طرفداری | فرانچسکو موریرو (Francesco Moriero) زاده 31 مارس 1969 در شهر لچه ایتالیا است. او در پست‌های وینگر راست، هافبک راست و دفاع راست بازی می‌کرد. او فوتبالش را در باشگاه شهر زادگاهش یعنی لچه آغاز کرد و از همان ابتدا با سرعت، دریبل و حرکات آکروباتیک خود مورد توجه مربیانش قرار داشت. در سال 1986، این بازیکن به تیم بزرگسالان لچه که در سری‌ب ایتالیا حضور داشت، منتقل شد و در سه بازی فصل نخست حضورش به میدان رفت. نام مستعار این بازیکن، «چکو» بود که معادل ایتالیایی واژه «چیکو» است.
او در فصل 88-1987، حضور در ترکیب اصلی تیمش را تجربه و با آمار 35 بازی و سه گل، نقش مهمی در صعود لچه به بالاترین سطح فوتبال ایتالیا ایفا کرد. او در نخستین فصل بازی خود در سری‌آ به آسکولی و یوونتوس گل زد و آمار 38 بازی و سه گل را ثبت کرد. موریرو دو فصل دیگر به همراه لچه در سری‌آ حضور داشت و آمارهای 30 بازی و دو گل در فصل 90-1989 و 31 بازی، یک گل و دو پاس گل در فصل 91-1990 را ثبت کرد. سقوط لچه به سری‌ب باعث نشد تا چکو، شهر زادگاهش را ترک کند. او در 38 بازی لچه در فصل 92-1991، شش گل زد اما نتوانست به همراه این باشگاه به بالاترین سطح فوتبال کشورش بازگردد. بنابراین، پیشنهاد کالیاری که مبلغی معادل با 2.7 میلیون یورو بود، نظر کالیاری و این بازیکن را جلب کرد تا چکو به سری‌آ، بدین‌گونه بازگردد.
چکو در بازگشت به سری‌آ، یکی از ستارگان مهم کالیاری بود. او آمار 31 بازی، پنج گل و دو پاس گل را ثبت کرد و به همراه تیمش، سهمیه حضور در جام یوفا را به دست آورد. فصل 94-1993، فصلی بود که چکو به نخستین بازی‌هایش در مسابقات اروپایی با جام یوفا رسید. صعود به نیمه نهایی جام یوفا که با دو پاس گل موریرو در بازی‌های تیمش برابر دینامو بخارست و یوونتوس همراه بود، از جمله دستاوردهای موریرو با کالیاری در اروپا بود. 36 بازی و سه پاس گل در کارنامه این فصل چکو به ثبت رسید. نمایش خوب چکو در کالیاری باعث شد تا پیشنهادات جذابی به دست او برسد. از جمله این پیشنهادها، باشگاه رم بود که درنهایت این بازیکن را با 8.5 میلیارد لیره خریداری کرد. نخستین بازی موریرو در ترکیب رم، دیدار برابر فوجیا در هفته نخست سری‌آ بود.
حضور کارلو ماتزونه به عنوان سرمربی رم، بسیار چکو را در تطبیق با این باشگاه یاری کرد زیرا این دو پیش‌تر همکاری موفقی را در لچه و کالیاری داشتند. ماتزونه بازی‌های زیادی را در اختیار شاگرد محبوبش قرار داد و موریرو نیز در دو بازی فصل نخست حضورش در رم برابر رجیانا و ناپولی گلزنی کرد. او آمار 32 بازی، دو گل و یک پاس گل را در این فصل به ثبت رساند. او در دومین فصل حضورش در رم، بار دیگر بازی در جام یوفا را تجربه کرد تا با چهار گلش در این جام از جمله بریس برابر اسلاویا پراگ در یک‌چهارم نهایی، نمایش‌های اروپایی خوبی را داشته باشد. یکی از بهترین بازی‌های فصل موریرو در هفته 32 برابر یوونتوس رقم خورد؛ جایی که این بازیکن به یک گل و یک پاس گل رسید. آمار چکو در این فصل، 34 بازی، هفت گل و سه پاس گل بود. او یک فصل دیگر در غیاب سرمربی محبوبش یعنی ماتزونه، در رم باقی ماند و آمار 22 بازی، سه گل و دو پاس گل را ثبت کرد.
