طرفداری | نویل ساوتهال (Neville Southall) زاده 16 سپتامبر 1958 در شهر لاندودنوی ولز است. او در پست دروازه‌بان بازی می‌کرد. نویل، فوتبالش را در باشگاهی از شهر زادگاهش به نام لاندودنو تاون شروع کرد و در سال 1973، پس از سه سال حضور در تیم‌های پایه این باشگاه به تیم بزرگسالان منتقل شد. او در سن 14 سالگی به همراه این باشگاه عازم آلمان شده بود و در این اردو، مورد توجه فورتونا دوسلدورف قرار گرفت اما تمایلی نداشت تا در نوجوانی، کشورش را ترک کند. شغل اصلی نویل در این سال‌ها، رفتگری و باربری بود زیرا او نمی‌دانست که با فوتبال نیز می‌توان امرار معاش کرد. مقاصد بعدی این بازیکن نیز در ولز رقم خورد و او در تیم‌های بنگور سیتی و کانوی بازی کرد. او در سال 1979 به تیمی در انگلستان با نام وینسفورد پیوست و به همراه این باشگاه به عنوان قهرمانی لیگ منطقه چشایر رسید.
ساوتهال در سال 1980 با شش هزار پوند راهی بری، دیگر باشگاه انگلیسی شد. 44 بازی و 15 کلین‌شیت، حاصل عمکرد ساوتهال با تیم دسته چهارمی بری بود. عملکرد قابل قبول این دروازه‌بان 22 ساله در بری، مورد توجه اورتون قرار گرفت تا این باشگاه، 150 هزار پوند به بری پرداخت کند و ساوتهال را به خدمت گیرد. نخستین بازی نویل برای اورتون، دیدار هفته 10 لیگ برتر برابر ایپسویچ بود. او از هفته 20 به ترکیب اصلی رسید و به آمار 9 کلین‌شیت در 27 بازی رسید. زخم انگشتان پای نویل، فصل 83-1982 او را تحت تأثیر قرار داد تا این دروازه‌بان با تورم و درد پاهایش در طول مسابقه مواجه شود. دریافت پنج گل از لیورپول در دربی مرسی‌ساید هفته 13، نویل را به نیمکت ذخیره‌های اورتون منتقل کرد. پس از نیمکت‌نشینی، نویل به صورت قرضی به پورت وال پیوست تا در دو ماه ژانویه و فوریه، حضور در 9 بازی این باشگاه را تجربه کند. پس از این دو ماه، نویل با وجود پیشنهاد قرارداد دائمی پورت وال، به اورتون بازگشت و با بازی در چهار هفته پایانی به جای دروازه‌بان مصدوم تیم، آمار فصل خود را به 18 بازی و چهار کلین‌شیت برساند.
نویل در فصل 84-1983، نیمکت‌نشینی ابتدای فصلش را با کلین‌شیت خود در هفته هشتم برابر ناتس کانتی به پایان رساند و به دروازه‌بان شماره یک تیمش تبدیل شد. اورتون با درخشش ساوتهال به فینال جام حذفی رسید و با پیروزی برابر واتفورد که با کلین‌شیت دروازه‌بانش همراه بود، قهرمانی این تورنمنت را تجربه کرد. نویل در شش بازی جام حذفی، پنج کلین‌شیت کرد و ستاره تیمش بود. 50 بازی و 22 کلین‌شیت، آمار کلی این فصل موفق ساوتهال در اورتون بود. کلین‌شیت نویل در شروع فصل بعدی و سوپرجام انگلستان، قهرمانی دیگری را در کارنامه اورتون ثبت کرد. فصلی که با قهرمانی در سوپرجام شروع شد، با قهرمانی در جام برندگان اروپا و لیگ برتر انگلستان به پایان رسید. ستاره بی‌چون و چرای این فصل اورتون در سه قهرمانی مهم این باشگاه، نویل ساوتهال بود که آمار کلی 63 بازی و 31 کلین‌شیت را ثبت کرد. بهترین عملکرد نویل در جام برندگان اروپا، دیدار رفت نیمه نهایی برابر بایرن مونیخ و ستارگان این باشگاه بود که منجر به کلین‌شیت‌اش شد. او در لیگ نیز دروازه خود را در برابر تیم‌های آرسنال، منچستر یونایتد و لیورپول بسته نگاه داشت. عملکرد بسیار خوب ساوتهال در این فصل، او را به عنوان «بهترین دروازه‌بان فوتبال انگلستان» در سال 1985 رساند.
