طرفداری | آبل بالبو (Abel Balbo) زاده یک ژوئن 1966 در شهر امپالمه آرژانتین است. او در پستهای مهاجم نوک و مهاجم سایه بازی میکرد. بالبو فوتبالش را از نیوولز اولدبویز آرژانتین شروع کرد و در سال 1987، به تیم اصلی این باشگاه رسید. نخستین بازی او با پیراهن اولدبویز، دیدار برابر دپورتیوو اسپانیول بود. او به سرعت به ترکیب اصلی تیمش رسید و ستاره اولدبویز در راه قهرمانی لیگ برتر آرژانتین شد. 23 بازی و 9 گل از این بازیکن، باعث شد تا او در سال 1988 راهی ریورپلاته، از غولهای فوتبال آرژانتین شود. تأکید چندباره سزار لوئیس منوتی، سرمربی وقت ریورپلاته باعث شد تا مدیران این باشگاه، جذب بالبو را با سرعتی زیاد نهایی کنند. بالبو، نیم فصل نخست پرگلی را سپری کرد اما در نیمه دوم فصل، بیش از یک گل برای ریور به ثمر نرساند تا آمارش در این باشگاه، 38 بازی و 12 گل باشد.

او پس از بازیهای خوبش در آرژانتین، مورد توجه باشگاههای ایتالیایی قرار گرفت. پس از منتفیشدن انتقال به هلاس ورونا، بالبو راهی اودینزه شد. نخستین بازی او در فوتبال اروپا، دیدار برابر رم در هفته نخست سریآ بود. گلزنی برابر میلان و بریس برابر آسکولی و اینتر، از لحظات مهم بالبو در این فصل بود اما او نتوانست به بقای اودینزه کمکی کند و فصلی که منجر به سقوط شد را با آمار 29 بازی و 11 گل به پایان رساند. این بازیکن با وجود سقوط اودینزه، همانند بسیاری از بازیکنان لیگ ایتالیا، به تیمش وفادار ماند و با درخشش خود که آماری چون 41 بازی و 25 گل را به همراه داشت، آقای گل فصل 91-1990 سریب ایتالیا شد. با وجود آقای گلی بالبو، اودینزه نتوانست بار دیگر به سریآ بازگردد. در نتیجه، بالبو یک فصل دیگر مجبور به بازی در سطح دوم فوتبال ایتالیا بود. او این بار در 41 بازی، 12 گل زد و به همراه تیمش، به سریآ بازگشت. بالبو در بازگشت به بالاترین سطح فوتبال ایتالیا، همچنان ستاره اودینزه بود و آمار 33 بازی و 22 گل را ثبت کرد. گلزنی مجدد برابر اینتر و میلان، به همراه افزودن یوونتوس به این لیست، از جمله لحظات مهم بالبو در این بازگشت به جز هتتریک برابر پسکارا و تجربه سه بریس بود. او در دیدار پلیاوت این فصل برابر برشا نیز گلزنی کرد تا سهمی در بقای اودینزه داشته باشد.

بالبو که فصلی موفق را با اودینزه سپری کرده بود، پس از حضور در دومین رتبه برترین گلزنان فصل سریآ، پیشنهادات مختلفی را دریافت کرده بود اما شرط حضور فیکس در مسابقات، باعث شد تا رم، پیروز کورس جذبش باشد. نخستین بازی بالبو با پیراهن رم، دیدار برابر جنوا در هفته نخست سریآ بود. این بازیکن در هفته دوم برابر یوونتوس، با یک گل و یک پاس گل، تیمش را به پیروزی 1-2 در این مسابقه رساند. او در پیراهن رم نیز دست از سر اینتر برنداشت و یک گل یک امتیازی برابر آنها به ثمر رساند. او در فصل دوم همکاری با رم، ستاره بیچون و چرای تیمش بود و آمار 22 گل و دو پاس گل را در 26 بازی خود ثبت کرد. اوج کار بالبو در این فصل، هتتریک برابر اینتر و کرمونزه و گلزنی در دربی برابر لاتزیو بود. او سه فصل دیگر در رم حضور داشت و به آمارهای 34 بازی، 17 گل و دو پاس گل در فصل 96-1995، 34 بازی، 19 گل و چهار پاس گل در فصل 97-1996 و 31 بازی، 16 گل و یک پاس گل در فصل 98-1997 رسید. کارلو ماتزونه، سرمربی رم در سال 1996، بالبو را «بیمه نامه» تیمش خوانده بود.
بالبو که چهار سال متوالی، بهترین گلزن فصل رم بود، پس از اختلافاتی با زدنک زمن، سرمربی وقت این باشگاه در سال 1998، راهی پارما شد تا تجربه جدیدی را در فوتبال اروپا داشته باشد. دوران حضور این مهاجم آرژانتینی در پارما، بسیار موفقیتآمیز سپری شد زیرا او به همراه این باشگاه به قهرمانی در جام یوفا و جام حذفی ایتالیا رسید. گلزنی در دو بازی رفت و برگشت مرحله یکهشتم نهایی برابر رنجرز اسکاتلند، دیدار برگشت یکچهارم نهایی برابر بوردو و دیدار برگشت نیمه نهایی برابر اتلتیکو مادرید، از تأثیرات مثبت بالبو در قهرمانی اروپایی پارما بود. او در قهرمانی جام حذفی نیز موفق به ثبت چهار گل شد. هتتریک برابر پیاچنزا در هفته 16 سریآ که منجر به پیروزی 3-6 پارما شد، از دیگر لحظات مهم بالبو در این باشگاه بود.

