بجز تخت شونت کجا سر بذارم
تو دلسوز من باش به جای رسیدم
که راهی ندارم تو دلسوز من باش
چراغ کدوم شب تن سر پناه کدوم خونه ای
عزیز دل من هوادار بغض کدوم شونه ای تو
برم سمت کی جز تو از بدش دلت پیش من نیست
امیدم به غیر تو که باشه کارم مداوا شدن نیست
به این دلخوشم کن که قلبت قراره به من رو بیاره
کجا گریه هامو ببارم تو شهری که دریا نداره
دلم مثل حالم پریشونه امشب تو دلسوز من باش
که از هر طرف غم فراوانه امشب تو دلسوز من باش
رو سینت بذاری سر بی قرارو تو دلسوز من باش
که طاقت ندارم بد روزگارو تو دلسوز من باش
برم سمت کی جز تو از بدش دلت پیش من نیست
امیدم به غیر تو که باشه کارم مداوا شدن نیست
به این دلخوشم کن که قلبت قراره به من رو بیاره
کجا گریه هامو ببارم تو شهری که دریا نداره
