طرفداری | آن یونگ هوان (Ahn Jung-hwan) زاده 27 ژانویه 1976 در شهر پاجوی کره جنوبی است. او در پستهای مهاجم مکمل، مهاجم نوک و وینگر چپ بازی میکرد. آن توسط مادربزرگش بزرگ شد و با فقر شدیدی بزرگ شد؛ به طوری که هرگز یک وعده سیر نخورد و به دلیل وعدههای نان و شیر در یکی از باشگاههای فوتبال، به این ورزش علاقمند شد. او آرزوی داشتن یک سوپرمارکت را داشت که بتواند یک دل سیر از اغذیه آن استفاده کند. به مرور استعداد بالای فوتبالی آن، به او در راه بهبود وضعیت زندگیاش کمک کرد. بازیهای خوب یونگ هوان در فوتبال پایه کره جنوبی باعث شد تا در سن جوانی از دانشگاههای معتبر کشورش پیشنهاد بازی در تیم فوتبال به همراه تحصیل را دریافت کند. درنهایت، پیشنهاد دانشگاه آجو پذیرفته شد تا درخشش آن در مسابقات دانشگاهی و قهرمانی در کره جنوبی، او را به سطح حرفهای فوتبال برساند.

در سال 1998 و پس از درخشش در مسابقات دانشگاهی، این بازیکن راهی بوسان دوو رویالز شد تا در کیلیگ کره جنوبی بازی کند. نخستین بازی آن برای بوسان، دیدار برابر سوون سامسونگ بود که با گلزنیاش همراه بود. 33 بازی و 13 گل در فصل نخست، عملکرد بسیار عالی یونگ هوان در سطح حرفهای بود که او را به پدیده فصل کره جنوبی تبدیل کرد. هتتریک برابر دائجو سیتیزن و ثبت 21 گل در 35 بازی، از جمله نکات مهم دومین فصل همکاری آن با بوسان بود که منجر به نایب قهرمانی این باشگاه در کیلیگ شد. این بازیکن با درخشش خود، فوتبال را در کشورش محبوبتر کرد و کیلیگ را به بیش از 400 هزار تماشاگر رساند. محبوبیت آن یونگ هوان در کره با موهای بلندش با هدبند در زمین، باعث شده بود تا جذابیت بوسان برای کرهایها بیش از پیش شود. او پس از 10 گل در 20 بازی نخست فصل 2000 لیگ کره جنوبی، مورد توجه باشگاه پروجای ایتالیا قرار گرفت و راهی این باشگاه شد.
یونگ هوان با قرارداد با پروجا به نخستین بازیکن کرهای تاریخ این باشگاه تبدیل شد. قرارداد آن با باشگاه ایتالیایی به صورت قرضی بود. حضور در ایتالیا، تجربه سختی برای آن بود زیرا او در محیط ناشناختهای برای یک فوتبالیست کرهای قرار گرفت و در ابتدا نمیتوانست تطبیقپذیری خوبی با شرایطش داشته باشد. با این وجود، این بازیکن در هفته نخست سریآ برابر لچه، نخستین بازی خود با پیراهن پروجا را تجربه کرد. پای یونگ هوان در هفته 27 برابر آتالانتا به گلزنی باز شد و در بازیهای آینده یک گل به باری زد و در بازی برابر اودینزه، بریس کرد تا آمار نخستین فصل اروپایی خودش را به 17 بازی، چهار گل و یک پاس گل برساند. قرارداد قرضی آن با پروجا، یک فصل دیگر ادامه داشت و این بازیکن به آمار 17 بازی و یک گل رسید. گلزنی به تیم ملی ایتالیا در جام جهانی 2002 که این کشور را از ادامه ماجراجویی در جام جهانی محروم کرد، یونگ هوان را به مرد مغضوب ایتالیاییها تبدیل کرد؛ این غضب به مرحلهای رسید که لوچیانو گائوچی، رئیس باشگاه پروجا، بازیکن کرهای خود را از تیم اخراج کرده و قرارداد قرضیاش را فسخ کند. با وجود آن که گائوچی بعدها از تصمیم احساسی خود پشیمان شده بود، یونگ هوان به ایتالیا بازنگشت تا در سال 2002، به صورت قرضی راهی شیمیزو اس پالس ژاپن شود.

پس از جدایی این بازیکن از پروجا، این باشگاه ایتالیایی از این بازیکن و باشگاه بوسان شکایت کرد و موفق شد تا حکم 3.5 میلیارد وونی علیه این بازیکن و باشگاه کرهای بگیرد. مسئولیت پرداخت این مبلغ برعهده آن قرار گرفت و او به دلیل اهدای پولش به خانواده خود، مجبور بود تا برای جور کردن این مقدار پول، قید بازی در اروپا را زده و به ژاپن برود زیرا عدم نقدینگیاش باعث شده بود تا امکان عقد قرارداد با باشگاههای اروپایی را نداشته باشد. آن پس از ترک ایتالیا، دو فصل در شیمیزو حضور داشت و به آمارهای 14 بازی و پنج گل در فصل 2002 و 36 بازی و 16 گل در فصل 2003 رسید. قهرمانی در جام حذفی ژاپن، از افتخارات آن در شیمیزو بود. او سپس در سال 2004 راهی یوکوهاما مارینوس شد تا با 31 بازی و 16 گل در فصل 2004 و 12 بازی و هفت گل در فصل 2005 که با دو قهرمانی در لیگ ژاپن همراه بود، کارش در این باشگاه را به اتمام برساند. درخشش در ژاپن باعث شد تا آن موفق به بازپرداخت بدهی خود به پروجا شود.

