طرفداری | به پایان بازی نزدیک شده بودیم و منچستر سیتی به هیچ‌وجه موفق نمی‌شد قفل دروازۀ ضعیف‌ترین تیم فصل را باز کند.
همه‌چیز را رو کرده‌اند، حتی هالند به تیم بازگشته، حمله می‌کنند، اما گل همچنان از چنگشان فراری است. عمر مرموش دیگر طاقت ندارد و یک شوت با تمامِ قدرت به سمت دروازۀ قدیسان شلیک می‌کند؛ چه راهی برای پیروزی برابر قعرنشینان سقوط‌کرده بود، اما توپ به تیرک برخورد می‌کند.
زمان به‌سرعت برای منچستر سیتی در حال گذر است. اگر نتیجه ۰-۰ باقی بماند، ضربۀ بزرگی به امیدهای آن‌ها برای کسب سهمیۀ لیگ قهرمانان اروپا وارد خواهد کرد. سیتی‌زن‌ها به‌شدت به دروازۀ ساوتهمپتون حمله کردند اما بر خلاف همۀ تیم‌های دیگر لیگ، نتوانستند راهی برای شکستن ساوتهمپتون پیدا کنند.
هیچ‌کس انتظار آن را نداشت اما این مبارزه با نتیجه ۰-۰ پایان می‌یابد و منچستر سیتی به‌شدت با سردرد دوبارۀی مواجه می‌شود؛ این به این معنی است که دوباره وارد معرکه و کشاکش برای کسب ردۀ سهمیه با دیگر رقبا شده‌اند. با وجود تمام وقایع غیرمنتظرۀ لیگ برتر در این فصل، ذرۀی شک نکنید این یکی از نتایج اعجاب‌انگیز فصل محسوب خواهد شد!
این تساوی معنای مهم دیگری هم داشت؛ ساوتهمپتون به‌طور رسمی رکورد بدترین تیم تاریخ لیگ برتر را با وجود سقوط، به‌دست نخواهد آورد. این رکورد هنوز متعلق به دربی کانتی خواهد بود!
بازیکنان ساوتهمپتون با این امتیاز، در حالی‌که مدت‌هاست سرنوشت محتومشان مشخص شده، چنان شادی به‌راه انداختند که انگار از سقوط به چمپیونشیپ رهایی یافته‌اند و جشن بقا را با شور هرچه تمام‌تر برگزار می‌کنند!
حق دارند، این یکی از بدترین رکوردهای فوتبال است که می‌توانید با آن مرتبط باشید و اکنون قدیسان با بدبختی و زجر هرچه تمام‌تر از وقوع آن جلوگیری کردند. ساوتهمپتون ناباورانه و به هر شکل مقاومت کرد و به‌طور رسمی از رکورد کمترین امتیاز در تاریخ لیگ برتر گذر کرد.
چه‌کسی انتظار آن را داشت؟ این یک امتیاز بزرگ برای قدیس‌ها است، اما برای پپ گواردیولا و سیتی؟ حال و روز او به شکلی بود که انگار منچسترسیتی شکست سختی خورده است. مرد اسپانیایی انتظار این ضربۀ بزرگ را نداشت.
ظاهراً همه انتظار داشتند سیتی به سنت مری بیاید و ساوتهمپتون را به‌راحتی شکست دهد. اما نه این سیتی. نه در این فصل اعجاب‌انگیز. با همۀ ناباوری‌ها و نتایجی که همۀ ما را انگشت‌به‌دهان کرد، اگر سیتی از قطار لیگ قهرمانان اروپا جا بماند، این نتیجه‌ای است که به آن نگاه خواهند کرد و با تأسف عمیقی همراه خواهد بود.
با توجه به پیام‌های طرفداران سیتی در توییتر، همگی معتقدند: فرصت بزرگی را از دست داده‌اند. این نتیجه واقعاً شوک‌آور بود و درد سیتی و گواردیولا وصف‌ناپذیر!
این شوک به حدی بود که پپ گواردیولا بطری آب را روی سرش خالی کرد. لباس تماماً سیاه احتمالاً داغی او را افزایش داده بود، ولی واقعاً آن‌قدر گرم نبود که به چنین اقدام شدیدی نیاز باشد. این دوش آب سرد فقط برای حفظ هوشیاری‌اش بود. برای بیدار کردن او. منچستر سیتی گیج و منگ در سواحل جنوبی بود، تیمی که به‌تازگی عملکردهای مطلوب‌تری داشته است و سرمربی‌اش راه‌های جدیدی برای حمله به حریفان پیدا کرده بود، در انتهای سالی که او پیش از این اعتراف کرده بود؛ سخت‌ترین سال دوران مربی‌گری‌اش بوده است.