اورتون با وجود آن که فرصت خوبی را برای حضور در جام باشگاه‌های اروپا به دست آورده بود، به دلیل فاجعه هیسل و محرومیت تیم‌های انگلیسی، از حضور در این آوردگاه محروم شد. نویل این محرومیت را راهی مناسب برای شکستن سلطه انگلیسی‌ها بر فوتبال اروپا می‌دانست، بسیار یوفا را به دلیل این حکم، سرزنش کرد. 43 بازی و 15 گل، آمار این فصل نویل بود که با مصدومیت‌اش در مسابقات پایانی همراه بود. در فصل 86-1985 بود که اورتون و ساوتهال به قهرمانی مشترک دیگری در لیگ برتر انگلستان رسیدند. نویل که از میانه‌های فصل به ترکیب تیمش بازگشت، عملکرد خوبی در مسابقات خود داشت و به آمار 36 بازی و 18 کلین‌شیت رسید. آمارهای سه فصل بعدی نویل در اورتون، 44 بازی و 19 کلین‌شیت در فصل 88-1987، 47 بازی و 13 کلین‌شیت در فصل 89-1988 و 49 بازی و 15 کلین‌شیت بود. او در نقل و انتقالات تابستانی 1990 مورد توجه باشگاه منچستر یونایتد قرار گرفته بود اما یک رفتار قهرآمیز در بازی برابر لیدز، الکس فرگوسن را از جذبش منصرف کرد. آمارهای این دروازه‌بان در فصول بعدی خود، 46 بازی و 18 کلین‌شیت در فصل 91-1990، 48 بازی و 15 کلین‌شیت در فصل 92-1991، 47 بازی و 16 کلین‌شیت در فصل 93-1992، 47 بازی و 11 کلین‌شیت در فصل 94-1993، 49 بازی و 19 کلین‌شیت در فصل 95-1994، 49 بازی و 18 کلین‌شیت در فصل 96-1995 و 38 بازی و 9 کلین‌شیت در فصل 97-1996 بود.
او در شش ماه نخست فصل 98-1997، عضوی از اورتون بود و در 12 بازی به سه کلین‌شیت رسید اما در ماه دسامبر، به صورت قرضی راهی ساوت‌اِند یونایتد در سطح دوم انگلستان شد. 9 بازی و یک کلین‌شیت در بازه کوتاه حضور این بازیکن در ساوت‌اِند به ثبت رسید. او در ماه فوریه، انتقال قرضی دیگری را در این فصل خود تجربه کرد و راهی استوک سیتی شد. 12 بازی و دو کلین‌شیت، آمار ساوتهال در این باشگاه بود. سال 1998، راه نویل از اورتون جدا شد و او در تیم‌های مختلفی همچون تورکی یونایتد، بردفورد سیتی، یورک سیتی، ریل ولز، شروزبری، داور اتلتیک، داگ اند رد و کانوی سیتی بازی کرد. از میان این باشگاه‌ها، تنها بردفورد بود که اجازه بازی در لیگ برتر انگلستان را به این دروازه‌بان کهنه‌کار داد. نویل که دروازه‌بان چهارم بردفورد بود، پس از مصدومیت هر سه سنگربان نخست تیمش، درون دروازه بردفورد برابر لیدز ایستاد و دو گل در 41 سالگی دریافت کرد. او در سال 2004 و در سن 46 سالگی، بازنشسته شد. از افتخارات نویل در دوران بازی‌اش، دو قهرمانی لیگ برتر و جام حذفی، سه سوپرکاپ انگلیس و یک قهرمانی جام برندگان اروپا به همراه اورتون بود.
نخستین حضور این بازیکن در تیم ملی ولز، دیدار برابر تیم ملی ایرلند شمالی در سال 1982 بود. او به همراه تیم ملی ولز در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1986 و یورو 1988 نمایش‌های خوبی را داشت و در یک قدمی حضور در این تورنمنت‌ها قرار داشت اما در نهایت، حضور در یک تورنمنت ملی معتبر، آرزوی دست‌نایافتنی این دروازه‌بان و ولز شد. او پس از شکست 4-6 ولز برابر ترکیه در سال 1997، دیگر در تیم ملی حضور نداشت. آمار کلی ساوتهال در رده ملی، 92 بازی و 34 کلین‌شیت بود. ساوتهال به توانایی‌اش در مهار شوت‌ها، موقعیت‌های تک به تک و رفلکس‌های غریزی‌اش مشهور بود. او ساعت‌ها درباره ورزش‌های مختلف تحقیق می‌کرد تا توانایی‌هایش را افزایش دهد. او مربیگری را از سال 1999 با تیم ملی ولز شروع کرد و سپس در باشگاه‌های مختلفی به این مهم، ادامه داد.
از سری خاطرات فوتبالی
تونی گالوین؛ از مطالعات روسیه تا قهرمانی جام یوفا با تاتنهام
لی شارپ؛ خوش پوستر منچستر یونایتد با سابقه بازی در سمپدوریا و لیدز
دادو پرشو؛ مکانیک کرواتی که در خط حمله موناکو و رنجرز درخشید