پس از امکان بازی در اروپا، این بازیکن راهی متز فرانسه شد و پیشنهادات آسیایی خود را رد کرد. آن در دوران حضورش در متز، موفق به گلزنی برابر پاری سن ژرمن و سوشو شد اما این مهم به بقای متز در بالاترین سطح فوتبال فرانسه کمکی نکرد. در نتیجه، یونگ هوان به دویسبورگ در بوندسلیگا ملحق شد. دو گل به وولفسبورگ و آرمینیا بیلهفلد، آمار یونگ هوان در دویسبورگ را به دو گل و یک پاس گل در 12 بازی رساند. پس از پایان حضور مجدد در فوتبال اروپا، او به کره جنوبی بازگشت و در تیمهای سوون سامسونگ (26 بازی و پنج گل) و بوسان آی پارک (28 بازی، شش گل و سه پاس گل) بازی کرد. حضور در دالیان شیده چین که با آمارهای 26 بازی، شش گل و یک پاس گل در فصل 2009، 24 بازی، 10 گل و چهار پاس گل در فصل 2010 و 15 بازی و دو گل در فصل 2011 همراه بود، آخرین تجربیات یونگ هوان در فوتبال بود. او در سال 2012 و پس از رسیدن به بازوبند کاپیتانی باشگاه چینی، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. پاسکاری موفق، دریبلینگ تماشایی و دوپا بودن، یونگ هوان را به یکی از فانتزیبازهای کره جنوبی تبدیل کرده بود. موهای بلند و ظاهر زیبای آن، علاوه بر لقب «تریوس»، حضور در تبلیغات تلویزیونی مختلف را برایش به همراه داشت. این لقب در کره جنوبی برای مردان خوشتیپ و خوشچهره استفاده میشود.

آن پیش از حضور در تیم ملی بزرگسالان کشورش، بیش از 25 بازی ملی را در تیمهای پایه کره جنوبی گذرانده بود. نخستین بازی ملی او در سال 1997 برابر تیم ملی چین به ثبت رسیده بود. یونگ هوان در همین سال به همراه تیم ملی دانشجویان کره جنوبی به مدال نقره مسابقات یونیورسیداد تابستانی رسید. او در گلدکاپ سال 2000، نخستین تورنمنت ملی خود را تجربه کرد و در دو بازی این جام به میدان رفت. سپس نوبت به جام جهانی 2002 رسید تا یونگ هوان، یکی از مردان مورد اعتماد گاس هیدینگ در این تورنمنت شود. گل تساوی کره جنوبی برابر آمریکا، نخستین تأثیر مثبت آن در جام جهانی بود. او در ادامه ماجراجویی خود، پس از ناموفقیت در گل کردن پنالتی برابر ایتالیا در مرحله یکهشتم نهایی، گل طلایی کشورش را در وقتهای اضافی این دیدار به ثمر رساند تا لاجوردیپوشان را از جام جهانی حذف کند. او در جام جهانی 2002 که با رتبه چهارم کره جنوبی همراه بود، همه مسابقات جام را در زمین بازی سپری کرد و به دو گل رسید. گل یونگ هوان به ایتالیا باعث شد تا او از ادامه فعالیت فوتبالیاش در ایتالیا محروم شود زیرا آنها دوست نداشتند با عامل نابودی رویاهایشان همکاری کنند. ادامه کار آن در تیم ملی کشورش با جام ملتهای 2004 آسیا رقم خورد. او در چهار بازی کره در این جام حضور داشت و دروازه امارات و کویت را باز کرد. جام جهانی 2006، دومین تجربه این مهاجم کرهای در بزرگترین آوردگاه فوتبالی جهان بود که با حضورش در سه بازی و گلزنی برابر توگو همراه بود. او در جام جهانی 2010 نیز حضور داشت اما نیمکتنشینی کاملش در این تورنمنت، آخرین لحظات حضورش در رده ملی را تشکیل داد. آخرین بازی ملی آن، پیش از جام جهانی 2010 برابر اسپانیا رقم خورد. 71 بازی، 17 گل و چهار پاس گل، آمار نهایی او در رده ملی بوده است.

از سری خاطرات فوتبالی
فرانچسکو موریرو؛ پسرک واکسی اینتر با سابقه بازی در کالیاری، رم و ناپولی
یان پوپلوهار، رادمرد جام جهانی فوتبال؛ از فیرپلی برابر پله تا تیم منتخب جهان
رونی روزنتال؛ رونی راکت لیورپول در راه قهرمانی لیگ با سابقه بازی در تاتنهام