران پسا مانوئل نویر و توماس مولر را از دست خواهد دارد؛ یوسوا کیمیش.
قرارداد کیمیش در سال 2025 به پایان می‌رسد و در حالی که انتظار می‌رود قهرمانان آلمان برای حفظ چنین بازیکن با کیفیت و کاریزماتیکی در تیم‌شان، خود را به آب و آتش بزنند، هنوز حتی مذاکرات برای تمدید قرارداد نیز آغاز نشده است. موضوعی که البته می‌تواند تا حدی به تغییرات مدیریتی بایرن مونیخ از جمله حضور مکس ابرل در هیئت مدیره ربط داشته باشد. با این حال، عمق این ماجرا بیش‌تر از آنچه دیده می‌شود، است. روابط بین بازیکن و باشگاه در چند ماه گذشته به شکل قابل توجهی سرد شده است. اکنون حتی برخی افراد مسئول به‌طور جدی در حال بررسی امکان فروش بازیکنی هستند که تابستان گذشته، برای‌شان غیر قابل فروش بود. با این حال چگونه همه چیز به این نقطه رسید؟
سال 2021 و در میان شیوع ویروس کرونا، یک مقطع حساس بود. نشریه بیلد بدون رضایت یوسوا کیمیش فاش کرد که او درباره تزریق واکسن کرونا مردد است، ویروسی که بعدتر به آن مبتلا شد و ریه‌اش آسیب دید. البته او در نهایت این واکنس را تزریق و از موضع قبلی خود در قبال آن ابراز پشیمانی کرد اما خشم او از فاش شدن این موضوع، منجر به از هم پاشیدن کامل رابطه او و بیلد شد.
کیمیش دیگر برای مصاحبه‌ها در دسترس نبود و نقدهای منفی به عملکرد او نیز بیش‌تر شد. لوتار ماتئوس ستون نویس نشریه بیلد و کارشناس اسکای آلمان، تبدیل به منتقد اصلی این بازیکن شد و او را متهم کرد با رفتارهای تند خود، اعصاب هم‌تیمی‌هایش را خورد می‌کند. همچنین اینکه دیگر بازیکنان مجبور به پوشش دادن فضای خالی پشت سرش هستند و از طرفی مصاحبه نکردنش پس از شکست‌های حساس که باعث می‌شود این وظیفه بر عهده یکی دیگر قرار بگیرد، سبب بد نشان داده شدن دیگر بازیکنان می‌شود.
دیگر بازیکنان سابق بایرن نیز او را حتی بیش‌تر مورد آزاد قرار دارند. ماریو باسلر گفت که سبک بازی کیمیش، مزخرف است. دیتمار هامان او را به بی‌نضباطی در زمین متهم کرد. مارکوس بابل نیز زمانی گفت که احساس می‌کند کیمیش در همه جا حضور دارد اما آنجایی که باید، نیست.
ناکامی بایرن مونیخ در محافظت از یوسوا کیمیش
اینکه یک بازیکن بایرن مونیخ زیر تیغ انتقادات قرار بگیرد، امری طبیعی است و این باشگاه در موقعیت‌های مشابه از بازیکنش دفاع کرده اما اکنون در خصوص یوسوا کیمیش، پر سروصداترین باشگاه آلمان ساکت شده و هیچ تلاشی برای محافظت از او مقابل منتقدان، انجام نداده است. گویی که انگار کیمیش به عنوان یک هدف آزاد معرفی شده و هر کس می‌تواند بدون ترس از عواقب صحبت‌هایش، به او حمله کند.
یان کریستین دریسن و هربرت هاینر به عنوان مدیر عامل و رئیس فعلی بایرن مونیخ، فاقد جذبه و کاریزمای همتایان فوتبالی پیشین خود یعنی اولی هونس و کارل هاینتس رومنیگه هستند. از طرفی پس از اخراج یولیان ناگلزمان، اظهارات کیمیش در این‌باره که روایت مدیران درباره از دست رفتن کنترل رختکن توسط این مربی را تکذیب کرد، چندان برای‌شان خوشایند نبود.
یا همچنین انتقاد کیمیش از زمان‌بندی باشگاه برای اخراج اولیور کان و حسن صالح حمیدزیچ در آخرین هفته بوندسلیگای فصل پیش. در کنار مدیریت، صحبت‌های توماس توخل درباره لزوم جذب یک هافبک دفاعی نیز شرایط را برای کیمیش بدتر کرده زیرا نشان می‌دهد نسبت به استفاده از زوج گورتسکا-کیمیش تردید دارد و این باعث شده انتقادات از او در این پست بسیار بیش‌تر از گذشته شود.
آیا یوسوا کیمیش سزاوار این حجم از انتقادات است؟
البته کیمیش قبول دارد که این فصل در بهترین حالت خود نبوده اما با نگاهی به آمارها و همچنین عملکرد او می‌توان متوجه شده که انتقادات از او طی این مدت بیش از حد بوده است. تنها با نگاهی به آمار عملکردی او در بوندسلیگا، این گزاره ثابت می‌شود.
یوسوا کیمیش در فصل جاری
|
یوسوا کیمیش در فصل 20-2019
|
این نمودارها نشان می‌دهند عملکرد کیمیش نسبت به فصل 20-2019 که بایرن مونیخ موفق به کسب سه‌گانه تاریخی شد و همه اعتقاد داشتند که او بازیکنی فوق‌العادست، تفاوت زیادی ندارد. عملکرد او در بازپس‌گیری توپ و قطع توپ، بهتر شده است. البته داده‌های آماری او در ایجاد اختلال در حرکت بازیکنان حریف از طریق تکل، خطا و.. نیز کاهش یافته است.
ژائو پالینیا در فصل جاری
برتری ژائو پالینیا در برخی داده‌های آماری مربوط به دفاع، اشتیاق توماس توخل برای جذب او را توضیح می‌دهد اما طبق همین نمودارها مشخص است که کیمیش امکانات بسیار بیش‌تری می‌تواند در اختیار تیمش قرار دهد. او هنوز هم در رساندن توپ به مناطق خطرآفرین فوق‌العاده است و عملکردش در نگه داشتن توپ هنگام تحت فشار بودن، عالی است.
مقاومت یوسوا کیمیش مقابل فشارهای احتمالی بایرن مونیخ
یوسوا کیمیش متوجه ناکامی بایرن مونیخ در محافظت و حمایت از خودش شده، بنابراین خودش آماده است تا شرایط را بهبود ببخشد. با این حال یک منبع نزدیک به تیم به شرط ناشناس ماندن به اتلتیک اعلام کرده که کیمیش مقابل هر گونه فشاری در پنجره نقل‌وانتقالات تابستانی آینده که باعث شود تصمیمش برای جدایی یا تمدید قراردادش با بایرن را بگیرد، مقاومت خواهد کرد.
بیش‌تر بخوانید:
اگر بایرن مونیخ ارزش چنین بازیکنی را نداند، دیگر باشگاه‌های بزرگ مشکلی در برآورده کردن انتظارات کیمیش نخواهند داشت، به خصوص اگر بدون تمدید قراردادش تا پایان آن در بایرن بماند و سپس به صورت یک بازیکن آزاد در دسترس باشد. شرایطی مانند تونی کروس که از نظر مدیران وقت این باشگاه چندان تاثیرگذار تلقی نمی‌شد تا حقوق سالانه 12 میلیون یورویی دریافت کند و رفتاری به حدواندازه ارزشی که او داشت با او نشد.