در دیداری که می‌توانست صعود به لیگ قهرمانان را در مقابل ساوتهمپتون قطعی کند و با ۶۷ امتیاز در کنار آرسنال در ردۀ دوم قرار بگیرند، شکل و شمایل کاملاً متفاوتی به خود گرفت.
با همۀ بدبختی‌ها، سیتی تمامِ کارهای سخت را در رسیدن به ردۀ سوم انجام داده بود، ولی حالا اجازه داد بار دیگر سایر تیم‌های پشت‌سرشان به رقابت با آن‌ها بازگردند.
این تساوی بدون گل به این معنی است که آن‌ها در این فصل تنها موفق شدند یک گل به تیم قعرجدولی بزنند، تیمی که تک‌وتنها در انتهای جدول جا مانده و ۸۲ گل خورده و تنها امتیازی بهتر از رکورد آبروریزی دربی کانتی در کیسه دارد.
در پایان بازی، استادیوم سنت ماری منفجر شد، این پرتوی نوری برای آنان و سرمربی موقت، سایمون راسک برای فصل بعد در چمپیونشیپ بود.
بعد از سوت پایان، گواردیولا با عصبانیت به مرکز زمین رفت و با راسک و آدام لالانا، جملات کنایه‌آمیزی رد و بدل کرد تا دلخوری‌اش را ابراز کند.
راسک و لالانا روی نیمکت ساوتهمپتون
راسک در مورد ضرورت حفظ آبروی ساوتهمپتون در این هفته‌های سخت و دشوار از یک فصل وحشتناک صحبت کرده بود و به‌شکلی برای این بازی برنامه‌ریزی کرد تا آن‌ها را از بلای رکورد ۱۱ امتیازی دربی، که در اذهان عمومی به یادگار مانده است، نجات دهد!
راسک به بازیکنانش دستور داده بود خود را در نیمۀ خود مشغول کنند و مشخصاً با احساس راحتی در روبه‌روی آرون رمزدیل، دروازه‌بان تیم، اردوی خود را برپا کردند.
ساوتهمپتون به‌ندرت خطرناک بود، روبن دیاز خود را جلوی شوت ماتیوس فرناندس انداخت، در حالی‌که این تنها لحظۀ هیجان‌انگیز بازی در سمت دروازۀ ادرسون بود، اما سیتی نیز نتوانست تهدیدی ایجاد کند. بار مسئولیت بر دوش تیم گواردیولا بود و برای اولین‌بار در بیش از یک ماه، بهترین گل‌زن خود، ارلینگ هالند را در ترکیب داشت، به‌ظاهر خبر خوشایندی بود!
هالند پیش از بازی، انتقاداتی از نبود «شوق و اشتیاق» در درون رختکن سیتی ابراز کرده بود ولی سیتی باوجود او هم موفق به گل‌زنی نشد.
وقتی شلیک عمر مرموش به تیرک دروازۀ رمزدیل برخورد کرد، این سؤال را پیش آورد که چرا او زودتر از دقیقۀ ۸۴ از روی نیمکت به میدان نیامده است.
در این شرایط، راسک با اضطراب در کنار جعبه‌های نوشیدنی لوکوزاد ایستاده بود و به مدافعانشان اشاره می‌کرد. آن‌ها بسیار مصمم بودند، قطعاً بهترین نتیجۀ فصل آن‌ها بود و شاید تنها یک حس مثبت برای باشگاهی بود که از آغاز تا پایان فصل، محکوم به شکست و سقوط شده بودند.
اما برای سیتی، که در پایان با برناردو سیلوا در پست دفاع راست بازی می‌کرد، دو هفتۀ پایانی فصل، بسیار پرتنش و عذاب‌آور خواهد بود. آن‌ها باوجود حضور در فینال جام حذفی، روی سیم باریکی حرکت می‌کنند...
البته سیتی‌زن‌ها چندان به نتایج سایرین وابسته نیستند، اما برای اینکه دوباره جایگاه خود را برای کسب سهمیه در لیگ قهرمانان تثبیت کنند، شدیداً به دو پیروزی در دیدارهای باقی‌ماندۀ خود، در مقابل بورنموث و فولام، پس از فینال جام حذفی FA Cup مقابل پالاس، نیاز مبرمی دارند.
ظاهراً در یک قدمی هستند ولی بعد از این نتیجۀ شوک‌آور، ناگهان همه‌چیز در دوردست‌ها به نظر می‌آید. شاید اعتراف نکنند اما برای گواردیولا و سیتی، عدم حضور در لیگ قهرمانان فاجعۀی خواهد بود!
