Behzad S.hساری گزینه معقول میلان هست و نه لزوما گزینه رؤیایی امااین ترس هم هست ک نتونند بیارنش.و یا حمایتش نکنند. درمورد اولی بازم ممکنه ی پیشنهاد مسخره دیگری( مثل ابتدای فصل )بهش بدن و طبعا اون نخواهد پذیرفت.
هیچ مربی بزرگی تحقیر شدن و بی احترامی را نمیپذیره. مدیریت میلان تصور میکنه زرنگ هست ک با قراردادهای پر از بندوتبصره هیچ غرامتی نمیده اما در اصل این شیوه فقط بضررتیمشه چون مربیانش جایی ک‌بشدت نیازمند اقتدارو کنترل رختکن هستند بسادگی احترام و اوتوریته شون را در رختکن میلان (اونم این رختکن سمی پرحاشیه فعلی !)از دست دادند.وگرنه شاید فونسکا هم توانایی تاکتیکی لازمه را داشت تا تیم خوبی بسازه.اما اون کاریزما و توانمندی مدیریتی لازمه را نداشت.و از اونجایی که حمایت هم نشد، همچی بسادگی خراب شد.ساری هم مدیریت رختکن جزو نقاط قوتش نیست و باید حمایت بشه.
بهر شکل ساری در ابعاد فنی و تاکتیکی توانایی فوتبال مالکانه و روز را در حد خیلی خوبی نشون داده داره و تحسین برجسته ترین اساتید این سبک بازی را داشته.ناپولی اون در همجای زمین درخشان بود. بویژه سه عنصر جلو زمین، که منسجم و دلپذیر بازی میکردند
کلا تیم بی نظیری بود . درچلسی بهترین نمایشها را از عناصر هجومی مثل هازارد دیدیم ودیبالا در یووه ساری بود که عالی کار میکرد.لاتزیو‌هم‌سهمیه را گرفت.پایه لاتزیو فعلی را ساری بنا گذاشته.
بهرحال از گزینه های بدردنخور و ترسناک فعلی خیلی معقولتر و بهتر و کم ریسکتر هست.گزینه جسورانه هم فابرگاس هست ک اگه برفرض من میخواستم ی مربی بیارم اول رختکن سمی میلان را یکدست میکردم بعد تیمو میدادم ب فابرگاس و نشد هم ساری. چند گزینه برای ردیف آخر هستند.شاید ب ترتیب خیلی ریسکی ایرائولا ، هوینس یا شاید حتی میشله پالادینو ک‌خودم خیلی از سبکش خوشم میاد.در فیوره عالی بوده.