موریرو که در فوتبال ایتالیا به اعتبار خوبی رسیده بود، در سال 1997، بازیکن مورد علاقه دو باشگاه بزرگ شهر میلان بود. او در ابتدا با میلان قرارداد بست اما علاقه دو همشهری به بازیکنان یکدیگر باعث شد تا موریرو با آندره کروز که او نیز شرایط مشابهی را با اینتر داشت، معاوضه شود و پیراهن نراتزوری را بپوشد. نخستین بازی موریرو با پیراهن اینتر در هفته نخست سری‌آ برابر برشا به ثبت رسید. او در هفته سوم برابر فیورنتینا، گل مهمی را برای تیمش به ثمر رساند و سپس با گل آکروباتیک خود در بازی جام یوفا برابر نوشاتل زاماکس سوئیس، بیش از پیش محبوب سکوهای نراتزوری شد. اینتر در این فصل به قهرمانی جام یوفا رسید و نقش این بازیکن در این مهم به جز گل زیبایش برابر نوشاتل سوئیس، گلزنی در مرحله دوم برابر لیون و بازی در همه مسابقات به جز دیدار رفت نیمه نهایی بود. 44 بازی، پنج گل و 11 پاس گل، آمار فصل نخست موریرو در اینتر بود.
از دیگر نکات مهم فصل نخست موریرو در اینتر، گل انفرادی او به پروجا بود که در ابتدا با تذکر شدید سرمربی همراه بود اما چکو دل نترسی داشت و با عبور از تک تک بازیکنان حریف به محوطه جریمه رسید و توپ را به دروازه تیم حریف رساند. او در فصل 99-1998 در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد و در لیگ داخلی نیز با گلزنی برابر میلان، نامش را به فهرست گلزنان دربی دلامادونینا افزود. 18 بازی، دو گل و دو پاس گل، حاصل دومین فصل همکاری چکو با اینتر بود. 21 بازی، دو گل و یک پاس گل، آمار این بازیکن پس از اتمام سومین فصل همکاری‌اش با اینتر بود. موریرو در اینتر به «پسرک واکسی» معروف بود زیرا در ابتدای حضورش در باشگاه، پس از گلزنی هر هم‌تیمی خود، جشن واکس را برای گلزن بازی انجام می‌داد. از این رو، دیگر بازیکنان اینتر نیز پس از گل‌های موریرو، این جشن را برایش انجام می‌دادند. او در سال 2000، اینتر را به مقصد ناپولی ترک کرد. نخستین بازی چکو در ترکیب ناپولی با گلزنی‌اش در هفته سوم برابر بولونیا همراه بود. با وجود شروع خوب، این بازیکن پس از ثبت آمار 14 بازی، یک گل و یک پاس گل، به همراه تیمش به دسه پایین‌تر سقوط کرد. او همانند لچه، به ناپولی نیز وفادار ماند و یک سال در سری‌ب با آمار 12 بازی، حضور داشت. او در سال 2002 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
نخستین بازی ملی چکو برای تیم ملی ایتالیا، دیدار برابر اسلواکی در سال 1998، پیش از شروع جام جهانی این سال بود. این بازیکن کمی دیر به اردوی تیم ملی کشورش رسید و با بریس خود برابر پاراگوئه، خود را به لیست ایتالیا در جام جهانی تحمیل کرد. موریرو با سه بازی راهی فرانسه شد و در نخستین بازی خود در جام جهانی برابر کامرون، پاس گل داد. او در چهار بازی جام جهانی به میدان رفت و تا مرحله یک‌چهارم نهایی آن پیش‌روی کرد. او پس از پایان جام جهانی، تنها برای یک مسابقه برابر بلاروس در ترکیب ایتالیا حضور یافت و با هشت بازی، دو گل و یک پاس گل به ماجراجویی ملی خود پایان داد. این هافبک راست‌پا، نقش مهمی در تاکتیک‌های تهاجمی تیم‌هایش داشت و با سرعت، چابکی و هوش فوتبالی خود، جناح چپ حریف را به شدت در فشار قرار می‌داد. موریرو پس از پایان فوتبالش به مربیگری روی آورد و این مهم را در باشگاه آفریقا اسپور ساحل عاج شروع کرد. او سپس در تیم‌های مختلفی در ایتالیا و قاره آسیا به مربیگری ادامه داد.
از سری خاطرات فوتبالی
یان پوپلوهار، رادمرد جام جهانی فوتبال؛ از فیرپلی برابر پله تا تیم منتخب جهان
رونی روزنتال؛ رونی راکت لیورپول در راه قهرمانی لیگ با سابقه بازی در تاتنهام
بنی مک کارتی؛ آقای گل پرتغال و آفریقا با سابقه بازی در آژاکس و پورتو
