فصل اول: طلوع «عابد» در آسمان فوتبال ایران
از سال‌های دور که پیراهن استقلال و پرسپولیس را بر تن داشت، همه او را «عابد» صدا می‌زدند. احمدرضا عابدزاده، با انعطاف بدنی فوق‌العاده و واکنش‌هایی برق‌آسا، خیلی زود جای خود را در قلب هواداران باز کرد. در آن دوران، لقب «بهترین گلر ایران» کم‌کم به او رسید.
فصل دوم: چشم امید تیم ملی در مقدماتی
وقتی مقدماتی جام جهانی 1998 شروع شد، مربی تیم ملی برای سنگربان سال‌های دور استقلال و پرسپولیس یک نقش مهم در نظر گرفت. عابدزاده دقیقاً با همان آرامش همیشگی‌اش از چارچوب تیم ملی دفاع کرد و نام خود را به‌عنوان ستون اصلی دروازه ایران ثبت نمود.
فصل سوم: آماده‌سازی برای رویارویی با آمریکا
جام جهانی 1998 فرانسه، صحنه‌ای بود که ایران قرار بود در برابر تیم قدرتمند آمریکا بازی کند. رسانه‌ها و کارشناسان خارجی، ایران را دست‌کم گرفته بودند. اما «عابد» در اردوهای پیش از بازی، با تمرینات تخصصی روی واکنش‌های ضربه از راه دور و شوت‌های محکم، خود را برای لحظه‌ای بی‌نقص آماده می‌کرد.
فصل چهارم: روز موعود – ورزشگاه مارسی
۲۸ خرداد ۱۳۷۷ (۱۸ ژوئن ۱۹۹۸)، ورزشگاه ویلودروم مارسی مملو از تماشاگران از سراسر جهان بود. ایران مقابل آمریکا قرار گرفت؛ دو تیم که هر یک داستان‌های خاص خود را داشتند. از ابتدا توپ و میدان‌بازی بیشتر دست آمریکایی‌ها بود، اما همه نگاه‌ها به سنگربان تیم ملی دوخته شده بود.
فصل پنجم: سیوی که زمان را متوقف کرد
در دقیقه‌ی ۵۶، یک شوت مهیب از هریس برگریدج روانه‌ی چارچوب دروازه ایران شد. سیو تاریخی احمدرضا عابدزاده آغاز شد: او با یک جهش افقی سریع، دست راستش را کشید و توپ را از بالای تیرک سوم به کرنر فرستاد. انگار گویی زمان یک لحظه ایستاد؛ تماشاگران روی صندلی‌ها میخکوب شدند، و خود فوتبال فهمید که قهرمانی تنها با گلزنی تمام نمی‌شود، بلکه گاهی با سیو یک مرد بزرگ رقم می‌خورد.
فصل ششم: انفجار شادی در قلب هواداران
سیوی که در ورزشگاه مارسی رخ داد، تا تهران و مشهد و تبریز رفت. رادیوهای محلی تا صبح خبر آن را پخش کردند و روزنامه‌ها تیتر زدند:
> «عابدزاده؛ دیوار فولادی ایران در برابر آمریکا»
این واکنش‌ها نشان داد سیو احمدرضا عابدزاده مقابل آمریکا بیش از هر گل، ارزش دیدن داشت.
فصل هفتم: تحلیل رسانه‌های جهانی
سایت‌های فیفا و یوفا نوشتند:
> “It was one of the greatest saves of World Cup 1998.”
روزنامه‌های معتبر اروپایی این سیو را با بهترین سیوهای تاریخ جام جهانی مقایسه کردند. کارشناسان به این نتیجه رسیدند که سیو تاریخی عابدزاده نه‌تنها برای ایران، بلکه برای کل تورنمنت یک نقطه عطف به حساب می‌آید.
فصل هشتم: تأثیر سیو بر مسیر تیم ملی
پس از آن سیو، روحیه‌ی تیم ملی ایران جان تازه‌ای گرفت. بازیکنان با اعتمادبه‌نفس‌تر بازی کردند و تا پایان مسابقه دروازه را بسته نگه داشتند. هرچند نتیجه آن بازی ۲-۱ به سود آمریکا تمام شد، اما آن سیو تاریخی احمدرضا عابدزاده نشان داد که ایران در بزرگ‌ترین صحنه‌های فوتبال هم می‌تواند شگفتی‌آفرین باشد.
فصل نهم: افسانه‌ای در تاریخ گلرهای ایران
با گذشت سال‌ها، فوتبال دوستان نسل‌های بعدی هنوز از آن سیو می‌گویند. در مسابقات خیریه و گردهمایی‌های پیشکسوتان، هرگاه نام بهترین سیو تاریخ ایران برده می‌شود، همه اولین تصویری که به ذهن می‌آورند، پرواز افقی عابدزاده در مارسی است.
فصل دهم: میراث «عابد» برای آینده
امروز، وقتی از نوجوانان دروازه‌بان مدرسه‌ها می‌پرسی که آرزویشان چیست، جواب می‌دهند: «می‌خواهم مثل احمدرضا عابدزاده باشم.»
میراث او نه فقط در تعداد از دفاع‌های خارق‌العاده، بلکه در اعتقاد و تلاش بی‌وقفه برای تبدیل شدن به بهترین گلر ایران است. این داستان ۱۰ فصلی، یادآور آن لحظه جاودان است که یک سیو می‌تواند تاریخ یک ملت را برای همیشه تغییر دهد.
