طرفداری | جوزپه ماروتا، چهره‌ای شاخص در فوتبال ایتالیا، سابقه‌ای درخشان در مدیریت باشگاه‌های بزرگ دارد. او با تیزبینی و برنامه‌ریزی دقیق خود، بارها تیم‌های تحت رهبری‌اش را به اوج رسانده است. یکی از دستاوردهای قابل توجه او، رساندن چهار تیم به فینال لیگ قهرمانان اروپا بوده است؛ دو بار با یوونتوس و دو بار نیز با اینتر، که نشان از تاثیرگذاری مستمر او در سطح اول فوتبال اروپا دارد. این مطلب به بررسی نقش کلیدی او در موفقیت‌های اخیر اینتر و رویکرد مدیریتی منحصربه‌فردش می‌پردازد.
اینتر که با غلبه بر بارسلونا به فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2025 راه یافت، چهره‌ها و قهرمانان متعددی دارد که در این موفقیت نقش داشتند. از آچربی و فراتزی گرفته تا لائوتارو، تورام و چالهان اوعلو، و مهم‌تر از همه، سیمونه اینزاگی که به عنوان معمار این دستاورد مورد ستایش قرار گرفت. با این حال، نکته‌ای که شاید کمتر به آن توجه می‌شود، وجود یک طرح جدی و ملموس در پس این فینال است؛ طرحی مبتنی بر برنامه‌ریزی و رشد پیوسته که توسط جوزپه ماروتا پایه‌گذاری و دنبال شده‌است.
4 فینال در 10 سال
فارغ از تمام تصوراتی که رسانه‌های اجتماعی درباره شخصیت افسانه‌ای این مدیر باتجربه ایجاد می‌کنند، نمی‌توان از توانایی ماروتا در ساختن تیم‌های همواره رقابتی در طول سالیان متمادی چشم‌پوشی کرد. اتفاقی نیست که او در طول 10 سال گذشته، هم در یوونتوس و هم در اینتر، 4 بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیده و در کنار آن 6 قهرمانی سری آ را نیز به دست آورده است.
الگوی پیروزی و ثبات
فینال‌ها ممکن است به دلایل گوناگونی با برد یا باخت همراه باشند، اما آنچه که شاید کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، توانایی ماروتا در ایجاد یک الگوی موفقیت برای باشگاه‌های تحت مدیریتش است. الگویی که بر پایه رشد مستمر و با توجه به مسائل مالی و پرهیز از برداشتن گام‌های فراتر از توان اقتصادی باشگاه بنا شده‌است. این مشخصه ماروتا، نه فقط در اینتر، بلکه در یوونتوس و باشگاه‌های پیشین او مانند سمپدوریا و آتالانتا نیز دیده می‌شود.
ماروتا اینتر را در تاریک‌ترین لحظات سرپا نگه داشت
او اینتر را در سخت‌ترین دورانش حفظ کرد؛ رشدی که هم در عملکرد تیم و هم در وضعیت مالی باشگاه دیده می‌شود و این مرهون توانایی او در فروش به موقع بازیکنان و جایگزینی مناسب آن‌هاست. خرید و فروش بازیکنان، هم برای یوونتوس و هم برای اینتر، نقشی حیاتی ایفا کرده‌است. خود او فروش پل پوگبا به منچستریونایتد را بهترین معامله دوران کاری‌اش می‌داند. در سال‌های دشوار مدیریت استیون ژانگ، زمانی که مالکیت باشگاه با مشکلات مالی روبرو بود و نمی‌توانست پولی تزریق کند، ماروتا با فروش بازیکنانی مانند لوکاکو، حکیمی و اونانا با قیمت‌های بالا و جایگزینی آن‌ها با بازیکنانی هم‌سطح و با هزینه‌ای بسیار کمتر، رمز و راز موفقیت امروز را رقم زد.
حساب‌های منظم
با وجود بدهی هنگفتی که از دوران شیوع ویروس کرونا و مشکلات مالکیت خانواده ژانگ به جا مانده بود، ماروتا به همراه آنتونلو، مدیر پیشین نراتزوری توانست به طور پیوسته وضعیت مالی باشگاه را بهبود بخشد و از ضرر 245 میلیون یورویی در 21-2020 به منفی 38 میلیون یورو در سال مالی 24-2023 برسد. پیش‌بینی می‌شود که ترازنامه باشگاه میلانی در سال مالی 25-2024 از وضعیت زیان خارج شود.
مدیریت موفق
امروز دیگر ژانگ در راس کار نیست و اوکتری جای او را گرفته‌است. اما مهم‌ترین تصمیم در سطح مدیریتی، تأیید و ارتقای ماروتا به ریاست باشگاه بود. حتی این صندوق آمریکایی نیز به خوبی دریافته که نقطه قوت واقعی این مجموعه، همین مدیر است. اگر مجموعه‌ای در تمام سطوح عملکرد خوبی دارد، اغلب دلیل آن یک سازماندهی شفاف و منطقی است. بزرگترین شایستگی ماروتا دقیقاً در همین نکته نهفته است، فارغ از اینکه نتیجه فینال مونیخ چه خواهد شد.
-یادداشتی از امانوئله تراماچره برای کالچومرکاتو
خوشحالی شدید خاویر زانتی و جوزپه ماروتا پس از گل دوم اینتر به بارسلونا