او در سال 1999 با مبلغی معادل با سه میلیون یورو به فیورنتینا پیوست تا بازی در لیگ قهرمانان اروپا را بالاخره تجربه کند. گلزنی برابر آاِک استکهلم و منچستر یونایتد به همراه بریس برابر بارسلونا، از لحظات مهم بالبو در لیگ قهرمانان اروپا با فیورنتینا بود. 31 بازی، هفت گل و دو پاس گل، حاصل کار بالبو در فیورنتینا بود. ماجراجویی بعدی بالبو، بازگشت به رم بود. او در بازگشت به رم، همانند مقطع اول خود، بازیکنی فیکس در ترکیب تیمش نبود و در دو فصل حضورش، آمارهای هفت بازی در فصل 01-2000 و هشت بازی و یک پاس گل در فصل 02-2001 را ثبت کرد. قهرمانی در سریآ، تجربهای بود که در دومین مقطع همکاری رم و بالبو رقم خورد. بالبو پس از پایان کارش در رم، راهی بوکاجونیورز شد اما به دلیل ثبت دیرهنگام قراردادش، فقط در لیبرتادورس برای این باشگاه بازی کرد. او در چهار بازی با پیراهن این باشگاه، یک پاس گل داد و در ژانویه 2003، به دلیل برخی مشکلات شخصی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

نخستین بازی ملی بالبو برای تیم ملی آرژانتین، دیدار برابر کلمبیا در سال 1989 بود. این بازیکن به کوپا آمریکای سال 1989 دعوت شد تا در نخستین تورنمنت ملی خود، حضور در دو بازی را تجربه کند. او سپس در لیست تیم ملی کشورش برای جام جهانی 1990 قرار گرفت اما در تورنمنتی که منجر به نایب قهرمانی آرژانتین شد، فقط در مسابقه افتتاحیه برابر کامرون بازی کرد. بالبو که پس از پایان جام جهانی، به دلیل تمرکز بر روی مسابقات باشگاهی از تیم ملی کشورش دور شده بود، پس از سه سال با پلیآف جام جهانی 1994 و بازی برابر استرالیا به میادین بازگشت. او در این مسابقه یک گل مهم به استرالیا زد تا پس از پیروزی کشورش در بازی برگشت، مسافر دومین جام جهانی خود شود. بالبو در چهار بازی جام جهانی 1994 به میدان رفت و یکی از گلهای آرژانتین در شکست 2-3 برابر رومانی در مرحله یکهشتم نهایی را به ثمر رساند. او در کوپا آمریکای 1995، با ثبت سه گل و دو پاس گل در چهار بازی، یکی از بازیکنان مهم ترکیب آرژانتین بود. بالبو سپس به جام جهانی 1998 دعوت شد تا با حضور در دو بازی این تورنمنت، پس از یک دقیقه بازی در دیدار منجر به حذف کشورش در مرحله یکچهارم نهایی برابر هلند، دیگر در رده ملی دیده نشود. آمار نهایی این بازیکن در رده ملی، 36 بازی، 11 گل و یک پاس گل بود. او پس از پایان فوتبالش به مربیگری مشغول شد و در تیمهای ایتالیایی و آرژانتینی کار کرد.

از سری خاطرات فوتبالی
ماسیمو آمبروزینی؛ میراثدار پائولو مالدینی و هافبک کم حاشیه میلان
ژوست فونتن، آقای گل جام جهانی 1958؛ از آقای گلی جام باشگاههای اروپا تا تأسیس اتحادیه فوتبالیستها
کری دیکسون؛ ماشین گلزنی چلسی و آقای گل فصل 85-1984 انگلستان