طرفداری | نحوه داوری در مسابقات بدنسازی و امتیازدهی در مسترالمپیا و آرنولد کلاسیک، بر اساس قوانین یکسانی انجام می شود که از سوی ifbb تعیین شده است.
مسابقات آرنولد کلاسیک 2024 به میزبانی کشور آمریکا در حال برگزاری است و هادی چوپان نیز در این دوره حضور دارد و با سامسون داودا رقابت می کند. چوپان در مسابقات مسترالمپیا 2023 در رده دوم ایستاد و درک لانسفورد به عنوان قهرمانی رسید اما سوالی که این روزها بیش از پیش مطرح می شود، نحوه امتیازدهی و تعیین قهرمان این مسابقات است. در این مطلب قصد داریم به طور مفصل این روند را برای شما توضیح دهیم.
نحوه امتیازدهی در بسیاری از مسابقات به خصوص مسترالمپیا و آرنولد کلاسیک براساس اعلام IFBB، بر اساس “پک کل” است؛ یعنی تعادل بین اندازه و تقارن عضلات بدنسازان مورد سنجش قرار می گیرد و به این مورد امتیاز کلی امتیاز داده می شود.
بدنسازی یک ورزش با داوری ذهنی در نظر گرفته می شود و طبیعی است دیدگاه هر داور با فرد دیگری متفاوت باشد، به همین دلیل سیستم امتیازدهی بر اساس میانگین ها تعیین می شود و در مورد آیتم های مختلفی امتیاز داده می شود. به طور معمول، هفت داور ورزشکاران را رتبه بندی می کنند.
خلاف دیدگاه بسیاری از مردم، کمترین امتیاز، در رده بالاتر قرار می گیرد. یعنی عدد پایین تر، بالاتر از رقبا قرار می گیرد و به عنوان قهرمانی می رسد. به طور مثال وقتی داوران فیگور عضلات پشت را مقایسه می کنند، بهترین شرکت کننده از دیدگاه آنها، امتیاز یک را می گیرد و به ترتیب امتیاز تمام فیگورها ثبت می شود و در هر مرحله، کسانی که امتیاز بالاتری گرفته اند، از دور رقابت ها کنار می روند.
در مرحله فینال، شش نفر برتر بر اساس جمع کل امتیاز، نفرات اول تا ششم را تشکیل می دهند و نفر اول کسی است که کمترین امتیاز را کسب کرده است. در ادامه سه معیار اصلی را می خوانید:
1.توده عضلانی
یکی از مهم ترین معیارها برای داوران، توده عضلانی است. یک بدنساز که در این مسابقات شرکت می کند، باید عضلات رشد یافته و با کیفیت داشته باشد. یعنی هیچ قسمتی از بدن او نباید مانند یک انسان عادی باشد و رشد عضلات در آن مشهود باشد. در غیر این صورت، داوران نمی توانند شکل و تقارن عضلات را به درستی بررسی و تحلیل کنند. زیرا عضلات کوچک به خوبی قابل مشاهده نیستند و نمی توان آنها را سنجید اما یک عضله بزرگ و پرورش یافته دارای تفکیک و با فیبرها و رگه ها قابل مشاهده است. (فیبرهای عضلانی قابل مشاهده که هنگام فیگور گرفتن، موج می زند)
این اولین معیار و یکی از مهم ترین معیارها برای داوران است. هادی چوپان در این قسمت همیشه صاحب نام بوده و فیبرهای او به خوبی برای هر کسی قابل تشخیص است. البته باید توجه داشت که فقط بزرگی عضلات ملاک نیست و باید نسبت درست و زیبایی شکل بگیرد. به طور مثال یک قفسه سینه کوچک با بالا سینه بزرگ و زیر سینه ضعیف، احتمالا برای داوران جذاب نباشد و باز هم به بحث تناسب عضلات برمی گردیم. قد کوتاه نیز در ساختار بدنی نقش مهمی دارد و افرادی که قد کوتاه تری دارند، بدن آنها بهتر شکل می گیرد. پس به طور کلی عوامل ژنتیکی در ساخت یک بدن بهتر موثر است. موضوعی که هادی چوپان از آن بهره می برد.
