مهدی محمدیبازم یه قصه تکراری دیگه از نقلوانتقالات ایرانی...
📌 دو تا جوون با استعداد از تیم هوادار، یعنی آرشا شکوری (دروازهبان) و محمدحسین صادقی (وینگر)، که اتفاقاً علاقه قلبی به استقلال دارن، حالا شدن هدف پرسپولیس!
🔹 شکوری پسر هادی شکوریه، استقلالیِ اصیل
🔹 صادقی هم سابقه بازی تو پایههای استقلال رو داره و خودش مصاحبه کرده که عاشق این تیمه
اما چی شده؟
پرسپولیس اومده نامه رسمی برای صادقی زده، و با شکوری هم وارد مذاکره شفاهی شده!
خب، سوال مهم اینجاست:
📌 چرا تیمی که همیشه مدعی داشتن ستارهست، انقدر دنبال بازیکنایی میگرده که خودشون رسماً گفتن طرفدار استقلالن؟
جوابش سادست:
🔴 پرسپولیس داره خرید پشت خرید انجام میده، بدون اینکه کسی بپرسه پولش از کجا میاد
🔴 تیمی که خودش از نداشتن هافبک و دروازهبان ناله میکنه، حالا دنبال جذب جووناییه که حتی دلشون با تیم دیگهست!
و اونطرف چی؟
🔵 استقلال با اینکه خودش این بازیکنارو پرورش داده، باز باید کلی چونه بزنه، مذاکره کنه، و با خبرسازیهای ضد و نقیض دستوپنجه نرم کنه تا شاید بتونه یکیشون رو نگهداره!
درواقع پرسپولیس، با کمک مافیای رسانهای و چراغ سبز کامل، حتی به بازیکنای استقلالی هم دست درازی میکنه.
اونم بازیکنایی که خودشون علناً گفتن «ما دلمون با آبیهاست»!
حالا آخرش چی میشه؟
اگه رفتن پرسپولیس، همه میگن: "بازم خرید موفق!"
اگه نیومدن، هیچکس از پشتپرده و فشار حرفی نمیزنه...
این ماجرا هم یه نمونه دیگهست از سیستم دوگانهای که تو فوتبال ایران داره پررنگتر میشه:
📌 یه تیم آزاد و بیقید،
📌 بقیه، درگیر پنجره، سقف، رسانه و فیلتر!
آخرشم این دو تا جوون باید تصمیم بگیرن:
دلشون بره سمت علاقهشون، یا تحت فشار رسانه و پول، مسیرشون رو عوض کنن...
