این دیدگاه فلسفی که منافع شخصی خود را بالاتر از منافع خانواده، جامعه یا کل جهان قرار میدهد، اغلب به عنوان فردگرایی شناخته میشود. فردگرایی بر اهمیت فرد و آزادی شخصی و حق فرد برای دنبال کردن اهداف و منافع خود تأکید دارد. این دیدگاه در تضاد با جمعگرایی است، که بر منافع گروهی، جامعه و رفاه جمعی تأکید میکند.
مدافعان فردگرایی استدلال میکنند که افراد دارای حقوق ذاتی و آزادیهای اساسی هستند و باید بتوانند زندگی خود را بر اساس ترجیحات و اهداف خود شکل دهند. آنها معتقدند که افراد بهترین قاضی منافع خود هستند و توانایی تصمیمگیری در مورد آنچه برای آنها مفید است را دارند. این دیدگاه میتواند به عنوان یک اصل اخلاقی در نظر گرفته شود که بر اساس آن، افراد دارای ارزش ذاتی هستند و باید بتوانند به دنبال سعادت و خوشبختی خود باشند.
در این دیدگاه، منافع شخصی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. خودشکوفایی: افراد ممکن است معتقد باشند که رسیدن به پتانسیل کامل خود و دنبال کردن اهداف و آرزوهای شخصی، بالاترین اولویت است. آنها ممکن است استدلال کنند که برای کمک به دیگران و ایجاد تأثیر مثبت در جهان، ابتدا باید به خودشان برسند.
2. آزادی و انتخاب: فردگرایان بر اهمیت آزادی فردی و حق انتخاب تأکید میکنند. آنها ممکن است استدلال کنند که افراد باید بتوانند زندگی خود را بر اساس ترجیحات خود هدایت کنند، بدون اینکه به شدت تحت تأثیر هنجارهای اجتماعی یا انتظارات دیگران قرار بگیرند.
3. مسئولیت شخصی: این دیدگاه بر این باور است که افراد مسئول زندگی خود هستند و باید عواقب انتخابهای خود را بپذیرند. آنها ممکن است استدلال کنند که افراد باید برای موفقیتها و شکستهای خود مسئولیت بپذیرند و به جای اتکا به دیگران، برای خودشان تصمیم بگیرند.
با این حال، این دیدگاه بحثبرانگیز است و منتقدان استدلال میکنند که بیش از حد تأکید بر منافع شخصی میتواند منجر به نادیده گرفتن رفاه دیگران و جامعه به عنوان یک کل شود. آنها استدلال میکنند که انسانها موجوداتی اجتماعی هستند و رفاه جمعی و همکاری برای منافع متقابل ضروری است.
از دیدگاه جمعگرایانه، منافع خانواده، جامعه و جهان به عنوان یک کل، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. رفاه جمعی: جمعگرایان استدلال میکنند که رفاه جامعه به عنوان یک کل باید در اولویت قرار گیرد. آنها معتقدند که پیشرفت و سعادت جامعه به عنوان یک واحد، باید بر منافع فردی غلبه کند.
2. همبستگی و همکاری: این دیدگاه بر اهمیت همکاری و کار گروهی تأکید میکند. استدلال میشود که افراد باید به یکدیگر کمک کنند، از یکدیگر حمایت کنند و برای منافع جمعی کار کنند.
3. عدالت اجتماعی: جمعگرایان بر برابری و عدالت تأکید میکنند و استدلال میکنند که رفاه و فرصتهای برابر برای همه اعضای جامعه ضروری است. آنها ممکن است استدلال کنند که منافع شخصی نباید به قیمت نابرابری و محرومیت دیگران باشد.