در مورد فیبر عضلانی، امید راد در گفتگو با طرفداری گفته بود:
سامسون داودا هنوز قابل مقایسه با هادی نیست. بدن او به اصطلاح آب دارد، شما هیچ فیبری در این عضلات مشاهده نمی کنید. لنسفورد هم پیشرفت کرده است؛ تنها حسن قابل توجه او باریک بودن کمرش است. این باعث می شود زیر بغل او بزرگتر جلوه کنند.
فیبرهای عضلات سینه هادی چوپان و رگه های پا که به خوبی قابل تشخیص است
ضعف داودا در فیبر عضلات سینه؛ کافی است با تصویر هادی چوپان مقایسه کنید
2.کات عضلات
یکی دیگر از معیارهای برای سنجش ورزشکاران، برای انتخاب هیکل برنده، یک اندام تراش خورده، با عضلات کات و تفکیک شده است. درصد چربی بدن شرکت کنندگان نیز باید میزان پایینی باشد تا عضلات به خوبی نمایان شوند و داوران بتوانند آنها را مورد سنجش قرار دهند. موضوع دیگر نیز مصرف نکردن آب در روز قبل از مسابقه است، نکته ای که برخی ورزشکاران آن را رعایت می کنند تا آب زیر پوست نیز کشیده شود و عضلات رخ بهتری بگیرند.
در روزهای آخر که مصرف آب کاهش یا حتی به صفر می رسد، میزان دریافت پروتئین و کربوهیدرات افزایش می یابد تا بدن کات بهتری به خود بگیرد.
3. تقارن و تعادل
اندازه حجم عضلانی و کات عضله فاکتورهای مهمی هستند، بدن نامتعادل باعث شکست بسیاری از بدنسازان شده است. پاهای بیش از حد بزرگ، عضلات دوسر بازو ضعیف و رشد نیافته یا دلتوئید نامتناسب همگی می توانند زیبایی کلی بدن را مشکل ساز کنند. از این حیث، بسیاری از بدنسازان مطرح جهان، بدن هادی چوپان را زیبا می دانند و روز گذشته نیز ایان والیر کانادایی پیش از آغاز مسابقات آرنولد کلاسیک، تاکید کرد هادی چوپان بدن زیبا و متقارنی دارد.
البته گفتنی است فیگورها در رشته های مختلف و معیار سنجش در جزییات نیز متفاوت است. آنطور که دسته اوپن مورد سنجش قرار می گیرد، دسته کلاسیک قضاوت نمی شود و بالعکس.
موضوعی که همیشه در مورد هادی چوپان مطرح می شود، ضعف او در عضلات پشت است، آیتمی که درک لانسفورد در آن بهتر است و سایر آیتم ها، او و هادی چوپان نزدیک به هم هستند و این موارد، قضاوت در مورد این دو نفر را سخت کرده است و ظاهرا باید سال ها شاهد دو قطبی هادی چوپان و لانسفورد باشیم. دو هم تیمی که در عین حال با یکدیگر رقیب هستند.
آیتم اعتماد به نفس
بله درست خواندید، آیتم اعتماد به نفس و نحوه حضور روی استیج نیز برای داوران مهم است. از دیگر قوانین مسابقات فیزیک بدنسازی، گیرایی و شخصیت بر روی استیج است. داوران به دنبال شرکت‌کننده‌ای هستند که در استیج گیرایی و وقار داشته باشد. شخصیت خود را با موفقیت به مخاطب منتقل نماید. همچنین دارای اعتماد به نفس باشد.
این هشت فیگور مورد سنجش قرار می گیرند و داوران امتیاز می دهند:
| 1 |
جلو بازو جفت از جلو |
| 2 |
لت از جلو (زیربغل) |
Front lat spread |
| 3 |
سینه جانب |
Side chest |
| 4 |
جلو بازو جفت از پشت (نمایش همسترینگ و ساق) |
Back double biceps |
| 5 |
لت از پشت (نمایش همسترینگ و ساق) |
Back lat spread |
| 6 |
پشت بازو جانب |
Side triceps |
| 7 |
شکم و ران |
Abdominals and thighs |
| 8 |
عضلانی ترین فیگور‌های بدنسازی |
Most muscular |
